Η κατάσταση απλή. Η σύγκρουση φανερή. Οι αντίπαλοι γνωστοί. Τα δεδομένα αμείλικτα. Η κατάληξη απροσδιόριστη. Η ανυποχώρητη στάση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «λέει» ένα απλό πράγμα. Σε προκαλεί. Αν έχεις κότσια και… κοχόνες προχώρα. Αν σου βαστάει φύγε από την ευρωζώνη. Αν δεν έχεις, και όπως φαίνεται δεν έχεις, ε τότε σκάσε και κολύμπα!
Με βάση αυτό το απλό σκεπτικό και με τη λογική των πραγμάτων, το μπαλάκι καταλήγει στην κοινωνία. Που πάει να πει. Η ελληνική κοινωνία είναι αποφασισμένη να πάει μέχρι τα άκρα; Μπορεί να αντέξει έξοδο της χώρας από το ευρώ; Μπορεί να υποστεί το κόστος με αίμα, ιδρώτα και δάκρυα;
Με απλά λόγια. Εσύ, εγώ, εμείς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε απλοί θεατές στη συγγραφή μιας από τις πιο κοσμογονικές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας. Όχι απλώς είμαστε μέρος της διαπραγμάτευσης, αλλά εμείς, με τον εαυτό μας, τη συνείδησή μας, τις αντοχές είμαστε σε διαπραγμάτευση! Που πάει να πει το απλό. Αν πραγματικά θέλουμε ε τότε μπορούμε. Αν δε θέλουμε, ε τότε τα κεφάλια κάτω και σκάσε και κολύμπα!
Για κάποιους αληθινός πατριωτισμός σήμερα είναι να προσγειώνεις τους πάντες στην πραγματικότητα. Ειδικά όταν το κάνεις «με τον καιρό να’ ναι κόντρα». Είναι πολύ πιο αξιοπρεπές από το να βαράς παλαμάκια στον «χορό του Ζαλόγγου». Προσωπικά είμαι μετέωρος…
Α.Π.
Η διαπραγμάτευση είναι προσωπική
