Στον κήπο με τα θηρία
Εδώ και έξι μήνες η μικρή Ελλάδα και η νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πάλευε στον κήπο με τα θηρία. Στοχεύοντας να ανοίξει ρωγμή στην Ευρώπη της λιτότητας, ενεργούσε όχι μόνο για τον λαό της Ελλάδας αλλά και για τους Ευρωπαϊκούς λαούς. Γι’ αυτό υπήρξε και η μεγάλη συμπαράσταση σε εκατοντάδες πόλεις της Ευρώπης.
Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές ήταν δύσκολη και σκληρή. Την καθόρισε ο συσχετισμός των δυνάμεων, που ήταν εξαρχής δυσμενής για τη χώρα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό, αλλά και η έλλειψη συμμάχων στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Οι Ευρωπαϊκές ελίτ και οι εκπρόσωποί τους δεν ανέχονταν, ούτε το αριστερό παράδειγμα της Ελλάδας, ούτε την ισοτιμία των κρατών – μελών, ούτε την αξιοπρεπή διεκδίκηση αυτονόητων δικαιωμάτων (π.χ. αναδιάρθρωση χρέους, λαϊκή κυριαρχία, γερμανικές αποζημιώσεις κλπ).
Η αποφασιστικότητα και η σύνεση του Αλέξη Τσίπρα, παρ’ ότι μόνος απέναντι στα θηρία, ιδίως στους ακραίους κύκλους του Σόιμπλε και των δορυφόρων του, αναγνωρίζεται από φίλους και καλόπιστους αντιπάλους. Η απάντηση του λαού μας με το ηχηρό ΟΧΙ της αξιοπρέπειας στο δημοψήφισμα, κατά των εκβιασμών και των τελεσιγράφων, προκάλεσε ρήγμα στο στρατόπεδο των δανειστών και ανέδειξε την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους. Δεν απέτρεψε όμως τελικά την προσωρινή ήττα και υποχώρηση της κυβέρνησης μπροστά στο αμείλικτο δίλημμα «άτακτη χρεοκοπία του κράτους ή επώδυνη συμφωνία»;
Οι αποφάσεις ήταν δύσκολες. Αποτρέψαμε τα χειρότερα, που επιδίωκε ο Σόιμπλε και η Μέρκελ. Μένουμε όρθιοι, παρά τις υποχωρήσεις και τους τριγμούς. Πετύχαμε μια αναδιάρθρωση του χρέους (όχι την επιθυμητή) και μια βέβαιη χρηματοδότηση για τα επόμενα τρία χρόνια, που δίνει δυνατότητες ανάπτυξης και ανάκαμψης. Ταυτόχρονα όμως δεσμεύτηκε η κυβέρνηση και για μέτρα, που δεν μας αρέσουν σε κάθε περίπτωση. Μέτρα υφεσιακά, που αντιπαλέψαμε επί πέντε χρόνια. Να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και της ειλικρίνειας. Μας τα επέβαλαν, με το όπλο στον κρόταφο, γιατί δεν είχαμε δρόμο διαφυγής. Πολλοί φίλοι μας και απλοί πολίτες αγωνιούν, δυσφορούν ή κριτικάρουν τα μέτρα και τη συμφωνία, που
υπογράψαμε με τους δανειστές. Δεν τους αδικώ, οφείλουμε να τους ακούσουμε ψύχραιμα και υπομονετικά. Να απαντήσουμε με επιχειρήματα στο καίριο πολιτικό ερώτημα: Επιτρέπονται οι συμβιβασμοί σε μια αριστερή κυβέρνηση ;
Στη φύση, στη ζωή, στην κοινωνία, στον αθλητισμό, στον αληθινό πόλεμο, δεν υπάρχει μόνο η επίθεση. Υπάρχει η άμυνα, η υποχώρηση, ο ελιγμός, η αντεπίθεση. Το τί επιλέγεις κάθε φορά εξαρτάται από τον στόχο που έχεις, τα όπλα που διαθέτεις, τους συμμάχους που εξασφαλίζεις και κυρίως τον υπάρχοντα συσχετισμό των δυνάμεων. Η ιστορική πείρα, ελληνική και παγκόσμια, εκτός από ηρωικές στιγμές και θυσίες, έχει να επιδείξει και συμβιβασμούς ή υποχωρήσεις αριστερών, επαναστατικών κομμάτων και ηγετών, που κανένας δεν τολμά να αμφισβητήσει τη συνέπειά τους. Ο σοφός επαναστάτης Βλαδίμηρος Ουλιάνωφ (Λένιν) απάντησε το ερώτημα με δυο ευφυή σχόλια: «Όταν σου βάλλουν ληστές το περίστροφο στον κρόταφο, τους δίνεις το πορτοφόλι και τα λεφτά σου, για να σώσεις τη ζωή σου» και «όταν δεν έχεις χρόνο, παραχωρείς χώρο στον αντίπαλο».
Η υποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν θεμιτή και αναπόφευκτη, υπό τις παρούσες συνθήκες. Αρκεί να μην χαθεί ο στόχος μας: Η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανακατανομή των βαρών σε βάρος του πλούτου, οι δημοκρατικές τομές στην κρατική μηχανή, η ανάπτυξη, το χτύπημα της διαπλοκής κ.ά. Μπορούμε να τα καταφέρουμε, παρά τις δυσκολίες. Αρκεί να μείνει όρθια και ενωμένη η κυβέρνηση της αριστεράς. Να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που ανοίγει η συμφωνία, μειώνοντας τις συνέπειες των επώδυνων μέτρων. Να κυβερνήσει, νομοθετώντας και διοικώντας, γρήγορα, τολμηρά και αποτελεσματικά. Ο κόσμος περιμένει και εμπιστεύεται τον Τσίπρα και την κυβέρνηση. Αναγνωρίζει πως είναι ο μοναδικός πολιτικός ηγέτης, που μπορεί να παλέψει με τα «θηρία», ξένα και ντόπια. Οφείλουμε να τον δικαιώσουμε. Ψύχραιμα και σταθερά. Με ενότητα και διάλογο, χωρίς ψυχοφθόρες αντιπαραθέσεις. Με σεβασμό, πολιτισμό και αριστερό ήθος. Λοιπόν, είμαστε ακόμα ζωντανοί ! Αν αντέξουμε θα κριθεί από τη ζωή, τη στήριξη της κοινωνίας και τη δική μας ωριμότητα.
Γιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας