Η στάση του βουλευτή Κοδέλα είναι ο ορισμός της ηθικής
Η… μεσοβέζικη ηθική του βουλευτή Θ. Πετράκου
Με αφορμή τη θέση του “Θάρρους” και τη στάση του
Δεν άρεσε στο βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ – ως πότε άραγε;- Θανάση Πετράκο το χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Θάρρους» για την ανάγκη παραίτησής του από την έδρα που κατέχει, γι’ αυτό και στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΑ Καλαμάτας, την ίδια ημέρα, μας… στόλισε με διάφορα επίθετα και ιδιότητες.
Συγκεκριμένα, μίλησε «για ένα σύστημα διαπλοκής» που επιτίθεται σε όσους διαφωνούν με τα πεπραγμένα του πρωθυπουργού. Μάλιστα, όταν του έγινε γνωστό το δημοσίευμα, μίλησε για «μέγιστη αθλιότητα» και πως «δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Τι είναι αυτοί οι προστάτες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι δεν τον υποστήριξαν ποτέ; Ο Πετράκος συμφωνεί και στηρίζει τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ντροπή σε όσους ξυφουλκούν εναντίον μου στη Μεσσηνία».
Το θέμα δεν είναι προσωπικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Όχι, φυσικά, για τον τρόπο και την απόφαση που πήρε για να δράσει. Ως δημόσιο πρόσωπο, όμως, κρίνεται και έτσι πρέπει να γίνεται, εκτός και αν μας αφαιρεί το δικαίωμα. Το ίδιο ισχύει και για την Έλενα Ψαρρέα.
Από την άλλη πλευρά, η ηθική της Αριστεράς, τουλάχιστον όπως την ερμηνεύουμε εμείς, είναι κάτι το διαφορετικό. Κάτι σαν κι αυτό που κάνει ο βουλευτής της Αργολίδας, Δ. Κοδέλας, για παράδειγμα.
Εκτός, όμως, από τα παραπάνω υπάρχει κι ένα πρακτικό θέμα. Υπάρχει ένας κώδικας δεοντολογίας που ίσχυε για τους υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο του 2015, και θεωρούμε ότι έγινε αποδεκτός και από τον κ. Πετράκο και από την κυρία Ψαρρέα.
Κώδικας δεοντολογίας
Σύμφωνα με αυτόν:
1. Η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι συλλογική και καθορίζεται από τα κεντρικά όργανα του κόμματος. Κανείς και καμία υποψήφιος/α δεν μπορεί να ακολουθεί τακτικές που έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις αποφάσεις ή να έχει συμπεριφορές που τον φέρνουν σε αντίθεση με άλλους/ες υποψήφιους/ες του ΣΥΡΙΖΑ.
2. α) Όλοι/ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους/στις ίδιους/ες.
β) Όλοι/ες οι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι/ες να τηρούν τις συλλογικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος.
γ) Όλοι/ες οι βουλευτές δεσμεύονται από τον Κανονισμό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως περιγράφεται στο άρθρο 10 του Κανονισμού, σύμφωνα με το οποίο «όλα τα μέλη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (είτε είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι) δεσμεύονται από τον παρόντα κανονισμό».
δ) Η παραίτηση όλων των βουλευτών είναι στη διάθεση του κόμματος. Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή, με απόφαση των κεντρικών καθοδηγητικών του οργάνων (Κεντρική Επιτροπή, Διαρκές/Έκτακτο/Τακτικό Συνέδριο), στις εξής περιπτώσεις:
i. Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος
ii. Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως περιγράφονται στο άρθρο 3, παρ. 3 του Κανονισμού της Κ.Ο.
iii. Όταν κατηγορείται για σοβαρό ποινικό ή οικονομικό αδίκημα ή για πράξη μεγάλης κοινωνικής απαξίας που αντιβαίνει τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, και οι εξηγήσεις του/της κρίνονται ανεπαρκείς από τα όργανα του κόμματος.
iv. Όταν έχει δημόσια συμπεριφορά που τα όργανα του κόμματος κρίνουν ότι πλήττει το κύρος του κόμματος και την αξιοπρέπεια των μελών και των ψηφοφόρων του.
Προφανώς, η ελεύθερη διατύπωση προσωπικής γνώμης είναι αναφαίρετο δικαίωμα και δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση, όπως προβλέπεται και από το καταστατικό του κόμματος.
Για να ζητηθεί η παραίτηση βουλευτή πρέπει να υπερψηφιστεί από το 50%+1 του συνόλου των μελών του οργάνου στο οποίο συζητείται.
Και κάτι τελευταίο
Αν όλα αυτά για τον κ. Πετράκο, αλλά και την κα Ψαρρέα, είναι «λόγια του αέρα», τότε έχουν δικαίωμα να κρίνουν κατά το δοκούν. Όπως έχουμε και εμείς το δικαίωμα να κρίνουμε, αυστηρά ή λιγότερο αυστηρά, πράξεις, παραλείψεις, δηλώσεις, δημοσίων προσώπων, των ιδίων ή άλλων.
Τέλος, σήμερα που οι πολίτες στενάζουν υπό το βάρος των δραματικών περικοπών είναι διπλά σημαντικό να ισχύει η ρήση για τη γυναίκα του Καίσαρα, ιδιαίτερα για όσους ευαγγελίζονται το νέο με τις αξίες και την πολιτική ηθική της Αριστεράς.
Θεωρούμε ότι η πρακτική και η ρητορική του κ. Πετράκου είναι υπεκφυγή. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης της Αριστερής Πλατφόρμας και της κυβέρνησης έχουν κλονιστεί. Νομίζω ανεπανόρθωτα.
Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι όμηρός τους, ούτε βεβαίως και αυτοί επιτρέπεται να επιχειρήσουν να τον χειραγωγήσουν πολιτικά. Σ’ αυτό το μείζον πρόβλημα πρέπει να δοθεί λύση. Οι μεσοβέζικες καταστάσεις δεν τιμούν κανέναν.
του Αντώνη Πετρόγιαννη
Απάντηση στον Θ. Πετράκο
Εκπροσωπούν όλους τους Έλληνες οι 300 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου ή μόνο τους ψηφοφόρους τους;
Μήπως για να εκφέρεις άποψη για την πολιτική στάση ενός βουλευτή πρέπει να αποδείξεις ότι τον έχεις ψηφίσει;
Μήπως ο κ. Πετράκος μάς υποδεικνύει ότι δεν πρέπει να αποδεχόμαστε τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και, επομένως, να μην εκφέρουμε άποψη;
Μήπως ενστερνίζεται την άποψη ότι όσοι πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας είναι «γερμανοτσολιάδες»;
Μαζί μ’ αυτούς και ο πρωθυπουργός;
Είναι, τουλάχιστον, παράλογο να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που συνηγορεί υπέρ της ύπαρξης των μνημονίων. Ως υπεύθυνος, όμως, πολίτης ο καθένας μας, για να πει το μεγάλο «Ναι» ή το μεγάλο «Όχι», οφείλει να σταθμίζει τα γεγονότα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
Το «Θ»
