Ημερίδα “Αθλητισμός χωρίς αναβολικά” στην Καλαμάτα
Εκατοντάδες καθηγητές και μαθητές από τη Μεσσηνία, και πολλοί φίλαθλοι παραβρέθηκαν στην Ημερίδα που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα στην Καλαμάτα ο μη κερδοσκοπικός Φορέας «Αθλητισμός Χωρίς Αναβολικά». Στο σχετικό δελτίο Τύπου των διοργανωτών αναφέρονται μεταξύ άλλων τα παρακάτω αρχίζοντας από τη λίστα των επισήμων και των ομιλητών που παραβρέθηκαν:
Διακεκριμένα στελέχη της ελληνικής κοινωνίας με ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρίες στα θέματα του ολυμπισμού και των αναβολικών – ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, καθηγητής Πανεπιστημίου Γιάννης Πανούσης, ο βαλκανιονίκης, πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας “Αθλητισμός Χωρίς Αναβολικά”, πρώην υφυπουργός Εσωτερικών Γιώργος Κατσιμπάρδης, η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του ΕΣΚΑΝ Χαρά Σπηλιοπούλου και ο αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και μέλος της ΕΟΕ Γιάννης Σταματόπουλος – έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τη μεγάλη επιτυχία της “Ημερίδας”, μιλώντας στην κατάμεστη Αίθουσα “Αλέξανδρος Κουμουνδούρος” της Καλαμάτας.
Στη μεγάλη επιτυχία συντέλεσαν και τα θερμά μηνύματα του Μκαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρίου Ιερωνύμου, του υφυπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρίου Σταύρου Κοντονή, του περιφερειάρχη Πελοποννήσου κυρίου Πέτρου Τατούλη και του βουλευτή Μεσσηνίας κ. Πέτρου Κωνσταντινέα, καθώς επίσης και οι εμπεριστατωμένες ομιλίες του αρχιμανδρίτη κυρίου Ευθύμιου Θεοδωρόπουλου, του δημάρχου Καλαμάτας κ. Παναγιώτη Νίκα και της περιφερειακής συμβούλου Μεσσηνίας, εντεταλμένης Τουρισμού κυρίας Μπούζα Αντωνίας. Και βέβαια των τριών άλλων εισηγητών: του γιατρού πνευμονολόγου κ. Τάκη Γεωργακόπουλου, του διευθυντή Β/ θμιας Εκπαίδευσης Καλαμάτας κ. Ιωάννη Πλατάρου και του διευθυντή Α/θμιας Εκπαίδευσης Καλαμάτας κ. Νικολάου Κλάδη.
Στην κεντρική ομιλία του ο Γιώργος Κατσιμπάρδης έκανε μία σφαιρική ανάλυση του πώς ο πολιτισμός των Ελλήνων και ιδιαίτερα των κατοίκων της Ολυμπίας δημιούργησε την πανανθρώπινη αξία του ολυμπισμού, που γέννησε την ιδέα της συναδέλφωσης των ανθρώπων και των λαών και το αξίωμα του «ευ αγωνίζεσθαι» ∙ Πώς όλα αυτά ¨χτυπήθηκαν¨ από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες και ιδιαίτερα από τους Θεοδόσιο Α΄ και Β΄ στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν δια της βίας το χριστιανισμό, ενώ δύο αιώνες νωρίτερα ο Απόστολος Παύλος – θιασώτης του «ευ αγωνίζεσθαι» – αυτό το προσπαθούσε με τον ορθό λόγο, και πώς μετά την αναβίωση των ολυμπιακών αγώνων από τον Ντε Κουμπερντέν και τον Βικέλα και για πενήντα χρόνια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξήχθηκαν στην Αθήνα, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Λος Άντζελες και σε άλλες πόλεις, βάδιζαν στα χνάρια που είχαν χαραχθεί στην Αρχαία Ολυμπία.
Ολοκληρώνοντας ο κύριος Κατσιμπάρδης αναφέρθηκε διεξοδικά στις μεθόδους που χρησιμοποίησαν, από το 1950 και μετά, επιτήδειοι εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών και έπεισαν ορισμένους εκπροσώπους μεγάλων Διεθνών Αθλητικών Οργανισμών να προβάλλουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, κατά τη διάρκεια αθλητικών αγώνων, από τα ΜΜΕ, παρέχοντας σε αυτούς μέρος από τα τεράστια κέρδη τους. Με αυτόν τον τρόπο η εμπορευματοποίηση οδήγησε όχι μόνο στην επαγγελματοποίηση των αθλητών των πιο σημαντικών αθλημάτων αλλά έδωσε τη δυνατότητα σε ορισμένους Διεθνείς Οργανισμούς να διοργανώνουν αγώνες – τa περίφημα μίτινγκ της σειράς Diamond League – με έπαθλα για τους νικητές πανάκριβα διαμάντια. Όπως είναι φυσικό εκατοντάδες αθλητές στρέφονται έτσι προς τα αναβολικά για να αποκτούν τις ¨πρόσθετες εκείνες δυνάμεις¨ που τους αναδεικνύουν νικητές σε βάρος των συναδέλφων τους.
Δείχνουν όλα αυτά ότι η ολυμπιακή ιδέα έχει καταβαραθρωθεί σε διεθνές επίπεδο (στο σημείο αυτό ο κ. Γιώργος Κατσιμπάρδης ανέφερε περιστατικά μεγάλων σκανδάλων στην Αμερική, τον Καναδά, τη Τζαμάικα, τη Γαλλία, τη Γερμανία και πολλές άλλες χώρες), έκανε δε τη διαπίστωση ότι η φορά των πραγμάτων ελάχιστες ελπίδες αφήνει να επιστρέψουν οι χώρες αυτές στον υγιή αθλητισμό.
Όσον αφορά την Ελλάδα εκτίμησε ότι η πρωτοβουλίες όπως της εταιρείας ¨Αθλητισμός Χωρίς Αναβολικά¨ για τη σωστή ενημέρωση στα Πανεπιστήμια, τα Λύκεια και τα Γυμνάσια και βέβαια τους Αθλητικούς Συλλόγους, καθώς επίσης και πρωτοβουλίες της Πολιτείας για την ενίσχυση του ΕΣΚΑΝ, της ΕΟΕ και όλων των Αθλητικών Ομοσπονδιών που δημόσια έχουν ταχθεί κατά της μάστιγας των αναβολικών, μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα, που ήδη παρατηρούμε να εμφανίζονται στο Στίβο.
Ο σκοπός των προγραμμάτων αντιντόπινγκ
Η πρόεδρος του ΕΣΚΑΝ Χαρά Σπηλιοπούλου τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Σκοπός των Προγραμμάτων αντιντόπινγκ είναι:
• Η εξασφάλιση στους καθαρούς αθλητές ίσων συνθηκών συναγωνισμού, ώστε να γεύονται τους καρπούς της προσπάθειά τους.
• Η συχνότητα ελέγχων: Πριν από 20 χρόνια γίνονταν ελάχιστοι έλεγχοι. Σήμερα οι έλεγχοι αντιντόπινγκ είναι στην καθημερινότητα των αθλητών, πολλοί μάλιστα από αυτούς γίνονται αιφνιδιαστικά χωρίς προειδοποίηση. Σημειώνω εδώ ότι ο έλεγχος σε έναν αθλητή ή σε μία αθλήτρια δεν σημαίνει ότι είναι και ύποπτοι.
• Ο καθαρός αθλητής δεν δέχεται τη μετατροπή του σε πειραματόζωο, δεν ρισκάρει την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά του, για την επίτευξη ενός στόχου (ρεκόρ, μεταλλίου κ.τ.τ.) Επίσης ο καθαρός αθλητής αντιλαμβάνεται ότι τα αβέβαια και βραχυπρόθεσμα οφέλη από το ντόπινγκ είναι πολύ μικρά σε σχέση με τις σίγουρες μακροχρόνιες συνέπειες των τοξικών ουσιών, ενώ παράλληλα αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως κοινωνικού προτύπου.
• Η ανάγκη για αθλητική δεοντολογία και εκπαίδευση επιβάλει να δίνουμε βάρος στα θέματα υγείας των αθλητών, στις διαδικασίες ελέγχου ντόπινγκ, ενώ παράλληλα χρειάζεται πριν από τους αθλητές να εκπαιδεύονται οι δάσκαλοι, οι γονείς και οι προπονητές.
• Ο πρωταθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης και αυτό που τελικά μένει είναι η υστεροφημία του καθενός».
• Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ Γιάννης Σταματόπουλος είπε μεταξύ άλλων τα εξής: «Κατ’ αρχήν, να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της εταιρείας «Αθλητισμός Χωρίς Αναβολικά» κ. Γιώργο Κατσιμπάρδη, συνάδελφο στο Δ.Σ. και Επίτιμο Πρόεδρο ΣΕΓΑΣ, καθώς και το Διοικητικό της Συμβούλιο, για την ευκαιρία που μου δίνουν, μέσα από αυτήν την ημερίδα, να εκθέσω τις απόψεις μου στο πάντα επίκαιρο ζήτημα της αντιμετώπισης του ντόπινγκ στον αθλητισμό.
Ο αθλητισμός και ιδιαίτερα ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων στη χώρα μας, δυστυχώς έχει πληγεί τα τελευταία χρόνια από περιπτώσεις κορυφαίων αθλητών, οι οποίοι βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών (…)
Ο ΣΕΓΑΣ έχει προτείνει στην πολιτεία σειρά συγκεκριμένων μέτρων και ενεργειών όπως:
• Επανίδρυση Ε.Κ.Α.Ε.Τ., εξοπλισμός και στελέχωση με ειδικούς επιστήμονες για την παροχή σύγχρονων υπηρεσιών και μέσων επιστημονικής υποστήριξης.
• Χρηματοδότηση, στήριξη και σύνδεση εργομετρικών και λοιπών επιστημονικών εργαστηρίων και κέντρων των Τ.Ε.Φ.Α.Α. με το Ε.Κ.Α.Ε.Τ. και τις αθλητικές ομοσπονδίες για τη δημιουργία Πανελλαδικού Δικτύου Υποστήριξης Αγωνιστικού Αθλητισμού.
• Χρηματοδότηση από την πολιτεία προγράμματος υποστήριξης αθλητών υψηλών επιδόσεων σε ειδικά εργομετρικά και επιστημονικά κέντρα του εξωτερικού, μέχρι να αποκτήσει και η χώρα μας.
• Πιστοποίηση όλων των σκευασμάτων με συμπληρώματα διατροφής από τον Ε.Ο.Φ. η άλλο αρμόδιο φορέα, ώστε να είναι ασφαλή για όλους τους αθλούμενους και χωρίς απαγορευμένων ουσιών στη σύσταση τους.
• Λήψη κάθε άλλου σκευάσματος ή φαρμάκου ΜΟΝΟ από τα φαρμακεία, ΜΟΝΟ με συνταγή γιατρού και με την υποχρέωση να προσκομίζουν αθλητές και προπονητές, αν αυτό ζητηθεί, τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
• Καθιέρωση κινήτρων, ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την παροχή ή τη διευκόλυνση στη μόρφωση των αθλητών, γεγονός που ισχύει σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο και κυρίως στις ΗΠΑ. Να σημειώσουμε και την προσπάθεια του ΣΕΓΑΣ για εξασφάλιση υποτροφιών στους αθλητές του από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς του εσωτερικού.
• Εξορθολογισμός των κινήτρων για την επαγγελματική αποκατάσταση των πρωταθλητών και όχι κατάργησή τους, όπως τείνει να συμβεί σήμερα, με αφορμή την έξαρση των κρουσμάτων ντόπινγκ τα τελευταία χρόνια».
• Ο γιατρός πνευμονολόγος Τάκης Γεωργακόπουλος, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Καλημέρα, στην νεολαία της Καλαμάτας και σε όσους παρευρίσκονται στην ημερίδα που διοργανώνει η μη κερδοσκοπική εταιρεία ”Αθλητισμός χωρίς αναβολικά” που έχει ως ”ψυχή” της, τον αγαπητό πρώην πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ κ. Γιώργο Κατσιμπάρδη.
Επιμένω να αναφέρω σε κάθε ομιλία μου, την άποψη του παλιού μας καθηγητή Φαρμακολογίας Δ. Βαρώνου ότι, ”…οι αθλητές είναι υγιείς οργανισμοί. Έτσι η χρήση φαρμακολογικών ουσιών αφού δεν σκοπεί σε θεραπευτική ένδειξη, είναι κατάχρηση” (Το ΒΗΜΑ , 1985) (…)
Αυτή την κατάχρηση πρέπει να την αντιμετωπίσουμε έγκαιρα και αποτελεσματικά, προς όφελος της νεολαίας μας και μαζί με την ίδια την αθλούμενη νεολαία μας.
Έτσι ο τίτλος της ημερίδας θα πρέπει να συμπληρωθεί με την διατύπωση, ”Η Νεολαία πρέπει να Πρωτοπορεί στον Αγώνα κατά των Αναβολικών” (…)
Εμείς οι γιατροί δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, ούτε βέβαια η πολιτεία μπορεί να στρουθοκαμηλίζει, όπως γίνεται τόσα χρόνια. (…) Οι βλάβες από τα φάρμακα είναι πολλές. Άλλοι αθλητές τις γνωρίζουν, άλλοι αδιαφορούν γι αυτές. Πιό επικίνδυνες καταστάσεις δημιουργούνται από τα λεγόμενα ”συμπληρώματα διατροφής” που περιέχουν προσμίξεις απαγορευμένων ουσιών ενώ το μέλλον μας επιφυλάσσει δυσάρεστες ”εκπλήξεις” από την χρήση του γενετικού doping.
Ο αγώνας ενάντια στη χρήση φαρμακολογικών ουσιών είναι επίπονος και μακρόχρονος. Στις κατευθύνσεις της UNESCO περιλαμβάνονται η πρόληψη και η εκπαίδευση όχι μόνο των αθλητών αλλά και όσων εμπλέκονται στην αθλητική διεργασία.
Σε αυτή την κατεύθυνση, ο ρόλος του γιατρού ”προκαταβολικά” θα ‘λεγα, αν χορηγεί στους αθλητές, φάρμακα επικίνδυνα, φάρμακα χωρίς ένδειξη, φάρμακα σε υγιείς οργανισμούς.
Θεωρώ όμως ότι ο ρόλος του γιατρού είναι κοινωνικός και σε αυτή τη βάση οφείλει να προφυλάσσει, να ενημερώνει και να αποτρέπει με τον θετικό του λόγο τους νέους αθλητές και αθλήτριες, από την χρήση φαρμακολογικών ουσιών.
Μόνο έτσι θα καταφέρει να τους απεγκλωβίσει από τα γρανάζια του αθλητικού συστήματος … από τον φαρμακογενή αθλητισμό…»
• Ο διευθυντής Β/θμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας Γιάννης Πλατάρος τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Από το 1990 που ήμουν Πρόεδρος της Επιτροπής Διοίκησης του Εθνικού Σταδίου Μεσσήνης και του Κλειστού Γυμναστηρίου, είχα αγγαρέψει ένα φίλο μου εκ Μεσσήνης ζωγράφο τον κ. Παναγιωτόπουλο, να φιλοτεχνήσει επιγραφές για μηνύματα του τύπου ότι «ο αθλητισμός απομακρύνει την νεολαία από τα ναρκωτικά» Μετά από χρόνια, όπου έμαθα ότι όχι μόνο οι πρωταθλητές αλλά και οι κοινοί θνητοί, όταν απλώς αθλούνται, έχουν στο πίσω μέρους του κεφαλιού τους τον πρωταθλητισμό, αισθάνθηκα άσχημα, διότι ήδη παγκοσμίως έρχονταν τα πρώτα μηνύματα για ευρύτατη χρήση ουσιών από όλα τα στρώματα αθλητών, όλων των αθλημάτων. Μήπως ήμουν και ‘γω ακούσιος προαγωγός μιας γάγγραινας που εξαπλωνόταν σε όλο τον Πλανήτη βοηθούσης και την τεχνολογίας.
Αργότερα παρακολούθησα την εξέλιξη από εφήβου ενός μικρού μαθητή από την Μεσσήνη, του Λούη Τσάτουμα, ο οποίος υπήσχετο μεγάλη εξέλιξη. Ο προπονητής του ο κ. Μπιζύμης μου μετέφερε τα καλύτερα. Ενθουσιαζόμενος και ‘γω είπα στον τότε Δήμαρχο Μεσσήνης αείμνηστο Παύλο Πτωχό να βραβεύσουν το παιδί, μάλιστα και ο Λυκειάρχης του ο κ. Θανάσης Τσιμόγιαννης είχε βγάλει μια αίθουσα διδασκαλίας «αίθουσα Λούη Τσάτουμα». Δυστυχώς δεν ήμουν στην τότε βράβευση τώρα όμως έχω την τιμή να παρίσταμαι».
• Ο διευθυντής Α/θμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας Νικόλαος Κλάδης ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Αποτελεί κοινό τόπο η διαπίστωση ότι τα αθλητικά ιδεώδη που οδηγούν στο “ευ αγωνίζεσθαι” είναι συγγενικά προς τα κοινωνικά ιδεώδη. Η ευγενής άμιλλα είναι συγγενής προς την κοινωνική ζωή που διέπεται από τον αλληλοσεβασμό, την ανοχή στη διαφορετικότητα / την αποδοχή του «άλλου», την συνεργατικότητα, τη δημοκρατικότητα, την κοινωνική ευημερία, που απορρέει από την καλώς οργανωμένη πολιτεία.
Η εκπαίδευση, και φυσικά και η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όπου ο αυριανός πολίτης αλλά και ο αυριανός αθλητής είναι στα “ξεκινήματά του”, διαπνέεται σε όλα της επίπεδα, σε όλα της τα διδακτικά αντικείμενα, σε όλες τις σχολικές δραστηριότητες, σε όλη της την κουλτούρα από τα ιδεώδη αυτά. Οι μαθητές μαθαίνουν θεωρητικά τις αξίες που διέπουν την πολιτειακή, κοινωνική, πολιτισμική ζωή και πρακτικά ασκούνται να διαβιούν με αυτές στο σχολείο και τις εργασίες τους. Έτσι καταγράφεται συνοπτικά η σύνδεση του “καθαρού αθλητισμού” με την εκπαίδευση. Μια σχέση που ξεκινάει από το γενικό και φτάνει στο ειδικό.
Η σύνδεση του αθλητισμού χωρίς μη επιθυμητές πρακτικές και ουσίες με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση γίνεται, λοιπόν, διαμέσου μιας αλυσιδωτής συνάρτησης αξιών που ξεκινούν από τις ανθρωπιστικές ιδέες, τη δημοκρατικότητα, την ιδιότητα του πολίτη και φθάνουν στις καθημερινές πρακτικές, στις συναλλαγές μας με τους γύρω μας και βέβαια στην παρουσία μας σε αθλητικά γεγονότα και άλλες καταστάσεις ανταγωνισμού».
