Από 3,0 έως 3,5 ευρώ αναμένεται να ξεκινήσει η φετινή παραγωγή
Τις τελευταίες ημέρες καταγράφηκε μια μικρή υποχώρηση, που σηματοδοτήθηκε και από τη δημοπρασία στις Γούβες Λακωνίας, όπου η υψηλότερη τιμή έφθασε τα 3,85 ευρώ, χωρίς όμως να κατακυρωθεί.
Τα ελληνικά αποθέματα εξαντλούνται και οι εκτιμήσεις –γιατί επίσημες στατιστικές στην Ελλάδα δυστυχώς ποτέ δεν υπάρχουν- τα υπολογίζουν στους 20-30.000 τόνους. Είναι γνωστό ότι αυτές τις εποχές η κάθε ποιοτική λεπτομέρεια μετράει ιδιαίτερα, είτε αυτή αφορά στα χημικά, είτε στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, είτε στην απουσία επιμολυντών.
Όπως πάντοτε υπογραμμίζουμε, ο καθοριστικός παράγοντας για την επερχόμενη εσοδεία 2015/16 θα είναι η ποσότητα της ισπανικής παραγωγής, η οποία προβλέπει γύρω στους 1,1 εκ. τόνους. Δηλαδή, θα πρόκειται για μια μέση παραγωγή, μακριά και από τα χαμηλά των 800 χιλιάδων, αλλά ακόμη πιο μακριά από τα υψηλά των 1,7 εκατομμυρίου τόνων.
Αν συνυπολογίσουμε μια λογική ανάκαμψη της Ιταλίας στους 300 χιλ. τόνους (σε σύγκριση με την φετινή καταστροφή), την Ελλάδα σε μια φυσιολογική–καλή με 250 χιλιάδες καλής ποιότητας χωρίς εκτεταμένη δακοπροσβολή και την Τυνησία να πέφτει στους 100 χιλιάδες μετά την εφετινή παραγωγή ρεκόρ, τότε το συμπέρασμα είναι ότι η 2015/16 θα κυμανθεί σε μια οριακή ισορροπία προσφοράς-ζήτησης, καθώς θα ξεκινήσει και με σχεδόν μηδενικά αποθέματα.
Άρα – αποτελεί ρεαλισμό και πρόβλεψη – οι τιμές παραγωγού για τα έξτρα θα κυμανθούν στο εύρος 3,0-3,5 ευρώ/κιλό ακολουθώντας τη συνήθη καμπύλη από τα χαμηλά την εποχή της μεγάλης προσφοράς μέχρι τη σταδιακή άνοδο, αργότερα προς την άνοιξη και το καλοκαίρι, οπότε όμως όλοι επηρεάζονται από τα μηνύματα της (μεθ)επόμενης εσοδείας 2016/17 (καλά να είμαστε…).
Οι παραπάνω τιμές αποτελούν ένα max όριο για το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, το οποίο μπορεί να γίνει αποδεκτό από τους καταναλωτές χωρίς αυτοί να αρχίσουν να στρέφονται στα ανταγωνιστικά υποκατάστατα σπορέλαια.
Τα παραπάνω ίσως φαίνονται πολύ μακρινά, καθώς όσοι παραγωγοί κρατάνε ακόμα φετινά λάδια αγωνιούν για την τύχη των επόμενων ημερών και εβδομάδων. Δυστυχώς, επαναλήφθηκε το μόνιμο φαινόμενο όσο οι τιμές ανέβαιναν οι παραγωγοί ήταν απρόθυμοι να πουλήσουν με αποτέλεσμα να επιταχύνουν και να κάνουν πιο απότομη την πτώση των τιμών. Επίσης και η χαλάρωση των capital controls συνέτεινε στην υποχώρηση των τιμών μετά την άνοδο του προηγούμενου μήνα.
Άλλωστε, οι Ιταλοί αγοραστές έχουν αυτή την εποχή αρκετές επιλογές. Αποθέματα τυνησιακών αγορασμένων χωρίς δασμούς με το καθεστώς της ΤΡΑ (Ενεργητικής Τελειοποίησης), όπως και παλιά συμβόλαια αγοράς από την Ισπανία με 3,30 ευρώ/κιλό. Έτσι ξεπερνούν και το σκόπελο των σημερινών ισπανικών τιμών, που φθάνουν τα 4,25 για τα έξτρα και τα 3,8 για λαμπάντε βάσης 1%.
Πηγή: Βασίλης Ζαμπούνης, olivenews.gr
