Πρόσφατα επανήλθε το πρόβλημα στις Σκουριές Χαλκιδικής. Μάλλον πρέπει να θυμηθούμε ότι πριν από δύο χρόνια περίπου (φεβρουάριος 2013) καμιά εικοσαριά κουκουλοφόροι, με καλάσνικοφ και καραμπίνες, εισέβαλαν στο εργοτάξιο των ορυχείων χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Έδεσαν τους φύλακες, τους απείλησαν ότι θα τους κάψουν ζωντανούς, αφού πρώτα έκαψαν τα γραφεία και τα μηχανήματα που υπήρχαν εκεί.
Όταν συνελήφθησαν οι δύο δράστες των γεγονότων στις Σκουριές, κάποιοι κάτοικοι της Ιερισσού επιτέθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα και τα έκαναν γυαλιά-καρφιά. Και την επόμενη μέρα έκλεισαν τους δρόμους από και προς την Ιερισσό.
Κι όταν ο ανακριτής και ο εισαγγελέας αποφάσιζαν την προφυλάκιση των δραστών για τα γεγονότα στις Σκουριές, κάποιες εκατοντάδες διαδηλωτές έξω από το δικαστήριο συμπαραστέκονταν στους δράστες.
Υπάρχει Έλληνας πολίτης που πιστεύει στη δημοκρατία, που κρίνει ότι αυτά τα συμβάντα θα έπρεπε να περάσουν απαρατήρητα; Ασφαλώς όχι. Και ποιος είναι αρμόδιος να εξετάσει τι ακριβώς συνέβη με τους κουκουλοφόρους στις Σκουριές; Ασφαλώς η Αστυνομία και η δικαιοσύνη. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα κράτη του κόσμου.
Όμως, αυτό δεν αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Και επειδή μάλλον- λέω μάλλον, γιατί πρώτα θα πρέπει να αποφανθεί η δικαιοσύνη- φαίνεται ότι πρωτοστάτησαν και πρωτοπαλίκαρα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ οργάνωνε τους οπαδούς του στην περιοχή (Ιερισσό κ.τ.λ.) εναντίον των ερευνών της Αστυνομίας και της δικαιοσύνης.
Κι αν αυτά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε η Χρυσή Αυγή, τι θα γινότανε; Τότε θα ήταν φασιστικές κινητοποιήσεις, καταδικαστέες πράξεις, ενώ τώρα είναι δημοκρατικές διεκδικήσεις; Δηλαδή, ό,τι κάνει η Χρυσή Αυγή είναι καταδικαστέο και ό,τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επαινετέο; Είναι δυνατόν για την ίδια πράξη να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Αλήθεια, υπάρχει δημοκρατικό πολιτικό κόμμα, που υποστηρίζει ότι οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ότι μπορεί να παραβιάζει τους νόμους χωρίς επιπτώσεις; Αλλοίμονο, αν μια ομάδα ή μια κοινότητα έκρινε κατά βούληση να εφαρμόζει ή όχι τους νόμους, να πληρώνει ή όχι τη ΔΕΗ, να συμφωνεί ή όχι με τη λειτουργία ενός σχολείου, να δέχεται ή όχι τη λειτουργία μιας επιχείρησης. Αυτά ούτε στη φυλή των Ζουλού δεν συμβαίνουν.
Βέβαια, μπορεί μια ομάδα να διαφωνεί ή και να οργανώνει διαδηλώσεις και πορείες εναντίον όλων αυτών των θεμάτων, χωρίς να παραβιάζει τους νόμους. Άπαξ και υπάρχει παραβίαση των νόμων, αρμόδιες αρχές είναι η Αστυνομία και η δικαιοσύνη και όχι τα πολιτικά κόμματα ή κάποιος στρατευμένος φωστήρας συνταγματολόγος.
Τα παραπάνω σημαίνουν και αποδεικνύουν ότι, από τη μια μεριά, υπάρχει το κράτος, το οποίο έχει εγκρίνει την επένδυση στη Χαλκιδική, τηρώντας όλους τους νόμους και με την περιβαλλοντική νομοθεσία. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει επανειλημμένως αποφανθεί ότι τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι για την επένδυση στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Επίσης, υπάρχουν οι εργαζόμενοι, ο δήμαρχος και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής που θέλουν την επένδυση.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πολεμούσε την επένδυση, παραβιάζοντας συγχρόνως τους νόμους του κράτους. Επιπλέον, υπάρχουν αυτοί που πολεμούν την επένδυση, οι οποίοι επιτίθενται με όπλα εναντίον των εργαζομένων και εναντίον των αστυνομικών, κλείνουν δρόμους, επιτίθενται στο αστυνομικό τμήμα και καταστρέφουν ό,τι υπάρχει μέσα. Δηλαδή, είχε δημιουργηθεί μια ομάδα εφόδου, που τρομοκρατούσε τους πολίτες και επιτίθετο στο κράτος. Αυτό σημαίνει φασισμός.
Και όταν (Ιούνιος 2013) ο κ. Τσίπρας επισκέφτηκε τη Χαλκιδική, απέφυγε να συναντηθεί με τους εργαζόμενους στο μεταλλείο στις Σκουριές. Όμως, ο κ. Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει πρωθυπουργός, αντί να ρίχνει λάδι στη φωτιά, όφειλε να προκρίνει και να προτείνει το διάλογο και τη συναίνεση.
Αυτές τις μέρες ο κ. Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, ανακοίνωσε την ανάκληση αδειών λειτουργίας του εργοστασίου για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και δημοσίου συμφέροντος.
Από την άλλη μεριά, οι δύο χιλιάδες περίπου εργαζόμενοι αρχίζουν το δικό τους αγώνα. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιμέτωπος με τα προβλήματα που δημιούργησε. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Η δημοκρατία έχει κανόνες κοινούς για όλους και όχι κανόνες που εφαρμόζονται κατά βούληση. Για τη δημοκρατία μία πράξη είναι ή δεν είναι παράνομη, ανεξάρτητα από το δράστη της πράξης. Η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ ότι κάποιες πράξεις, όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής, είναι κοινωνικός αγώνας, όχι μόνο δεν είναι δημοκρατική, αλλά είναι και άκρως επικίνδυνη. Και γι’ αυτό είναι περίεργο, γιατί δεν αντιδρούσαν τόσοι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι περίεργο, γιατί ανέχονταν την παραβίαση των νόμων του κράτους.
Παύλος Μάραντος
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης.
Σκουριές Χαλκιδικής: ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπος με τα προβλήματα που δημιούργησε
