«Μπορούν μερικές μόλις λέξεις να ανατρέψουν την ίδια τη ροή της ζωής για πάντα; Μόναχο, Δεκέμβριος του 1997. Ο Έκτορας, απόγονος ενός πρώην Γερμανού λοχαγού κατά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επισκέπτεται τους γονείς του για τις ημέρες των Χριστουγέννων. Έπειτα από έναν καβγά, η μητέρα του, λίγο πριν από το θάνατό της, του αποκαλύπτει ένα μυστικό που βαραίνει τη συνείδησή της πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια. Από το παγωμένο Μόναχο, ο Έκτορας θα βρεθεί στο νοτιοδυτικό άκρο της μεσσηνιακής γης, αναζητώντας την αλήθεια γύρω από τη ζωή και το παρελθόν της οικογένειάς του.
Η ιστορία εκείνης της αναζήτησης εξελίσσεται σε ένα συγκλονιστικό ταξίδι στο χρόνο, αποκαλύπτοντας σε κάθε βήμα φρικτές δολοφονίες, καταραμένους έρωτες και φαντάσματα της μνήμης που σεργιανίζουν σαν σκιές στα γραφικά σοκάκια της Άνω Πόλης της Κυπαρισσίας.
Ένα βιβλίο, δυο διαφορετικές ιστορίες που εξελίσσονται παράλληλα στο παρόν και στο μακρινό παρελθόν, με τους πρωταγωνιστές να παλεύουν μέχρι το τέλος για να κερδίσουν λίγη από τη χαμένη τους αθωότητα, για να δικαιωθούν οι ψυχές των νεκρών και να ολοκληρωθούν οι έρωτες του σήμερα…»!
«Στη σκιά της σιωπής» είναι το πρώτο συγγραφικό έργο – μυθιστόρημα της Μαρίας Καραγιάννη, από τις εκδόσεις «Πηγή», του οποίου η πρώτη παρουσίαση στο κοινό και τους λάτρεις του βιβλίου και των μυθιστορημάτων θα γίνει στη γενέτειρά της, την Καλαμάτα, και ειδικότερα στο Πνευματικό Κέντρο, τη Δευτέρα 27 Απριλίου, οπότε και θα ξεκινήσει το ταξίδι. Ένα «ταξίδι για να γνωρίσουμε έναν καινούργιο κόσμο, όπου το χθες συναντά το σήμερα ή μήπως αντίστροφα;», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η ίδια η συγγραφέας.
Μία εβδομάδα περίπου πριν από την παρουσίαση του μυθιστορήματός της, η Μαρία Καραγιάννη μίλησε στο «Θ»:
-Ποια είναι η σχέση σας, ως αστυνομικού, που είναι ένα δύσκολο και σκληρό επάγγελμα και λειτούργημα, με το βιβλίο και το διάβασμα;
Θα σας απαντήσω, λέγοντάς σας πως, κατά τη γνώμη μου, το επάγγελμα δε σηματοδοτεί τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος το επάγγελμα! Στο πλαίσιο αυτό θεωρώ πως το διάβασμα είναι ξεκάθαρα προσωπική επιλογή. Από παιδί ακόμα, η φύση μου ήταν συνυφασμένη με τα βιβλία, το διάβασμα, τα χαρτιά και τα μολύβια μου. Μια σχέση που στο πέρασμα των χρόνων τολμώ να πω πως εξελίχθηκε σε μια σχέση σχεδόν ερωτική! Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τα βιβλία μου, τη μυρωδιά του χαρτιού, τον ήχο του ξεφυλλίσματος… κάτι τέτοιο θα φάνταζε, πράγματι, θλιβερό. Είναι η φύση μου και ποιος μπορεί να πάει κόντρα σε αυτήν; Όσο αναπνέουμε, οφείλουμε να εξελίσσουμε τους εαυτούς μας, να αποκτούμε βαθύτερη και ουσιαστικότερη επίγνωση του κόσμου που ζούμε, της ίδιας μας της ύπαρξης. Η γνώση είναι δύναμη και η μόνη ασφαλής πύλη που μας οδηγεί στα σκληρά και συνάμα λυτρωτικά μονοπάτια της αλήθειας.
-Έχετε κάποιο συγγραφικό πρότυπο; Ποιον συγγραφέα θαυμάζετε και γιατί;
Η σοφία, η αίσθηση της ομορφιάς, η χάρη, η γλώσσα, η αρμονία των αισθήσεων και των συναισθημάτων είναι στοιχεία που πάντοτε με συγκινούν σε ένα βιβλίο. Αν εστιάσω σε ένα μόνο συγγραφέα, σίγουρα θα γίνω άδικη. Ο Πόε, ο Ντίκενς, ο Θαφόν, ο Έκο, ο Ουγκό, ο Μαρκέζ είναι αναμφισβήτητα κορυφαίοι εκπρόσωποι της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αλλά τι μπορεί να πει κανείς για τον Γιώργο Σεφέρη, τον Γρηγόρη Ξενόπουλο, τη Διδώ Σωτηρίου, τον πάντα επίκαιρο Νίκο Καζαντζάκη… «Χαρά σε όποιον ακούει την Κραυγή της εποχής του, γιατί κάθε εποχή έχει τη δικιά της Κραυγή, αυτός μονάχα σώζεται».
-Πώς εμπνευστήκατε το βιβλίο σας; Ποιο ήταν το έναυσμα που σας ώθησε στη συγγραφή του και γιατί επιλέξατε αυτό να είναι μυθιστόρημα;
Πάντοτε πίσω από τις σελίδες ενός βιβλίου κρύβεται μιαν άλλη, αθέατη και πολλές φορές ανεξομολόγητη, ιστορία. Και στη δική μου περίπτωση το έναυσμα υπήρξε και ήταν συγκλονιστικά καθηλωτικό, αλλά για να το μάθετε θα πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή μέχρι τις 27 του Απρίλη…
Με ρωτήσατε γιατί επέλεξα να γίνει μυθιστόρημα. Η απάντηση είναι πως δεν το επέλεξα, απλά δεν είχα άλλη επιλογή από το να υποταχθώ σε εκείνο που τόσο απαιτητικά αποζητούσε η ψυχή μου!
-Πείτε μας λίγα λόγια για το πρώτο σας αυτό συγγραφικό έργο…
Το βιβλίο αυτό, «Στη σκιά της σιωπής», θα έχει πάντοτε δεσπόζουσα θέση στην καρδιά μου. Ίσως οφείλεται στη θεματολογία του, στην καθολικότητα των χαρακτήρων, στην ατμόσφαιρα που αποπνέει μια εποχή που μοιάζει τόσο μακρινή, αλλά δεν είναι. Είναι ένα βιβλίο που βγάζει σε πολλαπλούς δρόμους, γραμμένο με πολλή αγάπη και απεριόριστο σεβασμό, σε μια προσπάθεια να ανασύρει μνήμες, αισθήματα και αισθήσεις που έχουν σχεδόν πια ξεχαστεί. Ένα αμφίδρομο ταξίδι στο χρόνο που ξεκινά ένα αυγουστιάτικο απομεσήμερο του 1941 σε ένα ορεινό χωριό της Μεσσηνίας, της πατρίδας μας. Αν έπρεπε να το περιγράψω με μια μόνο φράση, αυτή θα ήταν: «Το χθες στο σήμερα και το σήμερα στη σκιά του χθες…».
-Πώς αποφασίσατε να το εκδώσετε;
Λέγεται πως, όταν ένα έργο ολοκληρωθεί, παύει να ανήκει στο δημιουργό του. Πως από εκείνη τη μαγική στιγμή που αναγράφεται η λέξη τέλος, αλλάζει ιδιοκτησία και πια ανήκει στο αναγνωστικό του κοινό. Έχοντας κάνει, λοιπόν, τη δέουσα αυτοκριτική και ακολουθώντας ευλαβικά τη συμβουλή του Ευριπίδη: «Ή λέγε τι σιγής κρείττον ή σιγήν έχε» (που σημαίνει ή πες κάτι καλύτερο από τη σιωπή ή μείνε σιωπηλός), πήρα τη μεγάλη απόφαση να αποπειραθώ να το επικοινωνήσω αρχικά με τους εκδότες.
Για καλή μου τύχη το βιβλίο άμεσα βρήκε ανταπόκριση στον εκδοτικό χώρο, από σπουδαίους πραγματικά εκδότες, οπότε η απόφασή μου επισφραγίστηκε και με τη γνώμη των ειδικών. Και έτσι σε λίγες μέρες, ένα μεγάλο, κρυφό όνειρο θα είναι πια γεγονός. Δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πως αισθάνομαι πολύ ευτυχής.
-Γιατί κάποιος να διαβάσει το μυθιστόρημά σας;
Η ερώτησή σας είναι δελεαστική και εύκολα θα μπορούσε να με παρασύρει, αλλά θα αντισταθώ. Δε θα ήθελα πραγματικά να πω κάτι που θα χαλούσε, έστω και στοιχειωδώς, τη μαγεία του βιβλίου, τα στοιχεία της έκπληξης, της ανατροπής, της εναλλαγής των συναισθημάτων. Η πρόθεσή μου είναι να αποκαλυφθεί σελίδα σελίδα και να κριθεί εν καιρώ, από τους ίδιους τους αναγνώστες. Έχοντας πάντα την πίστη και την ελπίδα, πως ένα καλό βιβλίο είναι μια καλή αφορμή, έστω και λίγο, για να κοιτάξουμε μέσα μας και να ανασύρουμε από το βυθό της ψυχής μας τα καλύτερα κομμάτια του εαυτού μας, που κάπου κάπου λησμονούμε.
-Ποιο είναι το οδοιπορικό των παρουσιάσεών του, που έχετε ήδη προγραμματίσει;
Όπως ξέρετε, το ταξίδι θα ξεκινήσει στις 27 Απριλίου από την πόλη μας και ο αμέσως επόμενος σταθμός είναι στις 29 στην Κυπαρισσία, την πόλη που λαμβάνει χώρα και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Το Μάιο και μέχρι τα τέλη Ιουνίου θα παρουσιαστεί διαδοχικά σε Τρίπολη, Σπάρτη, Πύργο, Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορεί κανείς να ανατρέξει στη σελίδα του βιβλίου, όπου θα ανακοινώνονται κάθε φορά οι ακριβείς ημερομηνίες και ο τόπος: https://www.facebook.com/mariakaragianniauthor/
Μαρία Καραγιάννη – Συγγραφέας
Βιογραφικό
H Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην όμορφη πόλη της Καλαμάτας. Το 2003 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, και πολύ σύντομα πέρασε τις πύλες της Νομικής Σχολής Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα Οικονομικά.
Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και σε κάθε ευκαιρία στριμώχνει όνειρα και προσδοκίες σε μια μικρή βαλίτσα και ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου…
Η αγάπη της για τη θάλασσα την έκανε να επιστρέψει τα τελευταία χρόνια στη γενέτειρά της, όπου εργάζεται ως διοικήτρια του Αστυνομικού Τμήματος Κοπανακίου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Ηλία Γιαννόπουλο
