Διαρκής η αλλοίωση του τοπίου της
Στέκει στην ίδια θέση εδώ και 4.000 χρόνια, από τότε που ούσα στο βασίλειο του σοφού Νέστορα της Πύλου έστειλε στην Τροία έντεκα καράβια της. Κάτω από το βυζαντινό κάστρο της – ένας πύργος του μάλιστα ως σήμερα αποκαλείται «του Ιουστινιανού» – η παλιά της πόλη, ίσως η μεγαλύτερη παλιά πόλη της Πελοποννήσου, που καταλαμβάνει 500 στρέμματα, απλώνεται ως μάρτυρας της Ιστορίας της και έχει χαραγμένα στα από ντόπια λευκή λαξεμένη πέτρα καλντερίμια της, τη διαδρομή της στο διάβα των αιώνων.
Είναι η πόλη με τα πολλά κυπαρίσσια – ή κατά άλλους η πόλη που πήρε το όνομά της από το φίλο του Απόλλωνα, τον κυνηγό Κυπάρισσο – η Κυπαρισσία, που εκπέμπει σήμα κινδύνου για την τύχη της παλιάς της πόλης. Και φτάνει 255 χλμ. μακριά, ως την Αθήνα, για να ακουστεί και να προκαλέσει το ενδιαφέρον πριν να είναι αργά για τα παλιά αρχοντικά και τα καστρόσπιτα, τα λαϊκά σπίτια και τα οθωμανικά μνημεία της.
Μόνο που δεν επιστρατεύει πανό και ντουντούκες, αλλά την τέχνη για να στείλει το μήνυμά της. Και στο πλευρό της στέκονται 21 εικαστικοί που περπάτησαν στην παλιά πόλη της Κυπαρισσίας, αφέθηκαν στη γοητεία της και δημιούργησαν 70 πίνακες που φιλοξενήθηκαν για δύο μέρες στην Αθηναΐδα παράλληλα με μια εκδήλωση γύρω από τη σημασία της παλιάς πόλης και τη συμμετοχή αρχιτεκτόνων και αρχαιολόγων.
«Υποφέρει από εγκατάλειψη, αλλοίωση και καταστροφή του παλαιού ιστού και των κτηρίων της, στρεβλώσεις και “ανάπτυξη” σύμφωνα με τα πρότυπα της ανοικοδόμησης που ισοπέδωσαν ολόκληρη τη χώρα», μας περιγράφει την κατάσταση ο αρχιτέκτων, αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Κώστας Καραδήμας, εκ των ομιλητών της εκδήλωσης για την παλιά πόλη, η οποία σε ένα μεγάλο μέρος της έχει κηρυχθεί ιστορικός διατηρητέος οικισμός κι αρχαιολογικός χώρος.
«Αυτό που φοβόμαστε πολύ είναι η διαρκής και συνεχιζόμενη αλλοίωση. Τα καλντερίμια της που τα σκεπάζουν με άσφαλτο για να πάνε τα αυτοκίνητα στην πόρτα των σπιτιών. Το ασβέστωμα των ωραίων πέτρινων επιφανειών. Τα κακέκτυπα κτίσματα με τα μεταλλικά στοιχεία, το βόλεμα και το φθηνό κόστος. Το κυριότερο, όμως, που μας φοβίζει είναι η άγνοια της αξίας της παλιάς πόλης, η έλλειψη κρατικής και δημοτικής φροντίδας και η έλλειψη οράματος της τοπικής κοινωνίας στο σύνολό της», προσθέτει η Τζίμα Ιμιρζιάδη, συνιδρύτρια του Προγράμματος για την Προστασία και Ανάδειξη της Παλιάς Πόλης της Κυπαρισσίας, φορέας που είχε την πρωτοβουλία για τη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Κι ο στόχος ποιος είναι, όταν μάλιστα είναι ήδη έτοιμη μια μελέτη προϋπολογισμού 1,5 εκατ. ευρώ για τη στερέωση των πρανών του κάστρου, ενώ άλλες δυο ετοιμάζονται για τα καλντερίμια και την αποκατάσταση ενός αρχοντικού της Ενετοκρατίας;
«Δεν έχουμε περάσει ακόμη στη διαδικασία συγκέντρωσης χρημάτων, παρά τους 1.000 φίλους που μας υποστηρίζουν μέσω της ιστοσελίδας μας (http://www.kyparissiaoldtown.gr). Επιδιώκουμε να βγάλουμε το πρόβλημα δυνατά έξω από την Κυπαρισσία και τη Μεσσηνία», καταλήγει η κα Ιμιρζιάδη.
Οι εικαστικοί που συμμετείχαν είναι οι: Γιώργος Σταθόπουλος, Θανάσης Μακρής, Γιάννης Στεφανάκις, Τάσος Αριδάς, Κώστας Αργύρης, Χρήστος Παππάς, Ηλίας Μπουτανιώτης, Στάθης Ανδρουτσάκης, Κατερίνα Λαμπροπούλου και οι Κυπαρίσσιοι Ελένη Τζιώρτζη, Χρήστος Παζαΐτης, Πέρσα Παρίσου, Βασίλειος Δημητρακάκης, Αννα Διπλαράκη, Κατερίνα Χρονοπούλου, Διώνη Αριδά και Ευαγγελία Αντωνίου. Επίσης, τέσσερις ζωγράφοι από την Πάτρα οι: Διονυσία Μπελεγρή, Καλλιρρόη Τσιλιμάγκου, Παναγιώτης Καρώνης και Φωτεινή Καλαβεσσίου.
Μαίρη Αδαμοπούλου
