Στην Τριφυλία υπάρχουν προοπτικές για την υδροπονική καλλιέργεια, η οποία δίδει νέα δυναμική στα προϊόντα, βελτιώνοντας την ποιότητά τους, αυξάνοντας τις αποδόσεις και ενισχύοντας την προστιθέμενη αξία τους. Αυτό είναι το συμπέρασμα από ενημερωτική εκδήλωση που διεξήχθη την Πέμπτη το βράδυ στους Γαργαλιάνους με θέμα τις σύγχρονες τάσεις στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες, η οποία διοργανώθηκε από την εταιρεία ΛΑΒΑ Μεταλλευτική & Λατομική Α.Ε. και στην οποία για την υφιστάμενη κατάσταση των θερμοκηπίων στην Τριφυλία και τις προοπτικές της υδροπονικής καλλιέργειας μίλησε ο διευθυντής της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Τριφυλίας, Αντώνης Παρασκευόπουλος.
Εισαγωγικά παρουσίασε στοιχεία για την καλλιέργεια σε υψηλή και χαμηλή κάλυψη και αναφερόμενος στην εξέλιξη των θερμοκηπιακών καλλιεργειών, επισήμανε ότι η Τριφυλία είναι το 3ο θερμοκηπιακό κέντρο της χώρας, ενώ οι θερμοκηπιακές καλλιέργειες ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’60 καταλαμβάνοντας μια μικρή έκταση. Σήμερα φθάνουν τα 2.700 στρέμματα, εξέλιξη που δείχνει πως ο κλάδος είχε θετική – ανοδική πορεία. Συμπλήρωσε, ωστόσο, πως σήμερα, με την κρίση που αντιμετωπίζουμε, «δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πώς αυτή θα λειτουργήσει στο μέλλον».
Συνεχίζοντας, είπε: «Όταν κάποιος επενδύει στον πρωτογενή τομέα, στα 100 ευρώ, τα 90 γυρίζουν στην αγορά. Συμμετέχει ο αγροτικός τομέας στο ΑΕΠ με 5% άμεσα. Με πολλαπλασιαστή 4 έως 5, συμμετέχει με 20%. Το δε αγροτικό εισόδημα της περιοχής ξεπέρασε τα 180 εκατομμύρια ευρώ».
Ο κλάδος των θερμοκηπίων είναι ένα δυνατό κομμάτι στην Τριφυλία, σημείωσε και τόνισε πως υπάρχουν σύγχρονα θερμοκήπια, τυποποιημένα και πλήρως εξοπλισμένα, με όλα τα μέτρα υγιεινής, με θερμοκουρτίνες, εφαρμόζοντας οι παραγωγοί ολοκληρωμένη φυτοπροστασία. Παράγονται ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα, υπάρχουν καινούργια υβρίδια, καινούργιες ποικιλίες. Η Τριφυλία έχει γίνει κέντρο τεχνογνωσίας και οι παραγωγοί έχουν ανοιχτά τα μάτια τους στις απαιτήσεις των αγορών.
Για την υδροπονική καλλιέργεια στην Τριφυλία, απευθυνόμενος στους αγρότες που συμμετείχαν στην εκδήλωση, είπε: «Έχουμε περίπου στο 5 με 6% των καλλιεργουμένων εκτάσεων. Δηλαδή, έχουμε περίπου 160 στρέμματα. Μπορεί και λίγο παραπάνω. Μερικοί μπαίνουν για πρώτη φορά, μερικοί εγκαταλείπουν. Γιατί; Γιατί σ’ αυτές τις λογικές, για να πάει κάποιος θέλει μια άλλη νοοτροπία. Καταρχήν, είστε όλοι έτοιμοι, διότι έχετε όλοι τις απαραίτητες υποδομές. Αυτοματισμούς, υδρολιπάνσεις. Η επιλογή είναι στο υπόστρωμα. Σήμερα είμαστε εδώ για να ακούσουμε για ένα ελληνικό υπόστρωμα, την ελαφρόπετρα. Υποστρώματα υπάρχουν πολλά υδροπονίας, όπως είναι ο πετροβάμβακας, η ελαφρόπετρα, ο περλίτης, το NFT, το DFT, όπως είναι οι αεροπονίες, πλέον έχουμε φτάσει σε άλλες λογικές…
Η υδροπονία ξεκίνησε στην Τριφυλία το 1985! Βλέπετε ότι κάτι έχει ριζώσει. Κάτι πίστευαν από παλιά. Γιατί, όμως, έχουμε μόνο 160 στρέμματα; Για πολλούς λόγους. Είτε γιατί δεν πείσαμε, είτε γιατί δεν οργανωθήκαμε, είτε γιατί δεν είχαμε εργαστήρια που θα μας υποστηρίζανε, είτε γιατί το αρχικό κόστος εγκατάστασης υδροπονίας – και το γνωρίζετε – είναι υψηλό. Σήμερα στην Τριφυλία, καταγεγραμμένα και μετρημένα, σε μονάδα που κρατάει στοιχεία, έχουμε τη μεγαλύτερη απόδοση, σχεδόν, στην Ευρώπη σε υδροπονική καλλιέργεια, παίρνοντας έως και 46 τόνους το τετραγωνικό μέτρο! 46 τόνους, σε δύο καλλιέργειες, με συγκομιδή πεντέμισι με έξι μήνες. Τι σημαίνει αυτό; Μην πάρουνε τα μυαλά μας αέρα, δε σημαίνει ότι ακούσαμε αυτό και αύριο κάνουμε όλοι υδροπονία. Σημαίνει ότι, όταν την εφαρμόζουμε σωστά, όταν είμαστε ενημερωμένοι, έχουμε τεχνική υποστήριξη, να μπούμε. Όμως, δεν πρέπει να πηγαίνουμε στην υδροπονία επειδή ακούσαμε κάτι, επειδή μας είπε κάποιος ο οποίος δεν είναι ενημερωμένος, όταν δεν έχουμε καθόλου σχέση με τα κηπευτικά. Όμως, ένας άνθρωπος που καλλιεργεί 10, 20 στρέμματα, έχει καλής ποιότητας νερό, έχει πρόσβαση στις αγορές στα κηπευτικά, μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των παραγομένων προϊόντων και να αυξήσει τις αποδόσεις, θα πρέπει να δει κι αυτές τις λογικές! Δε θέλουμε γρήγορα να πάει όλος ο κόσμος στην υδροπονία. Θέλουμε, όμως, με όσους μπορούμε, και πιστεύουμε ότι με τη βελτίωση της ποιότητας του νερού και την αξιοποίηση των προγραμμάτων, μπορούμε να πάμε και σε αυτές τις λογικές!».
Δίδοντας παραδείγματα αύξησης της παραγωγής με τη χρήση υδροπονικών συστημάτων, μίλησε «για υδροπονικές καλλιέργειες με 36 φυτά ανά τ.μ. το έτος στα φυλλώδη λαχανικά, 108 φυτά ανά τ.μ. και 190 φυτά ανά τ.μ. το έτος, «δηλαδή έχουμε 190.000 φυτά σε φυλλώδη λαχανικά ή μαρούλια στο στρέμμα σε υδροπονία. Φανταστείτε, δηλαδή, με 10 στρέμματα έχεις αμέσως αμέσως σχεδόν 2 εκατομμύρια φυλλώδη λαχανικά! Θέλω να σας πω μ’ αυτό, πώς μικρές εκτάσεις δημιουργούν δυναμική!». Σημεία – κλειδιά για το ξεκίνημα στην υδροπονία είναι, όπως ανέφερε, η σωστή ενημέρωση και πληροφόρηση από ειδικούς με εμπειρία στο αντικείμενο, η επιλογή θέσης, το ελάχιστο μέγεθος βιώσιμης μονάδας (15-20 στρ.), το κόστος εγκατάστασης και εξοπλισμού θερμοκηπιακής μονάδας, οι πηγές χρηματοδότησης (στη σημερινή συγκυρία πρέπει να εξασφαλισθεί η πηγή των πόρων), η αξιοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων, η διάθεση παραγωγής, η αξιοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων, η δημιουργία ζώνης καλλιέργειας ώστε να συγκεντρώνεται ένας κρίσιμος όγκος παραγωγής, η οργάνωση παραγωγών, η πιστοποίηση παραγωγής, η μέριμνα προστασίας του περιβάλλοντος.
«Υδροπονική καλλιέργεια δε σημαίνει και απουσία προβλημάτων. Σημαίνει παρουσία εξειδικευμένων προβλημάτων που θα πρέπει να ξέρουμε πού θα απευθυνθούμε για να τα λύσουμε. Είναι ένας δύσκολος δρόμος, αλλά η υδροπονική καλλιέργεια έχει ενδιαφέρον, θα πρέπει να αυξηθεί στην περιοχή, διότι έτσι θα μπορέσουμε να καταστήσουμε και βιώσιμες τις εκμεταλλεύσεις», σχολίασε καταλήγοντας.
του Ηλία Γιαννόπουλου
