Σήμερα η στήλη μας, «Καλαματιανοί του εξωτερικού», μας ταξιδεύει στην πανέμορφη Σκωτία και συγκεκριμένα τη Γλασκώβη. Εκεί συναντάμε τον Καλαματιανό, υποψήφιο διδάκτορα Εξατομικευμένης Ιατρικής, Δημήτρη Τσάλλο.
Ο Δημήτρης ζει τα τελευταία έξι χρόνια στο εξωτερικό, σε Σκωτία και Γερμανία, ενώ ετοιμάζεται σύντομα για μετεγκατάσταση στη Φινλανδία…
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Έφυγα από την Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 2009, οπότε κλείνω τα 6 χρόνια ως κάτοικος εξωτερικού. Μέχρι τώρα έχω ολοκληρώσει τις σπουδές μου στη Σκωτία και έχω εργαστεί στη Γερμανία για ένα χρόνο, ενδιάμεσα των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών. Η απόφασή μου να φύγω στα 18 μου ήταν εύκολη, η δυσκολία ήταν κυρίως για την οικογένειά μου, καθώς ήμουν ακόμη στο Λύκειο. Ωστόσο, η επιλογή μου να ολοκληρώσω τις στρατιωτικές υποχρεώσεις προτού φύγω, έδωσε λίγο χρόνο σε όλους μας να το σκεφτούμε καλύτερα. Σίγουρα θα ήταν πιο δύσκολο σε διαφορετική ηλικία.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Καθόλου. Ξεκίνησα την πρώτη μου δουλειά στο Αμπερντίν, όταν υπεύθυνοι ενός ξενοδοχείου ήρθαν στο πανεπιστήμιο, μεταξύ άλλων επιχειρήσεων με τον ίδιο σκοπό, κι έψαχναν για εργαζομένους. Μετά την πρόσληψή μου έλαβα την απαραίτητη εκπαίδευση από το συγκεκριμένο ξενοδοχείο και όταν τελείωσε το συμβόλαιό μου, είχα πλέον κάποια σχετική εργασιακή εμπειρία. Μαζί με συστάσεις από τον προηγούμενο προϊστάμενό μου, συνέχισα να εργάζομαι σε άλλο μεγάλο ξενοδοχείο της πόλης.
-Πως αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Οι περισσότεροι μας συσχετίζουν με την κουλτούρα ή τις όμορφες εμπειρίες των διακοπών τους. Δεν υπάρχει προκατάληψη. Αν έχουν κάποια αρνητική εικόνα, δε θα την καταλογίσουν στον οποιονδήποτε Έλληνα. Η συμπεριφορά του καθενός κρίνεται ξεχωριστά από την καταγωγή του. Τα στερεότυπα μπορεί να ακολουθήσουν μόνο ως εύκολη αιτιολόγηση της κατάστασης.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Το σεβασμό του κάθε πολίτη προς τους γύρω του. Όταν τον απασχολεί πώς οι τρόποι του μπορεί να επηρεάσουν τους άλλους γύρω του. Από τον τρόπο που κάποιος μιλάει στους γύρω του, που περπατάει ή οδηγεί στο δρόμο και ακολουθεί τους νόμους, μέχρι τον πολιτικό και τις πράξεις του. Σε όλες τις περιπτώσεις να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο τις πράξεις μας και τις επιπτώσεις που έχουν στους γύρω μας.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Πρέπει οπωσδήποτε να περπατήσει στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης και να ακούσει ζωντανή μουσική από τους νέους καλλιτέχνες που βρίσκονται σε κάθε γωνιά. Το κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης είναι σαν να βγαίνει από ταινία του Χάρι Πότερ. Ενώ η λίμνη Λοχ Λομόντ είναι η πιο κοντινή απόδραση από τη ζωή της πόλης και ένα καλό παράδειγμα για το τι περιμένει τον επισκέπτη που έχει σκοπό να ταξιδέψει πιο μακριά, προς τα Χάιλαντς.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Επειδή τις ελιές Καλαμών τις βρίσκω σε όσες χώρες και αν έχω ταξιδέψει, από την πόλη μού λείπει η παραλία με θέα τη Βέργα και γενικότερα η θάλασσα. Φυσικά, η οικογένειά μου και η ατμόσφαιρα που υπήρχε στο σχολείο με τους συμμαθητές και τους δασκάλους.
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Δύσκολο έως και αδύνατο, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον. Ο τομέας που έχω σπουδάσει, ενώ αποτελείται από άριστους επιστήμονες, ακόμα υστερεί σε σχετική βιομηχανία ή πιθανές επενδύσεις. Ελπίζω οι ελπιδοφόρες προοπτικές του τομέα μου να στηριχθούν από ελπιδοφόρες πολιτικές εξελίξεις, ώστε να επιστρέψω, μαζί με τη διεθνή εμπειρία και εκπαίδευσή μου, και να στηρίξω πρακτικά μια πιθανή θετική πορεία της χώρας. Μέχρι τότε δουλεύω στην προσωπική μου ανάπτυξη, μαθαίνοντας τα μυστικά των άλλων, για να τα εφαρμόσω ή και να τα βελτιώσω κατά την επιστροφή μου.
Ποιος είμαι
«Μεγάλωσα στη Μικρομάνη και αργότερα στην Καλαμάτα, όπου και πέρασα τα περισσότερα από τα σχολικά μου χρόνια. Από το 4ο Γυμνάσιο φοίτησα στο 6ο Λύκειο και ένα χρόνο αργότερα στα Εκπαιδευτήρια Μπουγά.
Μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων ξεκίνησα τις σπουδές μου στη Βιοτεχνολογία στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν της Σκωτίας. Παράλληλα με τις σπουδές μου εργάστηκα σε ακαδημαϊκά εργαστήρια και ξενοδοχεία, από όπου απέκτησα πολύτιμη εργασιακή εμπειρία.
Με την ολοκλήρωση του πτυχίου μου εργάστηκα σε διάσημο ελληνικό εστιατόριο του Βερολίνου, όπου και ανέπτυξα τις γνώσεις μου στη γερμανική γλώσσα. Ένα χρόνο αργότερα επέστρεψα στη Σκωτία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Τώρα, ετοιμάζομαι να μετακομίσω στο Ελσίνκι, ως υποψήφιος διδάκτωρ στον τομέα της Εξατομικευμένης Ιατρικής».
Των Κώστα Γαζούλη & Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
