Μέχρι πρότινος η κατάσταση στο χώρο του ελαιολάδου ήταν ιδανική. Το ξεκίνημα της περιόδου έγινε με το…δεξί. Οι τιμές ανέβηκαν απότομα αγγίζοντας τα 4 ευρώ, και συγκεκριμένα τα 3,9756 σε δημοπρασία του συνεταιρισμού Αγίου Δημητρίου – Ταλάντων Μονεμβασιάς (στη Νότια Λακωνία, Πελοπόννησο). Επρόκειτο για την περιζήτητη, ιδίως από την ιταλική βιομηχανία, ποικιλία Αθηνολιά. Εν τω μεταξύ, σε άλλες περιοχές τα φρέσκα ελαιόλαδα της ποικιλίας κορωνέικης είχαν φθάσει τα 3,5 περίπου ευρώ (3,65 παράδοση στην Ιταλία).
Η τρέχουσα εβδομάδα που κλείνει
Το νέο στοιχείο αυτής της εβδομάδας είναι η πτώση των τιμών με παράλληλη απότομη μείωση της ζήτησης και του αγοραστικού ενδιαφέροντος από το ιταλικό εμπόριο και βιομηχανία. Έτσι οι τιμές της κορωνέικης υποχωρούν από τα 3,65 στα 3,30 ευρώ (πάντοτε για παράδοση Ιταλία, άρα τουλάχιστον 0,15 για το ελαιοτριβείο και περισσότερο μειωμένες για τον παραγωγό). Στην Κρήτη που τώρα ξεκινάν να συγκομίζουν και αλέθουν, οι τιμές ακούγονται λίγο πιο χαμηλά.
Συγχρόνως οι πρώτες πωλήσεις από Τυνησία γίνονται στην τιμή των 2,93 ευρώ παράδοση στα ιταλικά λιμάνια. Τιμή που θεωρείται υψηλή αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη ότι η Τυνησία έχει οργανωμένο εμπόριο, με κρατικό φορέα, που προστατεύει τις τιμές. Άρα δε θα πουλήσουν όσο όσο, ιδίως εφέτος που αναμένεται να έχουν μια χρυσή ευκαιρία με τους 300 χιλ. τόνους της υπερπαραγωγής τους που συμπίπτει με τις ελλειμματικές παραγωγές Ισπανίας και Ιταλίας.
Στο προσκήνιο είναι η εφαρμογή του καθεστώτος της ενεργητικής τελειοποίησης (TPA) για την αποφυγή των δασμών εισαγωγής, όπως και η χρονική μετάθεση της εφαρμογής του ορίου των αδασμολόγητων εισαγωγών.
Τι να σημαίνουν;
Οι κινήσεις αυτές αποτυπώνουν και επιβεβαιώνουν πράγματα που έχουμε γράψει τον τελευταίο μήνα αλλά και επανειλημμένα στο παρελθόν:
-Ο Δεκέμβριος αναμένουμε να είναι ο κρίσιμος μήνας για να δούμε αν οι Ιταλοί αγοραστές (εμπόριο / βιομηχανία), αλλά και η ελληνική βιομηχανία μπορούν να ανταποκριθούν και έως ποιο επίπεδο τιμών παραγωγού. Αν η λιανική αγορά, το «ράφι» και οι καταναλωτές μπορούν να σηκώσουν τις νέες τιμές.
-Η συνεχής άνοδος των τιμών δεν είναι εφικτή. Θα σκοντάψει στη δυνατότητα της αγοράς να την απορροφήσει.
Αντικειμενικά, η χειρότερη αδυναμία προέρχεται από την οικονομική κατάσταση όλων -ελαιοπαραγωγών, ελαιοτριβέων, εμπόρων, τυποποιητών, ανεξάρτητα αν ιδιώτες ή συνεταιρισμοί- έπειτα από μια καταστροφική χρονιά, που τους άφησε “επί ξύλου κρεμάμενους”. Ποιος, λοιπόν, πωλητής θα μπορέσει να αντισταθεί όταν προχωρήσει η συγκομιδή και εμφανιστούν οι αγοραστές με το “ζεστό χρήμα” στο χέρι; Πώς, λοιπόν, θα κρατηθούν οι τιμές και δε θα υποχωρήσουν;
Η ασφυξία που έχουν επιβάλει οι ελληνικές τράπεζες επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα, ιδίως όταν στις ανταγωνίστριες χώρες Ιταλία και, κυρίως, στην Ισπανία μπορούν επιχειρήσεις ιδιωτικές και συνεταιριστικές να δανείζονται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια (θέμα για το οποίο θα επανέλθουμε σύντομα).
Η δεύτερη παγίδα είναι αυτή της υπεραισιοδοξίας. Ήδη το κλίμα καλλιεργείται για να “χαϊδεύει αυτιά” και διαβάζω για “απογειώσεις. Οι τιμές μπορούν, και πρέπει να έχουν μια λογική αύξηση. Δε συμφέρει κανέναν -ούτε τους παραγωγούς- και δεν μπορούν ούτε να εκτοξευθούν, ούτε να απογειωθούν. Μη «χαϊδεύουμε αυτιά», όπως εκείνοι που πέρυσι το Νοέμβριο έβλεπαν 5 ευρώ.
-Ούτε «Μοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία έχει φέτος το ελληνικό ελαιόλαδο». Τις ίδιες ευκαιρίες είχε το 2005/06 (σπαταλήθηκαν 6 εκατ. ευρώ σε φιέστες και δημόσιες σχέσεις) και το 2012/13, όταν ο υπουργός καθηγητής Αθ. Τσαυτάρης μαζί με την πρόεδρο του ΠΣΕ δε συγκρατούσαν τους πανηγυρισμούς τους για το success story της εκτόξευσης των εξαγωγών – χύμα σε Ιταλία και Ισπανία. Χωρίς οργάνωση, χωρίς υποδομές, χωρίς πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής ελαιοκομίας, θαύματα – δυστυχώς – λυπάμαι, αλλά δε γίνονται.
-Ρεαλισμός, σύνεση, διεκδίκηση, οργάνωση. Κανένας “από μηχανής θεός” δεν μπορεί να κρατάει διαρκώς τις τιμές ψηλά κάνοντας τους έλληνες παραγωγούς πλούσιους. Γι’ αυτό πρέπει να βρουν οι ίδιοι το δρόμο τους. Τα παραδείγματα υπάρχουν δίπλα μας, στις ανταγωνίστριες αλλά και συνάδελφες ελαιοπαραγωγές χώρες της Μεσογείου.
Πηγή: olivenews.gr
Άρχισε το… ασανσέρ στις τιμές του ελαιολάδου
