Η πλέον πολυφορεμένη φράση για όποιον θέλει να περιγράψει το κλίμα στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ανά την Ελλάδα είναι ότι η κατάσταση στο εσωτερικό τους είναι εκρηκτική. Αιτία και αφορμή η τελευταία συμφωνία με τους δανειστές.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ και η συνεδρίαση των μελών του κόμματος στη Μεσσηνία, στα γραφεία του στην Καλαμάτα. Παρόντες ήταν οι δύο από τους τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Θανάσης Πετράκος και η Γιώτα Κοζομπόλη- Αμανατίδη. Όπως ειπώθηκε επίσημα, η Έλενα Ψαρρέα και ο Πέτρος Κωνσταντινέας δε συμμετείχαν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων στην Αθήνα.
Από τους δύο παρόντες βουλευτές, ο καθένας υποστήριξε τη διακριτή άποψή του, γνωστή σε όλους, δίνοντας έτσι και το στίγμα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο μεν Θανάσης Πετράκος, μεταξύ άλλων, μίλησε για περιφρούρηση του αντιμνημονιακού χαρακτήρα του κόμματος, αλλά και των προεκλογικών δεσμεύσεων απέναντι στους πολίτες. Η δε Γιώτα Κοζομπόλη αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας, αλλά και στο αναπόφευκτο γεγονός της διαχείρισης μιας συμφωνίας, η οποία επετεύχθη από τον πρωθυπουργό με το «πιστόλι στον κρόταφο».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν στις παρεμβάσεις τους και τα υπόλοιπα μέλη. Πάντως, η αίσθηση που έβγαινε προς τα έξω, καθ’ όλη τη διάρκεια της ανταλλαγής απόψεων, ήταν ότι είναι πλέον δύσκολο ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί πολιτικά την κατάσταση. Κι αυτό συνεπάγεται από έναν έντονο προβληματισμό για τη διατήρηση της ενότητας, λόγω της έκτασης των διαφοροποιήσεων.
Ωστόσο, υπήρξαν και συγκλίσεις. Η σημαντικότερη, σε αυτή τη φάση που βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, να καταβληθεί προσπάθεια από όλες τις πτέρυγες να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, έτσι ώστε να μη γίνει πράξη η διάσπαση του κόμματος και να μην ανατραπεί η κυβέρνηση από τα ίδια της τα στελέχη, εξέλιξη που θα δικαιώσει τις επιδιώξεις διεθνών και εγχώριων πολιτικών κέντρων περί «αριστερής παρένθεσης».
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα ακόμα στοιχείο που κυριάρχησε ήταν η διαπίστωση ότι ο επαχθής συμβιβασμός στον οποίο κατέληξε η κυβέρνηση, δεν ήταν επιλογή της, αλλά προϊόν της σκληρής στάσης των δανειστών και, κυρίως, της Γερμανίας.
Παρ’ όλα αυτά, η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να μη χαθεί η μάχη.
Βέβαια, παρά τη διάθεση για ενότητα, το ερώτημα παραμένει και είναι αμείλικτο. Πώς είναι δυνατόν οι «39» να δηλώνουν ότι στηρίζουν την κυβέρνηση και ταυτόχρονα να την καταψηφίζουν, αναγκάζοντάς την να προχωρεί με δεκανίκια τύπου Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη.
Υπεύθυνη αντιπολίτευση μέσα από την ενότητα που διακηρύττουν, θα ήταν να απαιτούν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κάτι πολύ συγκεκριμένο: δικαιοσύνη και απτά αποτελέσματα. Να δράσουν έτσι ώστε οι πολίτες να δουν μεγαλοφοροφυγάδες, ασύδοτους εργοδότες και μιζαδόρους να τιμωρούνται και, κυρίως, να πληρώνουν. Να απαιτήσουν από την κυβέρνηση όχι βολέματα «ημετέρων». Ο βαρύς λογαριασμός και το τίμημα παραμονής στο ευρώ να πληρωθούν από όλους και αναλογικά.
Τέλος, να μην επιτρέπουν σε κανέναν να βαφτίζει το ψάρι κρέας. Να μην ωραιοποιείται η συμφωνία, αλλά και η ίδια να μην ανασαίνει υπό την «γκιλοτίνα» της ρήξης. Να μιλούν με το χέρι στην καρδιά, με βάση τα πιστεύω, τις αξίες τους, αλλά να γνωρίζουν την πραγματικότητα που ζουν.
Θεωρώντας ότι όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουν, τουλάχιστον, κάθε Κυριακή την «Αυγή», υπενθυμίζουμε τη συνέντευξη του κορυφαίου ιστορικού Σπύρου Ι. Ασδραχά, ο οποίος, μεταξύ άλλων, παρατήρησε ότι «η εποχή μας δεν είναι εποχή των επαναστάσεων, ακόμα ούτε των εξεγέρσεων με την κλασική έννοια. Είναι η επιστροφή στην υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας. Και λέγω αστικής, για να τη διαχωρίσω από μία άλλη, που δυστυχώς δεν υφίσταται παρά ως φαντασίωση ή εκβολή σε ένα πιθανό αλλά μη προβλέψιμο μέλλον, τη λαϊκή δημοκρατία…».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
