Το εθνικό φρόνημα παρελαύνει και κλίνει… πρώτη φορά επ’ αριστερά. Ενδόξως ή αδόξως, θα φανεί την επόμενη Τετάρτη, 25η Μαρτίου. Επί του παρόντος, το βέβαιο είναι πως τα F-16 σκίζουν υπερηφάνως τον αττικό ουρανό σε πυρετώδεις πρόβες, ο Πάνος Καμμένος και η Ρένα Δούρου συμπράττουν στη μετάλλαξη της στρατιωτικής παρέλασης σε εθνικοπατριωτικό πάρτυ, το ΠΑΣΟΚ την βγαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ από… αριστερά και ο Σταύρος Θεοδωράκης αναρωτιέται εάν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι έχουν καταλήξει σε προγραμματική συμφωνία επί των εμβατηρίων της πανήγυρης.
Λογική η απορία, όταν η αριστερά μας δε γνωρίζει τί – και γιατί – ποιεί η δεξιά μας. Κι όταν η επανάσταση, αντί της κατάργησης των παρελάσεων, περιορίζεται στην αλλαγή θέσης της… εξέδρας των επισήμων.
«Ελληνικέ λαέ, ο μακρύς ιστορικός βίος μας, ο πλήρης δοκιμασιών, αγώνων, εξάρσεων και υπηρεσιών προς την ανθρωπότητα, αποτελεί τίτλον τιμής και ευγενείας διά την Ελληνικήν φυλήν.
Αλλά της δημιουργεί και την μόνιμον και ιεράν υποχρέωσιν της Ιστορικής μνήμης. Όχι μόνον διά λόγους ευγνωμοσύνης προς εκείνους, εις τας θυσίας των οποίων οφείλομεν την διακεκριμένην θέσιν μας εν τη ιστορία των ανθρωπίνων πράξεων, αλλά και διά λόγους συνειδητοποιήσεως του αισθήματος ευθύνης των εκάστοτε ενσαρκωτών του Ελληνισμού.
Μέρος της υποχρεώσεως ταύτης εκπληρούμεν σήμερον. Σεμνυνόμεθα διά την πολεμικήν αρετήν μας, η οποία διαλάμπει διά των αιώνων. Δεν επιδιώκομεν την καλλιέργειαν πολεμοχαρών διαθέσεων. Έχομεν αποδείξει κατά την διαδρομήν του χρόνου ότι αγαπώμεν την ειρήνην και ότι γνωρίζομεν και δυνάμεθα να την αξιοποιήσωμεν με υψηλά πολιτιστικά επιτεύγματα. Η πολεμική αρετή μας υπήρξεν δημιούργημα των ιστορικών συγκυριών αφ’ ενός, και του αισθήματος αξιοπρέπειας των Ελλήνων αφ’ ετέρου.
Ουδείς λαός έχει υποστεί όσας ημείς επιβουλάς. Το βασικόν γνώρισμα του Εθνικού χαρακτήρος μας είναι ότι προτιμώμεν την θυσίαν από την ταπείνωσιν. Χρέος μας είναι να διαφυλάξωμεν εσαεί και να αναπτύξωμεν το λαμπρόν τούτο γνώρισμά μας. (…)
Τούτο αποτελεί ακλόνητον απόδειξιν της αναγκαιότητός της και της ολοψυχίας Ενόπλων Δυνάμεων και λαού, χάρις εις την οποίαν διαγράφεται λαμπρόν το μέλλον της Ελλάδος (…)». Γεώργιος Παπαδόπουλος, 29-8-1972
Α.Π.
Χάσαμε το μέτρο…
