Mαγικός προορισμός η Μεσσηνία για όλες τις εποχές του χρόνου. Συνδυάζει βουνό και θάλασσα , όσο ελάχιστες περιοχές της χώρας. Καλαμάτα, οι παραλίς της Μεσσήνης, Πυλία, ορεινή Μεσσηνία, Τριφυλία, Μεσσηνιακή Μάνη έχουν τις δικές τους, ξεχωριστές ομορφιές, ημέρα και νύχτα. Προσθέτοντας και τα αρχαιολογικά της Μνημεία γίνεται, πραγματικά ένας ξεχωριστός προορισμός.
Η Μάνη επεκτείνεται Νότια και των δύο Νομών Μεσσηνίας και Λακωνίας. Γι’ αυτό μιλάμε για Μεσσηνιακή Μάνη, τη λεγόμενη και Αποσκιερή ή Έξω, και Λακωνική Μέσα Μάνη ή Προσηλιακή.
Η Τριφυλία, με το θαλάσσιο μέτωπό της να βρέχεται από το Ιόνιο, διαθέτει υπέροχες παραλίες, που κάθε καλοκαίρι κατακλύζονται από λουόμενους, οι οποίοι μαγεύονται από την ομορφιά τους και τα καταγάλανα νερά τους!
Τριφυλία: Μαγεύει τους επισκέπτες με τις δαντελωτές παραλίες και τα καταγάλανα νερά!
Η Τριφυλία, με το θαλάσσιο μέτωπό της να βρέχεται από το Ιόνιο, διαθέτει υπέροχες παραλίες που κάθε καλοκαίρι κατακλύζονται από λουόμενους οι οποίοι μαγεύονται από την ομορφιά τους και τα καταγάλανα νερά τους! Δαντελωτές παραλίες, χρυσαφένιες αμμουδιές για όμορφες στιγμές και «αποδράσεις» χαλάρωσης, ξεγνοιασιάς!
Μικροί και μεγαλύτεροι έχουν το δικό τους σημείο αναφοράς. Βεβαίως, για την προσέλκυση επισκεπτών στην περιοχή, δε φθάνουν από μόνες τους οι παραλίες, αλλά σε αυτή συμβάλλουν τα μέγιστα οι τουριστικές επιχειρήσεις και οι ιδιωτικές επενδύσεις που έχουν υλοποιηθεί. Νέες και σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα, από δραστήριους επιχειρηματίες του κλάδου, που προσφέρουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίας, με σεβασμό στην ποιότητα και ολοκληρωμένα πακέτα σε ελκυστικές τιμές και με τις δράσεις και δραστηριότητες της Ένωσης Ξενοδόχων και Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Τριφυλίας, προβάλλουν και προωθούν τις ομορφιές της περιοχής ώστε χρόνο με το χρόνο να γίνεται περισσότερο ελκυστική και με περισσότερους επισκέπτες, παρά την κρίση και ιδίως φέτος με τις δραματικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Όπως έχουμε επισημάνει στο «Θ», ο Αϊ-Λαγούδης Κυπαρισσίας είναι από τις πλέον «οργανωμένες» παραλίες διαθέτοντας υποδομές και σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις για τους επισκέπτες της και για πολλοστή φορά φέτος, πληρώντας μια σειρά από αυστηρά κριτήρια, βραβεύτηκε με την Γαλάζια Σημαία. Στον Αϊ-Λαγούδη υπάρχουν καταστήματα για καφέ, φαγητό, ψυχαγωγία και διασκέδαση μέρα και νύχτα!
Τροπικό περιβάλλον θυμίζει η γνωστή παραλία της Ελαίας στη Δημοτική Ενότητα Αυλώνος, με το πευκοδάσος και την απέραντη αμμουδιά! Λίγο πιο δίπλα, νότια, είναι η παραλία του Αγιαννάκη και συνεχίζει η παραλία στο Βουνάκι!
Στο Καλό Νερό μπορεί κανείς να επιλέξει αν θέλει ήσυχη παραλία για το μπάνιο του ή την παραλία μπροστά στον οικισμό και τα καφέ και εστιατόρια, με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες! Στην Δ.Ε. Κυπαρισσίας, όλο το παραλιακό μέτωπο προσφέρεται για να απολαύσει κανείς τη θάλασσα. Σεργιάνι, Μεμί, Σανί (με το «παραδεισένιο» περιβάλλον του «Sunny Paradise»), Καρτελάς, «Κάμπινγκ» είναι οι παραλίες για κάθε γούστο!
Ήσυχες παραλίες, που τις προτιμούν οικογένειες με μικρά παιδιά, αλλά και νεώτεροι που δεν επιθυμούν την πολύ βαβούρα και τα αδιάκριτα βλέμματα, είναι στη Γιαννίτσαινα, αλλά και στην Τερψιθέα και την παραλιακή Φαρακλάδα μέχρι και το γεφυράκι στον Αγρίλη. Αγρίλης! Με βραχάκια μεν, αλλά και το μικρό λιμανάκι ενώ διαθέτει καταστήματα για καφέ, ποτό και φαγητό καθώς και τον Πύργο των Παραμυθιών! Επιλογή, όχι τόσο για μπάνιο αλλά κυρίως για χαλάρωση και ψυχαγωγία.
Στα Φιλιατρά υπάρχει η γραφική παραλία του Στομίου! Ένας κολπίσκος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με το δασάκι, που τον προσεγγίζει κανείς με σκαλάκια. Καταγάλανα νερά και «παγωμένα», λίγο απότομη η θάλασσα και περιβάλλον που συνεγείρει! Συνεχίζοντας την παραλιακή πορεία η Αγία Κυριακή διαθέτει παραλίες για μπανάκι, ενώ διαθέτει μικρό λιμανάκι για τους ντόπιους αλιείς και καταστήματα για καφέ και φαγητό!
Στη Δ.Ε. Γαργαλιάνων υπάρχει η γνωστή και όμορφη παραλία του Λαγκούβαρδου. Ιδανική για τους φίλους των θαλάσσιων σπορ και των κυμάτων, ιδίως τους λάτρεις του σερφ αφού έχει τη μεγαλύτερη συχνότητα κυμάτων και παράλληλα είναι ασφαλής αφού δεν έχει δυνατά ρεύματα και είναι «κλειστή», ενώ σε αυτή λειτουργούν καντίνες (beach bar) για τους λουόμενους και θαλάσσια σπορ! Η Μαραθόπολη είναι ένα γραφικό «ψαροχώρι», μια διαρκώς αναπτυσσόμενη Τοπική Κοινότητα με αλιευτικό καταφύγιο και παραλία για μικρούς και μεγαλύτερους και αποτελεί τουριστικό προορισμό της περιοχής, με τον παραλιακό πεζόδρομο και τα καταστήματα να θυμίζει νησί! Διαθέτει ξενοδοχειακές μονάδες και ενοικιαζόμενα δωμάτια καθώς και καταστήματα μαζικής εστίασης και ψυχαγωγίας! Απέναντι είναι η νήσος Πρώτη, την οποία μπορεί κανείς να προσεγγίσει με σκάφη από τη Μαραθόπολη. Στην Πρώτη οι ακτές είναι βραχώδεις αλλά υπάρχουν υπήνεμοι ορμίσκοι, όπως η αμμώδης παραλία Βουρλιά! Στην Πρώτη υπάρχει η Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γοργοπηγής. Η δίκλιτη εκκλησία του μοναστηριού είναι αφιερωμένη στην ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Στεφάνου και στην απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Φεύγοντας από τη Μαραθόπολη, η παραλία της «Αγίας Σωτήρας» προσφέρεται για χαλάρωση και μπανάκι! Στη Δ.Ε. Γαργαλιάνων ιδιαιτέρως γνωστές είναι, επίσης, οι παραλίες Βρωμονέρι και Μάτι (Χρυσή Ακτή). Το Μάτι χαρακτηρίζεται από το έντονο χρυσαφί χρώμα της αμμουδιάς (γι’ αυτό και πήρε και την ονομασία Χρυσή Ακτή) και διαθέτει υποδομές ιδιωτικής επιχείρησης (beach bar), ενώ το Βρωμονέρι είναι ένας γραφικός κολπίσκος! Αυτές είναι μερικές, μόνο, από τις παραλίες της Τριφυλίας, που είναι από τις πλέον γνωστές και εύκολα προσβάσιμες.
Υπάρχουν, βεβαίως, και πολλές άλλες, λιγότερο γνωστές, παραλίες που μπορούν να προσφέρουν στον επισκέπτη τους, ανακαλύπτοντάς τες, μοναδικές στιγμές και συγκινήσεις! Καλές βουτιές και όμορφα παιχνίδια στην άμμο!
Μεσσηνιακή Μάνη: “Ένας μικρός ταξιδιωτικός οδηγός για έναν μεγάλο, υπέροχο τόπο”
Η Μάνη επεκτείνεται Νότια και των δύο Νομών Μεσσηνίας και Λακωνίας. Γι’ αυτό μιλάμε για Μεσσηνιακή Μάνη, τη λεγόμενη και Αποσκιερή ή Έξω, και Λακωνική Μέσα Μάνη ή Προσηλιακή. Η πρώτη διαθέτει πράσινο, σκιές και δροσιές, ενώ η δεύτερη λούζεται από έναν δυνατό, αδυσώπητο ήλιο. Οι ηπίων συναισθημάτων Μανιάτες, οι πιο «ανοιχτοί», δεν ακολουθούν τούς τοπικιστικούς διαχωρισμούς και επιμένουν ότι η Μάνη είναι μία και αδιαίρετη.
Φθάνοντας στην Καλαμάτα, μετά από δυόμισι ώρες ταξίδι, και διασχίζοντας τα πρώτα δεκαπέντε χιλιόμετρα νότια της πόλης και δίπλα στη θάλασσα, συναντάμε τις Κιτριές. Πανέμορφο, μικρό ψαροχώρι στο μυχό της καταπράσινης πλαγιάς, με βαθειά χρωματιστά νερά και ξύλινα καΐκια. Τα τραπεζάκια από τις τρεις ταβέρνες ακουμπούν στο κύμα, οπότε όλοι οι θαμώνες έχουν τη δυνατότητα του «πρώτου τραπεζιού πίστα». Από εδώ, θεωρείται ότι ανοίγεται η πύλη της Μεσσηνιακής Μάνης.
Ανηφορίζοντας έναν φιδωτό δρόμο για 5χλμ., βγαίνουμε στον κεντρικό δρόμο προς Καρδαμύλη.
Καρδαμύλη
Η Καρδαμύλη αναπτύχθηκε όμορφα και φιλικά προς τους κατοίκους της πρωταρχικά και προς τους ταξιδιώτες ύστερα, καθώς με το πέρασμα του χρόνου δέθηκε η δημιουργία τουριστικών υποδομών με την υψηλή διατήρηση της αυθεντικότητας της κωμόπολης. Οι βόλτες στα δρομάκια της δεν χρειάζονται πολλά λόγια: περπατάς, ανακαλύπτεις, απολαμβάνεις. Λίγα μέτρα πάνω από το δρόμο που τη διασχίζει, βρίσκεται η Παλαιά Καρδαμύλη, με τη χαρακτηριστική και μοναδικού τύπου εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και τους διασωζόμενους πύργους γύρω της.
Ταβέρνα της Λέλας
Το κολύμπι εδώ ικανοποιεί όλα τα γούστα: δεξιά της πόλης, απλώνεται η παραλία Ριτσά, έκτασης 1χλμ., με μεγάλα ή μικρά βότσαλα αναλόγως τις αντοχές. Στο τέλος της παραλίας υπάρχει το εστιατόριο «Ελιές» μέσα σε έναν ελαιώνα ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Μέσα στο χωριό, υπάρχει η πασίγνωστη, ιστορική ταβέρνα της Λέλας, που αγναντεύει το πέλαγο και γειτονεύει με τα φουγάρα του ερειπωμένου σαπωνοποιείου – ελαιουργείου των παλαιών εποχών.
Όμορφη βόλτα όταν πέφτει ο ήλιος, είναι το αγκυροβόλιο του Αγιαννάκη. Φεύγοντας, μπορείτε να πάρετε μαζί μας αμυγδαλωτά από το ζαχαροπλαστείο του Νοέα στην πλατεία.
Καλαμίτσι
Στο 1.5χλμ, βρίσκεται η παραλία Καλαμίτσι. Κυπαρίσσια κατεβαίνουν ως τα βότσαλα, τα χρώματά της εναλλάσσονται από βελούδινα μπλε σε σμαραγδένια και δίπλα της μένει, σιωπηλό πλέον, το υπέροχο σπίτι του Άγγλου φιλέλληνα, συγγραφέα και μεταφραστή Πάτρικ Λη Φέρμορ . Πολέμησε ως «Μιχάλης» στην Αντίσταση της Κρήτης, ερωτεύθηκε όμως τη Μάνη και διάλεξε να τη μοιράζεται με την πατρίδα του.
Φονέας
Ακόμα 2χλμ και συναντάμε τον Φονέα ή παραλία του Φονιά. Βρίσκεται στην απόληξη του ομώνυμου φαραγγιού και είναι, ίσως, η περισσότερο ονομαστή της περιοχής. Άγρια ομορφιά, βότσαλα, τεράστιοι βράχοι μέσα στη θάλασσα είτε για σκιά είτε για σκαρφάλωμα. Βαθειά νερά, βαθύ μπλε, προσοχή όμως όταν φυσάει από τα Δυτικά γιατί το όνομα της παραλίας τότε φαντάζει κάπως ρεαλιστικό.
Δελφίνια
Στα 3χλμ βρίσκουμε τα Δελφίνια. Άνετη παραλία με βότσαλα, δεξιά και αριστερά της καταπράσινες πλαγιές, μια παραλία-λιμανάκι απίστευτης ομορφιάς, ιδανική και για οικογένειες.
Στις δύο τελευταίες (Φονέα και Δελφινάκια), μπορείτε να βρείτε και καντίνα με όλα τα απαραίτητα: μπύρες, νερό, σάντουιτς και διάφορα σνακ -σαν τη πείνα μετά από μπάνιο στη θάλασσα, δεν έχει, γνωστό.
Στούπα
Ο δρόμος, από εκεί και κάτω, οδηγεί στη Στούπα. Για κάποιους, όλη η Μεσσηνιακή Μάνη έχει μείνει στο μυαλό ως Στούπα. Τεράστια αμμουδερή παραλία, με μεγάλη ποικιλία σε ξαπλώστρες και ενοικιαζόμενα ποδήλατα. Η χαρά της παραθεριστικής οικογένειας και του ανέμελου τουρίστα -προσοχή: όχι ιδιαίτερα του ταξιδιώτη- που επιθυμεί άπειρες μορφές φαγητού, ποτού, καφέ και διασκέδασης, καθώς και ενοικιαζόμενου δωματίου για κάθε βαλάντιο και τσέπη. Ακούς από rock’n’roll μέχρι live ρεμπέτικο και βρίσκεις τόσο το εναλλακτικό μπαράκι, όσο και το beach bar που παίζει από disco μέχρι ελληνικά. Ο πολύβουος παραλιακός δρόμος δύσκολα περπατιέται τον Αύγουστο, αν όμως μπεις στα δρομάκια, θα πάρεις μαζί σου φεύγοντας τις χιλιάδες ευωδιές από τα δροσερά περιβόλια. Και αν προχωρήσεις λίγα μέτρα όλο προς τα αριστερά, την ώρα του ηλιοβασιλέματος, εκεί που η ταμπέλα γράφει Χαλικούρα, η βουή ξαφνικά χάνεται ως διά μαγείας. Είσαι μόνος ανάμεσα στα παλαιά πέτρινα διώροφα, τα φώτα είναι χαμηλά και ένα, δυο ταβερνάκια βρίσκονται σε αρμονία με την ώρα και το κλίμα.
Μπορείτε να φάτε εξαιρετικά στην «Αυλή της Θεανώς», κυρίως μυρωδάτα, «μαμαδίστικα» μαγειρευτά, φρέσκιες σαλάτες, αλλά και σαρδέλα ανοιγμένη και γεμισμένη με σκορδάκι και μαϊντανό. Πολύ καλό ψάρι και πολλά άλλα διαθέτει η ταβέρνα «Ακρογιάλι» με τη βεράντα πάνω στο κύμα, άκρη αριστερά στον κόλπο.
Επίσης, υπάρχει το «Rodi». Αν έχετε όρεξη για ιταλικό, εδώ θα βρείτε το καλύτερο. Σεφ έμπειρος για δαντελένια ζύμη και μακαρονάδες με τις πιο ευφάνταστες σάλτσες.
Η Στούπα διαθέτει πεντακάθαρο και άνετο camping μόλις 300μ από τη θάλασσα και την πιάτζα.
Δίπλα ακριβώς, βρίσκεται η παραλία της Καλογριάς. Πιο μικρή, αλλά απαράλλαχτη αμμουδιά. Τα beach bar συναγωνίζονται μεταξύ τους και το γρήγορο φαγητό για όλες τις ώρες είναι νόμος. Επίσης, νόμος είναι: παιδάκια, κουβαδάκια, μαμάδες που τσιρίζουν, ρακέτες, πασαρέλα. Υπάρχουν και δυο-τρεις ταβέρνες με την αυθεντική έννοια της λέξης.
Δύο χαρίσματα της Καλογριάς: πεντακάθαρα νερά-κρύσταλλο από τις πηγές που πέφτουν μέσα και όμορφο τοπίο αν μπορέσετε να απομονώσετε από το οπτικό σας πεδίο τα «αξεσουάρ» της παραλίας. Και στα δεξιά της παραλίας, δύο ίδια ακριβώς χαμηλά, λευκά σπιτάκια με καφέ σκεπές και γλάστρες στις αυλές τους. Εδώ, γράφτηκε ο «Αλέξης Ζορμπάς».
Στο ένα, έμενε ο Καζαντζάκης, στο άλλο ο ήρωας που τον ενέπνευσε, και οι δύο εργαζόμενοι για κάμποσους μήνες στο παλιό ορυχείο που σώζεται λίγο πιο πάνω.
Άγιος Νικόλαος
Αφήνοντας τη Στούπα, στα 5χλμ, η ταμπέλα γράφει Άγιος Νικόλαος. Μην το σκεφτείτε. Μπαίνετε δεξιά και αντικρίζετε ένα πανέμορφο σκηνικό ταινίας. Κυκλικό λιμανάκι γεμάτο πολύχρωμες ξύλινες τράτες, βάρκες, καΐκια. Οι ψαράδες κάθονται παρέες-παρέες και συνήθως αναρωτιούνται για τον καιρό. Ταβερνάκια βγάζουν τα τραπέζια τους δίπλα στο μόλο, τις βραδινές ώρες ο δρόμος κλείνει και μοιάζει σαν να είσαι καλεσμένος σε γιορτή κάτω από πολύχρωμα λαμπιόνια. Το καλύτερο ψάρι στο χωριό, αλλά ίσως και σε ολόκληρη τη Δυτική Μάνη, το διαθέτει η ταβέρνα «Το Λιμάνι» του Αποστολίδη.
Ποικίλες γεύσεις, από τη Μανιάτικη σαλάτα με πορτοκάλι μέχρι και γκουρμεδιές, βρίσκει κανείς «Στης Έλλης».
Τα ποτά και οι νύχτες γενικότερα, ανήκουν εδώ στις «Νηρηΐδες», μέχρι να βγει ο ήλιος. Μόνο φροντίστε να πάρετε μαζί σας γυαλιά ηλίου γιατί το πρωί θα υποφέρετε.
Μάλσοβα (Πανταζή)
Ούτε 2χλμ έξω από το κέντρο, μετά από μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, υπάρχει η παραλία της Μάλσοβας ή του Πανταζή, με άμμο και βότσαλο, όμορφα νερά, ταβερνάκι-μπαρ και υποδομή με ξαπλώστρες. Εννοείται, πως διατίθενται του κόσμου τα ενοικιαζόμενα, κάθε μορφής και για κάθε γούστο -από πετρόχτιστα συγκροτήματα μέχρι resort στις πλαγιές. Κι εδώ, μην κάνετε το λάθος και ξαναβγείτε στον κεντρικό δρόμο. Το κάνουν όσοι δεν ξέρουν.
Κάπου ίσως δείτε μια ταμπέλα που γράφει «Τραχήλα 8», ίσως και δεν τη δείτε. Συνεχίστε το δρόμο δίπλα στη θάλασσα μετά την παραλία που είπαμε και η Τραχήλα εκεί θα είναι, δεν πάει πουθενά.
Αφού περάσετε την εξαιρετική ταβέρνα του Βουλημένη, που χωρίς συστάσεις δεν θα την μαθαίνατε ποτέ, όπως και το μικρό λιμανάκι του Αγίου Δημητρίου μπαίνετε σε ένα μοναδικό τοπίο.
Στα δεξιά σας απλώνεται το πέλαγο και κάτω βράχια απόκρημνα με σπηλιές. Κάπου εκεί μέσα υπάρχει και το Καταφύγι: λαξεμένοι από τους αιώνες και τα φουρτουνιασμένα κύματα βράχοι, που φτιάχνουν σκαλιστές κερκίδες. Χρόνια ολόκληρα αποτελεί τον παράδεισο των γυμνιστών. Φυσικά, κολυμπάτε ανετότατα και με το μαγιώ σας, δεν υπάρχει άβατο, κανείς δεν θα σας στραβοκοιτάξει.
Καταφύγι
Στα αριστερά, απόκρημνοι θεόρατοι βράχοι κλείνουν τον ουρανό για κάμποσο -αυτή είναι η Κακιά Σκάλα.
Τραχήλα
Στο τέλος του δρόμου υπάρχει η Τραχήλα που λέγαμε πριν. Καπετανοχώρι από τα λίγα (και χωριό της γράφουσας). Μικρός λιμανίσιος κόλπος με βαρκάκια και τριγύρω σπίτια από Μανιάτικη πέτρα, αρχοντόσπιτα δίπατα που είχε το καθένα και τους καπεταναίους του. Η μικρή πλατεία του Αγιάννη καλωσορίζει αμέσως τον ταξιδιώτη και ο μοναδικός παραλιακός δρόμος διασχίζει το χωριό -όλο κι όλο 400μ. Εδώ δε θα βρείτε ούτε βότσαλα, ούτε άμμο, ούτε beach bar. Οι βουτιές, όμως, από τα βράχια θα σας μείνουν αξέχαστες. Όπως και ο απίθανος βυθός της που αποτελεί έναν ολόκληρο ζωντανό κόσμο, αν έχετε μάσκα μαζί σας (φροντίστε να έχετε, αξίζει, σας το λέει κάποια που πέρασε σχεδόν όλη την παιδική της ηλικία κάτω από τη θάλασσα για αυτό ακριβώς το λόγο). Υπάρχουν και δυο-τρία σημεία πολύ ήπιας πρόσβασης στη θάλασσα ακόμη και για παιδιά που, φυσικά, συνοδεύονται. Μία βόλτα προς το τέλος του χωριού, οδηγεί σε ένα γοητευτικό απόκρημνο θαλασσινό φαράγγι με τρεις μαγικές σπηλιές.
Τραχήλα
Η Τραχήλα διαθέτει δύο ταβερνάκια. Το «Ακρογιάλι» και το «Remezzo». Όποιο και να διαλέξετε, θα μείνετε ικανοποιημένοι.Μην ξεχάσετε να αγοράσετε το γνήσιο, χιονάτο, χοντρό αλάτι του χωριού. Συλλέγεται από τους πανάρχαιους βράχους της περιοχής και αποτελεί το μεράκι και τον μόχθο λίγων γυναικών του χωριού που διατηρούν ζωντανή ακόμα αυτή την μακραίωνη τοπική παράδοση.
Ο δρόμος προς τη Χοτάσια
Επιστρέφοντας στον κεντρικό, ανηφορίζετε προς τα επάνω χωριά της πλαγιάς. Πηγή, Θαλάμες, Λαγκάδα, Άγιος Νίκων και η μικρή Χοτάσια, αλατότοπος με το μικροσκοπικό Πόρτο Γατέα στη θάλασσα. Μια σειρά από πρότυπα Μανιάτικης αρχιτεκτονικής, τόσο στα σπίτια, όσο και στις εκκλησίες. Μια μικρή στάση στο καθένα έχει να παρουσιάσει και μια ξεχωριστή εικόνα στο ταξίδι. Ο δρόμος αυτός οδηγεί στο Οίτυλο, όπου η Μεσσηνία δίνει τα σκήπτρα στη Λακωνία.
ΠΗΓΗ: Huffingtonpost.gr
