9 στις 10 καταγγελίες είναι υπερβολές
Εύκολα καταγγέλλουν, αλλά όχι τα
σοβαρά περιστατικά κακοποίησης παιδιών
Της Βίκυς Βετουλάκη
Μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση στα περιστατικά βίας προς τα παιδιά δείχνει πλέον η κοινωνία, σύμφωνα με τις κοινωνικούς λειτουργούς της Διεύθυνσης Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας και της Διεύθυνσης Πρόνοιας του Δήμου Καλαμάτας, Αθηνά Μαγκουρίλου και Φούλη Καραμπέτσου αντίστοιχα.
Ο κόσμος επικοινωνεί πιο εύκολα με τα τηλέφωνα και τις δομές καταγγελιών για τέτοια περιστατικά, όμως τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζονται, όπως τόνισαν αμφότερες, από υπερβολή.
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν σοβαρά περιστατικά κακοποίησης παιδιών, που παραμένουν κρυμμένα στον κλειστό οικογενειακό κύκλο και τις μικρές κοινωνίες. Παρά ταύτα, αύξηση διαπιστωμένων περιστατικών καμία από τις δύο υπηρεσίες δεν έχει παρατηρήσει.
Υπάρχουν και υπερβολές
Η κα Αθηνά Μαγκουρίλου από τη Διεύθυνση Υγείας παρατήρησε ότι υπάρχουν πολλές καταγγελίες στα 5ψήφια τηλεφωνικά νούμερα για διάφορα περιστατικά που πέφτουν στην αντίληψή τους, κυρίως από γειτονικά σπίτια.
Επίσης, πολλοί επιλέγουν να κάνουν την καταγγελία τους απευθείας στο Χαμόγελο του Παιδιού, η προσφορά του οποίου πλέον γι’ αυτά τα περιστατικά είναι αναγνωρισμένη απ’ όλους.
«Οι πολίτες είναι πράγματι πιο εύκολοι στο να καταγγείλουν ένα περιστατικό που πέφτει στην αντίληψή τους, καθώς υπάρχει καλύτερη και περισσότερη ενημέρωση. Ακόμα κι ένα κλάμα παιδιού να ακούσουν που τους ανησυχεί, παίρνουν τηλέφωνο. Αυτό συμβαίνει. Σηκώνουν πλέον εύκολα το τηλέφωνο. Στο μεγαλύτερο ποσοστό, όμως, είναι υπερβολές. Δεν αφορούν κακοποίηση με την έννοια της σκόπιμης κακοποίησης από γονιό ή συγγενή. Είναι συνήθως λανθασμένοι χειρισμοί από την πλευρά των γονιών. Κυρίως λόγω μορφωτικού επιπέδου, δεν ξέρουν πώς να χειρισθούν τα παιδιά τους. Σίγουρα κι αυτό είναι θέμα διερεύνησης, αλλά δεν είναι η κακοποίηση που θα πάει ο γονιός κατηγορούμενος. Πολλές φορές έχουμε και περιστατικά που ο ένας γονιός καταγγέλλει τον άλλον, όταν είναι σε διάσταση και έχουν έντονη διαμάχη. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι σοβαρά τα περιστατικά. Μπορεί να είναι οικογένειες που χρειάζονται παρέμβαση, αλλά δεν είναι αυτά που χαρακτηρίζονται ως κακοποίηση», διευκρίνισε η κα Μαγκουρίλου.
Δεν καταγγέλλουν τα σοβαρά
Από την πλευρά της, η κα Φούλη Καραμπέτσου από τη Διεύθυνση Πρόνοιας επίσης σημείωσε ότι σχεδόν 9 στις 10 καταγγελίες που φτάνουν σε αυτούς είναι υπερβολές και όχι περιστατικά κακοποίησης: «Βέβαια λεκτική βία υπάρχει, καθώς σε οικογένειες δημιουργείται ένταση και λόγω της οικονομικής κρίσης, και αυτά καταγγέλλονται από πολίτες. Δυστυχώς, όμως, έχουμε την αίσθηση ότι σε πιο σοβαρά και τραγικά περιστατικά μπορεί ο κόσμος να μη μιλάει, ιδίως όταν οι κοινωνίες είναι μικρές, σε χωριά για παράδειγμα. Πιστεύω ότι στα πιο σοβαρά περιστατικά ο κόσμος δεν έχει αποκτήσει την ευαισθησία που πρέπει».
Κατά την κα Καραμπέτσου, τα συνηθέστερα που καταγγέλλονται είναι η σωματική παραμέληση και η λεκτική βία σε παιδιά.
Η σεξουαλική κακοποίηση, από τα χειρότερα περιστατικά, δημιουργεί ενοχές και φόβο και στα ίδια τα θύματα – παιδιά, με αποτέλεσμα να μη μιλούν, καθώς συνήθως θύτης είναι πολύ κοντινό πρόσωπο στην οικογένειά τους.
«Οι γονείς, αλλά και οι δάσκαλοι που έχουν πολύ σημαντικό ρόλο, πρέπει να “διαβάζουν” ένα παιδί και να δίνουν μεγάλη σημασία στις αλλαγές που μπορεί να παρουσιάζει. Μία κατάθλιψη, δεν έχει όρεξη να φάει, βγάζει άρνηση για το σχολείο, κλείνεται στο εαυτό του, δε θέλει να φροντίσει την ατομική του καθαριότητα, αρνείται να κάνει μπάνιο, είναι σημάδια που δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητα», συνέστησε η κα Καραμπέτσου.
Κρυφά τα σοβαρά περιστατικά κακοποίησης παιδιών στη Μεσσηνία…
