Το Vino Banco tapas bar, τόπος συνάντησης, χαλάρωσης, αλλά και ψυχαγωγίας και πολιτισμού στην καρδιά της πόλης, έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό σειρές πολιτιστικών δράσεων που αφορούν διάφορους τομείς της σύγχρονης Τέχνης. Εκτός από τις συχνές μουσικές βραδιές, τις παρουσιάσεις καλλιτεχνών από το χώρο της μουσικής, κάθε δύο μήνες, σχεδόν, φιλοξενείται στους χώρους του μία έκθεση με έργα σύγχρονης τέχνης Έλληνα εικαστικού καλλιτέχνη, με στόχο να προσφερθούν πολύπλευρα εικαστικά ερεθίσματα στους επισκέπτες του, αλλά και στους κατοίκους της Καλαμάτας.
Πρόκειται για ένα μικρό δείγμα των οραμάτων και των δυνατοτήτων του χώρου, που με τις δράσεις του αντιστέκεται σθεναρά στην υποβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου της πόλης και φιλοδοξεί να συμβάλει στην αισθητική και ουσιαστική αναβάθμισή του, ώστε πραγματικά να καταστεί το φωτεινό και παλλόμενο κύτταρο της Καλαμάτας.
Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται από προχθές έως και το τέλος του μήνα η έκθεση της εικαστικού Ελένης Κυριαζοπούλου με τίτλο «Διαδρομή».
Η Ελένη Κυριαζοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική και Ιταλική Φιλολογία. Όμως, το όνειρό της ήταν να ασχοληθεί με τη Ζωγραφική. Μαθήτευσε δίπλα σε γνωστούς Έλληνες ζωγράφους, την Εύα Περσάκη και τον Γιάννη Παλαιολόγο. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό της.
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα της (λάδια) που αποτυπώνουν στιγμές και όψεις της προσωπικής εικαστικής διαδρομής της. Στη σειρά των έργων με θέμα τις κούκλες των βιτρινών από διάφορες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Ελλάδας, η Ελένη Κυριαζοπούλου αναζητά στη σιωπή της άψυχης κούκλας τα χνάρια του χρόνου, αποκαλύπτοντας μέσα από τις αντανακλάσεις των πόλεων επάνω στις βιτρίνες, ό,τι διαφεύγει ως εικόνα και αίσθημα.
Οι ανθρώπινες μορφές πλαστικές μορφές (κούκλες) υποδηλώνουν τη φθορά, το κενό και το άψυχο που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στη σημερινή εποχή της κρίσης, αλλά και ταυτόχρονα την αναγέννηση, έναν υπαινιγμό του έρωτα και του θανάτου.
Στη σειρά των τοπίων κυριαρχούν οι αφαιρετικές και κολοριστικές προσπάθειες προσέγγισης των θεμάτων, χωρίς βέβαια να απομακρύνεται ο καλλιτέχνης από τη καθαρά ιμπρεσσιονιστική απόδοσή τους.
Όπως συστήνεται η ίδια στο κοινό, «το όνειρο της ζωής μου ήταν να γίνω ζωγράφος. Σπούδασα Γαλλική και Ιταλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Δε δίδαξα ποτέ. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω ως αυτοδίδακτη. Είχα ανάγκη όμως να προχωρήσω… Έκανα μαθήματα με τον Γιάννη Παλαιολόγο, εξαιρετικό ζωγράφο!
Η Ζωγραφική είναι εύκολη όταν δεν ξέρεις, και ιδιαίτερα δύσκολη όταν ξέρεις… Έχω κάνει ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχω συμμετοχή σε ομαδικές. Η Ζωγραφική για μένα δεν είναι χόμπι, ούτε επιβίωση. Είναι ανάγκη, ζωή!».
Να σημειωθεί πως μέρος των εσόδων της έκθεσης θα διατεθεί στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
Φωτό: Στασινός Μουτσούλας
