Νέο πρόγραμμα για τη «Μετανάστρια μητέρα»

Νέο πρόγραμμα για  τη «Μετανάστρια μητέρα»

«Εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο, ήσυχα και απλά»

Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου

Το ανθρώπινό της πρόσωπο δείχνει με κάθε ευκαιρία η Κοινωφελής Επιχείρηση Αλληλεγγύης Δήμου Μεσσήνης. Έτσι, σύμφωνα με όσα μας ανέφερε η πρόεδρός της Γωγώ Παναγοπούλου – Μπρακουμάτσου, ετοιμάζεται, με τη βοήθεια φορέων και χωρίς οικονομική συμμετοχή για το Δήμο Μεσσήνης, να «τρέξει» ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον πρόγραμμα, με τίτλο «Μετανάστρια μητέρα».
Πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα, και όπως μας ανέφερε η κα Παναγοπούλου – Μπρακουμάτσου, «η ΚΕΑΔΗΜ με όλο το ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό (αιρετούς, εργαζόμενους, συνεργάτες), αντιλαμβανόμενη τα σημεία και τα στίγματα των καιρών σε ό,τι αφορά τον ΑΝΘΡΩΠΟ, με την οντότητα και τη φύση του, με πνεύμα, λογική, συναισθήματα και ανάγκες, έχει πάρει απόφαση να αναλάβει πρωτοβουλίες και δράσεις. Να είναι κοντά σε αυτόν, χωρίς να τον προσδιορίζει ως επαίτη σε εποχή κρίσιμη οικονομικά, αδυσώπητη ψυχικά και συναισθηματικά και, βέβαια, στην πατρίδα της Δημοκρατίας, του Πολιτισμού, της Παιδείας, της Ανθρωπιάς, κατά την κοινωνική αλλά και ορθόδοξη έκφανσή της, δε θα εξαιρέσει από την προσπάθεια ανθρώπους που ήρθαν σε αυτή τη χώρα νόμιμα, για εργασία και παραμονή, με τις οικογένειές τους, είτε αυτές που δημιούργησαν εδώ.
Γιατί σε αυτή τη χώρα δεν μπορούμε να αφήσουμε ξένους πολίτες, νόμιμα διαμένοντες, να έχουν τα παράπονα και την τύχη των Ελλήνων μεταναστών στα μεταλλεία του Βελγίου, τους γκασταρμπάιτερ της Γερμανίας, και τους παραμένοντες για μήνες στο νησί Έλλις της Νέας Υόρκης μετανάστες της Αμερικής.
Όταν στην Ελλάδα υπήρχε το φως, αλλού επικρατούσε σκοτάδι, αυτό το φως θα πρέπει να το διατηρήσουμε, γιατί είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα απέναντι σε όλους.
Ξεκινάμε, λοιπόν, το πρώτο βήμα, χωρίς να επιβαρύνουμε οικονομικά κανέναν, ούτε την ΚΕΑΔΗΜ, ούτε το Δήμο μας, ούτε το συμπολίτη μας φορολογούμενο. Με τον εθελοντισμό μας και τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ενδιαφέρον στο ξεκίνημά μας θα το μονοπωλήσει υποχρεωτικά, γιατί έτσι είναι επιβεβλημένο, “Η Μετανάστρια μητέρα”.
Δεν είναι εύκολη η αποστολή μας και το εγχείρημα μας, γιατί ναι μεν ο κυρίαρχος στόχος του προγράμματος είναι η πληροφόρηση μητέρων μεταναστριών για το τι ισχύει στην Ελλάδα θεσμικά και νομικά, για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των μεταναστών (π.χ. έκδοση αδειών διαμονής) και τρόποι εξεύρεσης νόμιμης εργασίας, καθώς η ενημέρωσή τους, η διευκόλυνση της πρόσβασής τους στους θεσμούς και τις υπηρεσίες της Ελλάδας, ώστε σε περιπτώσεις προβλημάτων υγείας και ασφάλισης, σε φορείς εκπαίδευσης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, να αισθάνονται ότι έχουν δυνατότητα πρόσβασης και θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς από μόνοι τους, χωρίς την έκκληση και τις παρακλήσεις σε φίλους, γείτονες κ.λπ. και χωρίς βέβαια την παρέμβαση τρίτων, που σε κάθε περίπτωση θα απαιτήσουν και το υποχρεωτικό “χαρτζιλίκι”.
Υπάρχει μια σοφή λαϊκή ρήση που αναφέρει την παρότρυνση κάποιου προς τον ψαρά, λέγοντας του: Έχει ανάγκη αυτός που του έδωσες το ψάρι, αλλά του έχεις ξαναδώσει. Άμα θες να τον βοηθήσεις, μάθε τον να ψαρεύει να σωθεί από μόνος του.
Αυτό είναι το διακύβευμα για εμάς, σε μια κοινωνία που τείνει να γίνει πολυπολιτισμική, να βοηθήσουμε να ζει ο νόμιμος μετανάστης χωρίς φοβίες σε ένα συγκροτημένο κράτος, στο οποίο γεννήθηκε η Δημοκρατία, η κοινωνική Δικαιοσύνη και Αλληλεγγύη, δηλαδή είναι η ενημέρωση και η παρότρυνσή τους για ενεργό συμμετοχή σε συλλογικές μορφές οργάνωσης (σύλλογοι μεταναστών, πολιτιστικοί, αθλητικοί σύλλογοι κ.ά.).
Ως σημαντικοί δρόμοι επικοινωνίας με την κοινωνία στην αρχή, να τους υποδέχεται, να τους αποδέχεται, να συμβιώνει μαζί τους, να συνεργάζονται στην προσφορά και αποδοχή εργασίας με όρους και προϋποθέσεις νόμιμους και ανθρώπινους και σε καμία περίπτωση σύγχρονης εργατικής σκλαβιάς.
Γιατί, τελικά, ποιος είναι ο μετανάστης; Δεν είναι ο εργαζόμενος στην επιχείρησή μας, στις αγροτικές και άλλες ενασχολήσεις μας (ελιές, σύκα, σταφίδες, κτηνοτροφία); Δεν είναι τελικά ο άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας με άλλο διαβατήριο, ο οποίος διαμένει και διαβιεί με την οικογένειά του και τα παιδιά του μετέρχονται της ελληνικής παιδείας;
Η διάρκεια της προσπάθειάς μας θα είναι τέσσερις εβδομάδες και παράλληλα με τη Μετανάστρια Μητέρα τα παιδιά θα συμμετέχουν σε δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης, όπως αθλητισμός, μουσική, χορός, ζωγραφική, θεατρικό παιχνίδι, διαπολιτισμικό παιχνίδι κ.ά.
Η υλοποίηση της προσπάθειάς μας δε θα είναι επιδερμική και επιπόλαιη μόνο και μόνο για να εκτελεστεί ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Θα δημιουργηθεί και διανεμηθεί έντυπο ενημερωτικό υλικό χρήσιμο διαχρονικά, εύκολο στη χρήση, με θεματολογία όπως άδειες διαμονής, υπηρεσίες υγείας, ασφάλισης, φορείς εκπαίδευσης και εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, θέματα εξεύρεσης εργασίας, συμμετοχή σε συλλογικές μορφές οργάνωσης και ενεργό συμμετοχή στην κοινωνία υποδοχής.
Ο σκοπός μας και ο στόχος μας είναι διπλός και όχι μονόδρομος, ώστε ωφελούμενοι να είναι, όχι μόνο οι μητέρες μετανάστριες, αλλά και το οικογενειακό τους περιβάλλον και η ίδια η τοπική μας κοινωνία, δεδομένου ότι η διαδικασία της ένταξης έχει αμφίδρομο χαρακτήρα και αφορά στην αμοιβαία προσαρμογή τόσο των μεταναστών όσο και όλων μας.
Θα καταβληθεί προσπάθεια από εμάς, δικτύωσης με τοπικούς φορείς και υπηρεσίες στην πόλη όπου θα δημιουργηθεί και Κέντρο Πληροφόρησης, Ευαισθητοποίησης και Παροχής Συμβουλών και Ενημέρωσης. 
Είμαστε ένας μικρός Δήμος στη Νότια Ευρώπη, στο σταυροδρόμι όμως τριών ηπείρων, διαμένουμε κάποια μέτρα ή λίγα χιλιόμετρα από την Αρχαία Μεσσήνη, εκεί που γεννήθηκε το φως και έχουμε υποχρέωση το φως να το διατηρήσουμε, σε εποχή μάλιστα που και εμείς ως χώρα και έθνος αντιμετωπίζουμε τη χλεύη των υποτιθέμενων φίλων μας της Ευρώπης.
Ένας μικρός Δήμος με αιρετούς, από το δήμαρχο Γ. Τσώνη μέχρι τον πρόεδρο της μικρότερης Τοπικής Κοινότητας, αποφασισμένους για προσπάθεια και αποτέλεσμα που θα αφορά στον ΑΝΘΡΩΠΟ, χωρίς διακρίσεις διαβατηρίου, χρώματος, θρησκείας.
Η ενημέρωση, ο προσδιορισμός και καθορισμός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, η αλληλεγγύη που περνά μέσα και από την καθημερινότητα, είναι η ασφαλιστική δικλείδα για κοινωνική συνοχή και καλύτερο αύριο για όλους, μαζί με όλους μας.
Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα και την πλάτη σε ιδεοληψίες και σενάρια για τον Έλληνα μπαμπούλα εργοδότη αλλά και τον επικίνδυνο μετανάστη, και ίσως έτσι καλύψουμε με τη μικρή μας φωνή από τη Μεσσήνη, αλλά με τη μεγάλη μας προσπάθεια, τα διαχρονικά λάθη των θεσμικών εκπροσώπων της κεντρικής πολιτικής σκηνής στον προσδιορισμό των όρων και των ορίων για το μεταναστευτικό στην πατρίδα μας.
Πάμε όλοι μαζί, συμπολίτισσες και συμπολίτες, ήσυχα και απλά!».