Δριμεία κριτική στο δήμαρχο Δυτικής Μάνης, Ι. Μαραμπέα, ασκεί με επιστολή του προς το «Θ» ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Δ. Γιαννημάρας. Η αφορμή δόθηκε μέσω της δημοσιοποίησης από το «Θ» των όσων, ανάμεσα σε άλλα, ειπώθηκαν σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Γιαννημάρας, «με τη δημοσιοποίηση της συνεδρίασης του Δ.Σ. δίνεται και σε μας η δυνατότητα να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις, αφού μέχρι σήμερα δε σχολιάσαμε δημόσια τα λεγόμενα στο Δ.Σ., γιατί δε θέλαμε να σκεφτεί κανείς ότι μπορεί και να μην είναι αληθή τα όσα θα αναφέραμε.
Ανοιχτό Θέατρο Μάνης: Ισχύει αυτό που λέει ο λαός “φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης”. Το θέατρο αυτό ξεκίνησε επί καποδιστριακής δημαρχοντίας του κ. Μαραμπέα και, εκτός των άλλων, με χρηματοδότηση από δάνειο του Δήμου (1,5 εκατ. ευρώ) από το ΤΠκΔ. Με την ανάληψη της Δημοτικής Αρχής (1 Ιανουαρίου 2011) προχωρήσαμε στη συνέχιση εφαρμογής της υπάρχουσας μελέτης και στην έκδοση οικοδομικής άδειας, που μέχρι τότε δεν υπήρχε. Φθάνοντας στην κατασκευή των τουαλετών, διαπιστώθηκε ότι ο προβλεπόμενος για αυτές χώρος δεν ανήκε στο Δήμο, αλλά σε ιδιώτη! Ο κ. Μαραμπέας είχε δώσει στο μελετητή όλο το χώρο κατασκευής του θεάτρου ως ανήκοντα στο Δήμο! Τι κάναμε εμείς; Αντί να σχολιάσουμε οτιδήποτε, ξεκινήσαμε αγώνα δρόμου για να βρούμε λύση για νέο χώρο τοποθέτησης των τουαλετών με παράλληλη προσπάθεια σύνταξης μελέτης για τη νέα θέση, τη διατήρηση της εργολαβίας για ευνόητους λόγους, την εξεύρεση χρημάτων γιατί το δάνειο είχε καταναλωθεί και την ολοκλήρωση των υπόλοιπων εργασιών, για να τεθεί το έργο σε λειτουργία το συντομότερο. Κι ενώ λύσαμε το θέμα του νέου χώρου, βρήκαμε τα χρήματα και προχωρήσαμε στην υλοποίηση των σχετικών με τη μελέτη, ο κ. Μαραμπέας αντί να μιλήσει μαζί μας για την τύχη και την πορεία του έργου, κάνει και επικριτικούς σχολιασμούς. Επιτέλους, έλεος!
Από εδώ και πέρα, θα έχει όλη την ευθύνη για την τύχη του έργου.
Και μιας και αναφερόμαστε σε έργα, εγώ, ως “περαστικός και φιλοξενούμενος” κατά τον κ. Μαραμπέα, με όλη τη Δημοτική Αρχή, παρά τον περιορισμένο χρόνο της θητείας μας, την οικονομική κρίση, την εφαρμογή ενός νέου νόμου και τη δημιουργία ενός νέου Δήμου, προσπαθήσαμε να δρομολογήσουμε, να εντάξουμε, να υλοποιήσουμε και να μελετήσουμε όλα τα μεγάλα έργα που έχει ανάγκη ο τόπος (αποχέτευση, καθαριότητα, προστασία ακτών, έργα τουρισμού, αθλητισμού, πολιτισμού και ανάδειξης πολιτιστικής κληρονομιάς).
Είχαμε την ατυχία να μην προφθάσουμε την παρακολούθηση της υλοποίησής τους και ανησυχούμε για την πορεία τους, αφού δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη για την υλοποίησή τους στον ιθαγενή κ. Μαραμπέα, καθώς η μέχρι σήμερα πεντάμηνη θητεία του μας έδειξε ότι:
-Αφαίρεσε ό,τι προσθήκη και βελτίωση είχε κάνει στο σιντριβάνι της Καρδαμύλης η δική μας Δημοτική Αρχή, χωρίς ενημέρωση του Δ.Σ.
-Έχει κλειστό το Λαογραφικό Μουσείο, πραγματικό στολίδι για τον τόπο, που με πολύ κόπο εμείς δημιουργήσαμε, λέγοντας ότι δεν αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο και θα δει τι θα κάνει, παρά τις συνεχόμενες οχλήσεις μας στο Δ.Σ. για την ανάγκη προστασίας των εκθεμάτων από την υγρασία, ζητώντας του να θέσει σε λειτουργία τα μηχανικά μέσα που διαθέτει ο χώρος.
-Τροποποίηση στο τεχνικό πρόγραμμα που συντάξαμε εμείς, που είχε εγκριθεί με εξασφαλισμένες πιστώσεις για έργα αναπτυξιακά και επίλυσης των αναγκών των δημοτών και το αντικατέστησε με άλλο, που είχε ως έργα κατά 80% τσιμεντοστρώσεις και, σε μερικές περιπτώσεις, το προσφιλές του σταμπωτό τσιμέντο!
-Αδρανοποίησε το Δημοτικό Κοινωνικό Παντοπωλείο. Στο τελευταίο δε Δ.Σ. “πέρασε” κατά πλειοψηφία “τη συγκρότηση Οργανισμού Κοινωνικής Μέριμνας Υγείας, Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού Δήμου Δυτικής Μάνης, με Διοικητικό Συμβούλιο που έχει άτομα α΄ βαθμού συγγενείας τους.
-Κατάργησε τις επετειακές εκδηλώσεις που γίνονταν για τα γεγονότα της Καρδαμύλης το Μάρτιο του 1821. Εκδηλώσεις που σχετίζονταν με την ανάδειξη της τοπικής ιστορίας, την αναγνώριση της προσφοράς στη Ελευθερία του γένους των Μούρτζινων Τρουπάκηδων, των Μανιατών δηλαδή του Δήμου μας, τον παραδειγματισμό μας και την τόνωση της ντόπιας οικονομίας. Εμείς, πέραν των εκδηλώσεων που καθιερώσαμε ως ελάχιστο φόρο τιμής, κατασκευάσαμε και τοποθετήσαμε στην πλατεία της Καρδαμύλης την προτομή του Μούρτζινου Τρουπάκη.
Την τοποθέτησή μας για το θέμα, τη διαβάσατε στη δημοσιοποίηση της συνεδρίασης του Δ.Σ. Ποια ήταν, όμως, η απάντηση;
Ο εισηγητής, ενώ δεν ανέφερε τίποτε για τα ιστορικά γεγονότα, μας κατηγόρησε με τη λαϊκή ρήση “όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη”. Έτσι κατάλαβε την υποχρέωσή μας προς την ιστορία, τα γεγονότα και την προσφορά των προγόνων μας. Ο κόσμος ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Στη συνέχεια, προχώρησε σε σύγκριση των δικών μας δαπανών με τις σημερινές δικές τους. Ο κ. Μαραμπέας είπε “…σκορπίζετε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ χωρίς να κάνετε τίποτε…”. Αυτή ήταν η αντίληψή του για τα εορταστικά γεγονότα στην Καρδαμύλη και που ποτέ δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να παραστεί. Και επειδή κάποτε πρέπει να τελειώνουμε με τα λόγια και να έχουμε το θάρρος να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των λόγων μας, προκαλώ όπως δημοσιοποιηθούν οι εκδηλώσεις που γίνονται από εμάς, τα είδη των ηχητικών που χρησιμοποιήθηκαν και οι ανάλογες δαπάνες με αντιστοίχιση των σημερινών. Περιμένω.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι γεννήθηκα, μεγάλωσα και έμαθα τα πρώτα μου γράμματα στη Μάνη, μετά τις σπουδές μου υπηρέτησα στη Μάνη και για κάποιους λόγους πήγα στην Καλαμάτα. Η οικογενειακή μου μερίδα, τα εκλογικά μου δικαιώματα και το πατρικό μου σπίτι είναι στη Μάνη, έχω γράψει βιβλία λαογραφικού περιεχομένου για τη Μάνη, είμαι στις χαρές, στις λύπες και στις εορταστικές εκδηλώσεις στη Μάνη και για αυτό, το δικό μου λεξικό αναφέρει ότι είμαι Μανιάτης. Θα ήθελα, λοιπόν, να δημοσιοποιήσει και ο κ. Μαραμπέας τα δικά του επιστημονικά δεδομένα, όπου με τις παραπάνω προδιαγραφές μου με προσδιορίζει… ως περαστικό και φιλοξενούμενο στη Μάνη».
Στην αντεπίθεση κατά του Ι. Μαραμπέα ο Δ. Γιαννημάρας
