Γιατί στηρίζω Απόστολο Τζιτζικώστα
Στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου η Νέα Δημοκρατία υπέστη μια νέα δεινή ήττα, η οποία γίνεται περισσότερο οδυνηρή, εάν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι επήλθε έπειτα από ένα καταστροφικό επτάμηνο που έζησε η χώρα από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Κι όμως, παρά τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της οπισθοδρόμησης που αυτά συνεπάγονται για τη χώρα μας, ο ελληνικός λαός ανέδειξε πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα με αισθητή διαφορά. Η πλειοψηφία των πολιτών έδειξε πως απεχθάνεται τους παλιούς πολιτικούς, τις παλιές νοοτροπίες και τις απαρχαιωμένες πρακτικές. Ψάχνει αγωνιωδώς για την ελπίδα, η οποία θεωρεί ότι δεν μπορεί να προκύψει από το παλαιό πολιτικό προσωπικό. Δικαίως ή αδίκως, καλώς ή κακώς, εκείνα τα πρόσωπα που συμμετείχαν σε κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες. Σε όσα, λοιπόν, λάθη και αν υποπέσει ο κ. Τσίπρας και όσες γραφικότητες και αν κάνει ο κ. Καμμένος, η πλειοψηφία θα τους θεωρεί ως το «λιγότερο κακό» σε σύγκριση με τους άλλους.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έπεισε για τη δικαίωση των θέσεών της και την απόλυτη επιβεβαίωση των όσων είχε προβλέψει. Ο λόγος που συνέβη αυτό θα πρέπει να αναζητηθεί στη βάσιμη εκτίμηση ότι με το εκλογικό αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία έδωσε στη Νέα Δημοκρατία ένα σαφές μήνυμα ανανέωσης, που δεν περνάει μέσα από «πολιτικά τζάκια» και παλαιοκομματικές πρακτικές. Και το συγκεκριμένο μήνυμα θα πρέπει να ερμηνεύσουμε και να αξιοποιήσουμε αναλόγως στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές, που είναι πιο κρίσιμες από ποτέ. Κρίσιμες αφενός, γιατί δε νοείται σύγχρονο δυτικό πολιτικό σύστημα χωρίς μια ισχυρή κεντροδεξιά και, αφετέρου, διότι τα στρατηγικά αδιέξοδα της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου σύντομα θα οδηγήσουν σε νέα πολιτική κρίση και, ως εκ τούτου, η παράταξη χρειάζεται να βρει το βηματισμό της, τη δυναμική της και την επανασύνδεσή της με την κοινωνία.
Η κεντροδεξιά παράταξη χρειάζεται αλλαγές, σε πρόσωπα, σε κανόνες και λεξιλόγιο. Χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα και το κατάλληλο πρόσωπο που θα ηγηθεί αυτής της προσπάθειας θεωρώ ότι πρέπει να κάνει τρία πράγματα: Το ένα είναι να επανασυνδέσει το κόμμα με την κοινωνία. Το δεύτερο είναι να ξαναοργανώσει το κόμμα σε μια πιο σύγχρονη βάση και το τρίτο είναι, βεβαίως, να συνδιαμορφώσει με την κοινωνία και να εκφράσει ένα πολύ καθαρό όραμα για το μέλλον, πέρα και πάνω από το μνημόνιο. Δεν ψάχνουμε έναν Μεσσία… Ψάχνουμε κάποιον, ο οποίος πραγματικά να μπορεί να κάνει συλλογική δουλειά. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας είναι ένα τέτοιο πρόσωπο.
Δεν είναι αντι –Τσίπρας, επειδή ο Τσίπρας είναι παιδί του κομματικού σωλήνα, ο οποίος δοκιμάστηκε και έφερε τα χειρότερα αποτελέσματα.
Στον αντίποδα ο Απόστολος Τζιτζικώστας είναι το ακριβώς αντίθετο, είναι ένας νέος άνθρωπος που προέρχεται από την κοινωνία, ζει μέσα στην κοινωνία, και απευθύνεται σ’ αυτήν. Είναι αυτοδημιούργητος, χωρίς καταγωγή από τζάκια και μηχανισμούς, χωρίς πριμοδότηση και πολιτική προίκα. Η ηλικία του δεν είναι το βασικό κριτήριο. Το νέο και το παλιό δεν έχουν απαραίτητα σχέση με την ηλικία. Εκτιμώ όμως ότι υπάρχει μια δίψα για ένα νέο πρόσωπο το οποίο να μπορεί να συγκινήσει τους νέους ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα, από τη δεξιά ως το κέντρο.
Προέρχεται από την τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι το οποίο του επιτρέπει να έχει δύο πολύ ισχυρά πλεονεκτήματα: πρώτον, δεν έχει τη φθορά της κεντρικής εξουσίας (είναι ο μόνος υποψήφιος που δεν έχει υπογράψει μνημόνιο) και, δεύτερον, βρίσκεται εγγύτερα στις ανάγκες της κοινωνίας, καθώς η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το επίπεδο διακυβέρνησης που βρίσκεται δίπλα, σε μόνιμη βάση, στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι ένας ικανότατος άνθρωπος. Αυτό αποδεικνύεται τόσο από το ότι στις περιφερειακές εκλογές του 2014 επανεξελέγη με ποσοστό 71%, στη δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, όσο και από το ότι η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, για δεύτερη μάλιστα διαδοχική χρονιά, ήρθε πρώτη πανελλαδικά στην απορρόφηση κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
Το σημαντικότερο στοιχείο που, κατά τη γνώμη μου, αναδεικνύει τις ηγετικές του ικανότητες, είναι η αποφασιστικότητά του. Αποφασιστικότητα η οποία είναι απαραίτητη για τις ρηξικέλευθες αλλαγές σε δομές, νοοτροπίες, πρακτικές που έχουν ανάγκη τόσο η παράταξη όσο και η πατρίδα μας. Όπως πριν από 18 μήνες πήγε κόντρα στη βούληση της ηγεσίας της παράταξης και κέρδισε τις περιφερειακές εκλογές με ποσοστό 71%, έτσι και τώρα δεν υποτάχθηκε στις ισχυρές πιέσεις που δέχτηκε σπάζοντας τον κανόνα της επετηρίδας. Αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί εχέγγυο ότι, εφόσον εκλεγεί, έχει την απαραίτητη βούληση και το πολιτικό θάρρος να προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές.
Είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει χαράξει αυτόνομη πορεία στην πολιτική και διακρίνεται για την τόλμη, την απλότητα και την ανθρωπιά του στις σχέσεις του με τους πολίτες. Συνομιλεί με μικρότερες γενιές, κάτι που για την Ν.Δ. αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα, όπως φάνηκε στις τελευταίες εκλογές, όπου έχασε κατά κράτος την μάχη στις ηλικίες 18-24.
Έχει τη δύναμη σε πολιτικό επίπεδο να προχωρήσει στην ανανέωση του κόμματος και στην ανάπτυξη της δυναμικής του με νέα και άφθαρτα πρόσωπα που θα καταφέρουν να φέρουν πίσω τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς παράταξης, ώστε να γίνει ξανά κόμμα εξουσίας.
Είναι προφανές ότι ο Απόστολος Τζιτζικώστας με την ισχυρή προσωπικότητά του και την αποτελεσματικότητα που έχει επιδείξει έως τώρα στη σύντομη αλλά πλούσια πολιτική διαδρομή του, μπορεί να φέρει ένα διαφορετικό «αέρα» στην παράταξη μας, μια «φρεσκάδα» που θα της δώσει την ώθηση που χρειάζεται για να προσεγγίσει εκ νέου την κοινωνία. Και είναι ακριβώς ο εναγκαλισμός του με την κοινωνία το μεγαλύτερο «αντίδοτο» στο ασυμβίβαστο που θα έχει στην αρχή της θητείας του με την αδυναμία της ανάδειξής του ως μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου έως το 2019.
Προσωπικά θεωρώ πως η Νέα Δημοκρατία τον τελευταίο χρόνο στη Βουλή τα πήγε καταπληκτικά. Ο κ. Μεϊμαράκης ήταν πολύ καλύτερος του κ. Τσίπρα. Χάσαμε, όμως, με επτά μονάδες διαφορά, γιατί δεν ήταν οι εντυπώσεις στη Βουλή που έκριναν το αποτέλεσμα, αλλά η κοινωνία και οι πραγματικές της ανάγκες. Εκεί ακριβώς ηττηθήκαμε. Γι’ αυτό και είναι πολιτική προτεραιότητα ο νέος πρόεδρος του κόμματος να μπορεί να δίνει τις μάχες στην κοινωνία. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι μεγάλες συγκρούσεις τα επόμενα χρόνια δε θα αφορούν στους εφαρμοστικούς νόμους για τις υποχρεώσεις της χώρας. Εξάλλου, η Νέα Δημοκρατία έχει πολύ υψηλού επιπέδου στελέχη με τεράστια γνώση του κοινοβουλευτισμού που μπορούν άψογα να ανταποκριθούν στις σημαντικές θεσμικές λειτουργίες του κοινοβουλίου. Ταυτόχρονα όμως θεωρώ ότι σήμερα, υπό το βάρος των προβλημάτων, των δυσμενών αποτελεσμάτων και των δυσλειτουργιών που έχουν σωρευθεί στη Ν.Δ., ίσως είναι προσόν ο επόμενος πρόεδρος της Ν.Δ. να μην έχει τη βουλευτική ιδιότητα.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά τα δεδομένα, είμαι βέβαιος ότι ο Απόστολος Τζιτζικώστας ως νέος ηγέτης της Νέας Δημοκρατίας θα δώσει στην παράταξη μια νικηφόρα πνοή και θα εμπνεύσει τους πολίτες. Θα αποτελέσει μια νέα ελπιδοφόρα αφετηρία για την παράταξη, το πολιτικό σύστημα και τη χώρα. Διδασκόμενος από τα λάθη και τις παραλείψεις του χθες, θα αγωνισθεί για να ξαναδημιουργήσουμε μια μεγάλη και ισχυρή κεντροδεξιά παράταξη.
Δημήτρης Σαμπαζιώτης
