Την πλευρά της αισιόδοξης και δημιουργικής Ελλάδα φώτισαν (μετά το Κάστρο και) στην Αρχαία Μεσσήνη η Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας και τα παιδιά της θεατρικής ομάδας, παρουσιάζοντας τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη.
Δεκάδες θεατές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα (η είσοδος ήταν… λόγω κρίσης δωρεάν), αφιερώνοντας το απόγευμα της Κυριακής για ένα μικρό ταξίδι σε ένα χώρο ούτως ή άλλως θαυμαστό, που έδεσε με μυστηριακές κλωστές το παρόν με τις ιστορικές ρίζες της καταγωγής μας και την κωμωδία του επίκαιρου για μια ακόμη φορά Αριστοφάνη.
Από τις κατάμεστες πέτρινες κερκίδες του Εκκλησιαστηρίου μικροί και μεγάλοι γέλασαν με την ψυχή τους, καταχειροκροτώντας τους νεαρούς ερασιτέχνες ηθοποιούς, που δεν είχαν ανάγκη την πρόφαση της εφηβικής τους ηλικίας και καμία επιείκεια, αφού ήταν όλοι τους εξαιρετικοί! Από τον απολαυστικό Στρεψιάδη που τον έχουν πνίξει τα χρέη (!) και το γιο του Φειδιππίδη με τον παρατρεχάμενό του έως τον Σωκράτη και τους σοφούς, τους εκπροσώπους του δίκαιου και άδικου λόγου, τα θύματα της ιστορίας και το κοριτσάκι που πει-νά-ει και, φυσικά, τον πολύχρωμο Χορό των Νεφελών.
Η «αυλαία» έπεσε με τους πρωταγωνιστές να κρατούν πλακάτ με συνθήματα κατά των μνημονίων και της λιτότητας και υπέρ μιας δίκαιης και αλληλέγγυας Ευρώπης, ενώ όλοι αποχώρησαν τελικά με το ηλιοβασίλεμα και ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη, που θα ανθίζει κάθε φορά που στο ξαφνικό θα ξεπετάγεται στη μνήμη μια ατάκα…
Χ.Ε.