Ο ΟΗΕ είχε ανακηρύξει το 1995 «Έτος Ανεκτικότητας», σε μια προσπάθειά του να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό για την ανάγκη αποδοχής του διαφορετικού στις ανθρώπινες σχέσεις.
Φυσικό επακόλουθο ήταν η καθιέρωση της Παγκόσμιας Μέρας Ανεκτικότητας τη 16η Νοεμβρίου κάθε χρόνου, αρχής γενομένης από το 1996. Γιατί «η ανεκτικότητα και η εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες κοινωνίες δε χτίζεται σε ένα βράδυ, αλλά χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια», σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό.
Κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το φόβο, προκειμένου να τροφοδοτήσουν το μίσος κατά των μειονοτήτων, των μεταναστών και των μειονεκτούντων ατόμων.
Η οικοδόμηση της ανεκτικότητας και της κατανόησης είναι θεμελιώδους σημασίας για τον εικοστό πρώτο αιώνα. Σε έναν όλο και περισσότερο παγκοσμιοποιημένο κόσμο – όπου οι κοινωνίες γίνονται πιο ποικιλόμορφες – η ανεκτικότητα είναι βασικής σημασίας για τη συνύπαρξή μας.
Ωστόσο, η ανεκτικότητα δοκιμάζεται. Μπροστά στην οικονομική και κοινωνική πίεση, κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το φόβο και να αναδείξουν τις διαφορές, προκειμένου να τροφοδοτήσουν το μίσος κατά των μειονοτήτων, των μεταναστών και των μειονεκτούντων ατόμων.
Για να αντιμετωπιστεί η αύξηση της άγνοιας, του εξτρεμισμού και της πολιτικής ρητορείας που βασίζεται στο μίσος, η μετριοπαθής πλειοψηφία πρέπει να υψώσει τη φωνή της υπέρ των κοινών αξιών και κατά όλων των μορφών διακρίσεων.
Αυτό έκαναν προχθές ομάδες πολιτών στην Καλαμάτα, στη διασταύρωση των οδών Αριστομένους και Φραντζή…
Α.Π.