Τη δημιουργία ποδηλατικών διαδρομών στην Καλαμάτα, που να συνδέουν μεταξύ τους όλα τα αξιοθέατα, θα αποτελούν μέσο τουριστικής προβολής αλλά και θα δίνουν την ευκαιρία σε οποιονδήποτε τις διανύσει, να έλθει σε επαφή και με άλλες περιοχές εκτός του κέντρου της πόλης, πρότεινε μιλώντας στο «Θ.» η εκ των πρωτεργατών του ποδηλατικού κινήματος που είχε αναπτυχθεί προς διετίας, Μυρτώ Φοίφα.
Αφορμή για τη συζήτησή μας με την κα Φοίφα, αποτέλεσε σχετικό πρόσφατο δημοσίευμα της «Καθημερινής», που αφορούσε προτάσεις για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν το ποδήλατο οι πολίτες, αλλά και το κράτος.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, πρώτο και κυρίαρχο είναι ο σεβασμός και η τήρηση του ΚΟΚ. «Θα πρέπει», σημείωσε, «να καταλάβουμε ποιος είναι ο ΚΟΚ και τι προβλέπει. Για παράδειγμα στο πεζοδρόμιο θα πρέπει να κινείται κάποιος επάνω στο ποδήλατο ή κάτω από αυτό; Αν ισχύσει το δεύτερο, ακυρώνεται ταυτόχρονα και ο χωροταξικός σχεδιασμός του Παρισιού ή της Βαρκελώνης, όπου τα ποδήλατα κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια».
Όπως είπε στη συνέχεια, θα πρέπει να εξεταστούν τα δικαιώματα πεζού και ποδηλάτη με τρόπο ώστε να μην αλληλοσυγκρούονται, αλλά να συνυπάρχουν μεταξύ τους. Βασικό ζητούμενο πάντως, είναι η ανεκτικότητα, που έχει σχέση με την ωριμότητα της κοινωνίας να συνδιαλέγεται με τον άλλον. Οι ποδηλάτες έχουν άλλη χρήση του δημόσιου χώρου σε σχέση με τους πεζούς και οι χρήσεις αυτές δεν πρέπει να συγκρούονται. Η συνύπαρξη είναι θέμα κοινωνικής εκπαίδευσης, όπου ο ποδηλάτης θα πρέπει να υποχωρεί έναντι του πεζού ακόμη κι αν αυτός κινείται στον ποδηλατόδρομο, αλλά κι ο τελευταίος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όταν κινείται στον ποδηλατόδρομο.
Απαιτούνται επιπλέον ποδηλατόδρομοι
Όσον αφορά στον αστικό σχεδιασμό, παρατήρησε πως οι ποδηλατόδρομοι θα πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα γρήγορης και ασφαλούς μετακίνησης ή και βόλτας, ενώ θα πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα χώρου για μητέρες με καρότσια και αμαξίδια ατόμων με ειδικές ανάγκες. Αν δεν υπάρχει αυτή η τελευταία δυνατότητα, οι χρήστες των συγκεκριμένων κατηγοριών θα χρησιμοποιήσουν τους ποδηλατόδρομους, είπε χαρακτηριστικά και στο πλαίσιο αυτό μίλησε για λανθασμένη σχεδίαση του ποδηλατόδρομου τόσο στην Αριστομένους, όσο και στην οδό Νέδοντος.
Στις μελέτες για δημόσια έργα ήπιας μετακίνησης, συνέχισε, θα πρέπει πρώτα να εξετάζεται το ιστορικό πλαίσιο, οι ανάγκες της κοινωνίας και η διασφάλισή τους από τα σύγχρονα «πρέπει», χωρίς να αλλοιώνονται οι ανάγκες.
Σημείωσε πως ο ποδηλατόδρομος θα πρέπει να σέβεται την ιδιομορφία της πόλης. Η Καλαμάτα, συνέχισε, έχει πολλές οδούς στον άξονα Βορρά – Νότου με πολλές παράλληλες οδούς – αρτηρίες (Βασιλέως Γεωργίου, Αθηνών κ.λπ.) στις οποίες θα πρέπει επίσης να αναπτυχθεί δίκτυο ποδηλατόδρομων, ενώ, είναι σημαντικό να καταλήγουν οι κάθετες οδοί σε ένα κοινό σημείο, για παράδειγμα στο παραλιακό μέτωπο, που θα πρέπει να καταλήγει στον Άρι. Στο πλαίσιο αυτό, ανέφερε πως θα πρέπει στο σχεδιασμό να μπουν στοιχεία που θα σέβονται τη δομή της πόλης (γεωγραφικά, πολεοδομικά και άλλα), ενώ, κατά την άποψή της θα πρέπει να λειτουργήσει ποδηλατόδρομος και στη Ράχη για να επιτρέπει την ευχερέστερη πρόσβαση προς την οδό Αθηνών, αλλά και άλλος που να καλύπτει το τμήμα από τη Βέργα έως τα Ακοβίτικα.
Υλικά κατασκευής και μεταφορά από τα ΜΜΜ
Σε άλλα σημεία, ανέφερε πως τα υλικά κατασκευής του ποδηλατόδρομου θα πρέπει να είναι τοπικά, να μην υπάρχουν πλάκες, αλλά άσφαλτος ή ειδικό χώμα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ο ποδηλατόδρομος να είναι σε διακριτό ύψος από το πεζοδρόμιο.
Η κα Φοίφα θεώρησε βασικό τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να διαθέτουν εξοπλισμό που θα μπορεί να μεταφέρει τα ποδήλατα και όπως παραδέχθηκε, όλα είναι θέμα μιας συνεχόμενης ζύμωσης, πολιτικής βούλησης και κυρίως ανάλυσης των δεδομένων.
Μιλώντας για τις θέσεις στάθμευσης των ποδηλάτων που υπάρχουν, ανέφερε πως έχουν τοποθετηθεί κάποιες, αλλά χρειάζονται και άλλες σε περισσότερα σημεία.
Τουριστική προβολή μέσω ποδηλατόδρομων
Βασικό ζητούμενο όμως, είναι το ότι οι ποδηλατόδρομοι μπορούν να αποτελούν σημεία τουριστικής προβολής της πόλης, αφού θα διασυνδέουν μεταξύ τους θα αξιοθέατα και άλλα τμήματα της Καλαμάτας.
Σταθμοί ενοικίασης και επαγγέλματα με ποδήλατα
Όσον αφορά στην τοποθέτηση σταθμών ενοικίασης ποδηλάτων (που έχει ανακοινωθεί από το Δήμο Καλαμάτας, αλλά δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί),χαρακτήρισε θετικό το να υλοποιηθεί. Πρόσθεσε όμως πως πρέπει να υπάρξουν πολλές προϋποθέσεις, προτείνοντας τη δημιουργία δύο σταθμών στα πάρκινγκ του Νέδοντα, όπου οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων θα σταθμεύουν εκεί τα οχήματά τους και θα ενοικιάζουν ποδήλατα για τις υπόλοιπες μετακινήσεις τους στην πόλη.
Η δε αύξηση της χρήσης των ποδηλάτων, μπορεί να συμπαρασύρει την ανάπτυξη εργασιών που θα εκτελούνται με ποδήλατα. Ήδη καταστήματα χρησιμοποιούν ποδήλατα για την παράδοση των παραγγελιών που δέχονται, ενώ θα μπορούσε να ξεκινήσει και η δημιουργία εταιριών ταχυμεταφορών με ποδήλατα.
Εκπαίδευση
Θέμα αιχμής είναι και η εκπαίδευση στη χρήση του ποδηλάτου. Κατά την άποψή της, θα έπρεπε να υπάρχει ειδικό μάθημα στα σχολεία, ίσως σε συνδυασμό με αυτό της κυκλοφοριακής αγωγής, που, συνήθως επαφίεται στην ευαισθησία των εκπαιδευτικών. Καθοριστικός, σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν και ο ρόλος της χρήσης του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής στην Καλαμάτα.
Μέσω της εκπαίδευσης, θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη εξοικείωση όλων με τη χρήση του ποδηλάτου και, κατά συνέπεια, τη σωστή του συντήρηση, αλλά και τη σωστή επιλογή του καταλληλότερου τύπου, ανάλογα με τις μετακινήσεις που γίνονται. Έφερε ως παράδειγμα το ότι αν κάποιος μεταφέρει ψώνια με τις σακούλες κρεμασμένες στο τιμόνι, θα μπορούσε να τις μεταφέρει με μεγαλύτερη ασφάλεια αν είχε αγοράσει τα «σαμάρια» που τοποθετούνται στον πίσω τροχό. Πρόσθεσε δε ότι ένα ποδήλατο βουνού δε λειτουργεί τόσο σωστά όσο στο συγκεκριμένο περιβάλλον (βουνό) και πως για αστικές μετακινήσεις θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τα αντίστοιχα ποδήλατα.
Καταλήγοντας, υπογράμμισε πως η Πολιτεία θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ποδήλατο ως στοιχείο του οράματός της και όχι ως χατήρι σε κάποιους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «γραφικοί».
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
