Η εικαστική πλευρά του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη
Η Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας παρουσιάζει έκθεση ζωγραφικών έργων του σημαντικότατου Νεοέλληνα συγγραφέα και ζωγράφου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη.
Όπως αναφέρθηκε σε συνέντευξη Τύπου, στην οποία παραβρέθηκαν ο πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης «Φάρις», Θαν. Ηλιόπουλος και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Εικαστικού Τομέα, Παν. Λαμπρινίδης, τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν σήμερα, στις 8.00 το βράδυ.
Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των ετήσιων εκθέσεων της Πινακοθήκης που έχουν στόχο την προώθηση και προβολή του έργου σημαντικών εκπροσώπων της ελληνικής τέχνης.
Η έκθεση περιλαμβάνει 47 ζωγραφικά έργα του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, που προέρχονται από μουσεία και συλλογές απ’ όλη την Ελλάδα και συνοδεύεται από έκδοση καταλόγου, ενώ θα την εγκαινιάσει ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Ε. Νίκας και θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 2016 (ώρες λειτουργίας: Δευτέρα και Τρίτη: 9.00-14.00, Πέμπτη και Παρασκευή 17.30 – 20.30).
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Για το δανεισμό των έργων με σκοπό την πραγματοποίηση της έκθεσης του Ν.Γ. Πεντζίκη, η Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας ευχαριστεί τις Kalfayan Galleries, Αθήνα-Θεσσαλονίκη για τη μεσολάβηση, τον Γρηγόρη Τσαούτο για την πολύτιμη βοήθειά του, τον Ερρίκο Σοφρά για τη συγγραφή και παραχώρηση του κειμένου, τους Σοφία Ανυπαρίδου, Παναγιώτα Καρατσίκη, Μιχάλη Κυριακίδη, Βίκη Πολίτη για τη βοήθεια στην οργάνωση, Γιώργο Κωστόπουλο, Αντώνη Παρίση, Δημήτριο Τόλη και τους υπόλοιπους συλλέκτες, που θέλησαν να παραμείνουν ανώνυμοι, για την παραχώρηση των έργων τους.
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ
Βυζαντινός και Ευρωπαίος, πολύπλοκος και αθώος, ορθόδοξος και μοντέρνος, ο Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης κέντησε με αναρίθμητες πινελιές και με απέραντη αγάπη και υπομονή ένα μυστικό τοπίο όπου αναδύονται οι σχέσεις του ανθρώπου με το απόλυτο.
Ζωγράφος αυτοδίδακτος («μα κάθε άλλο παρά απλοϊκός και άτσαλος») ο Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης (1908-1993) πλούτισε τη νεοελληνική ζωγραφική με καινούργια πρωτοφανέρωτα χαρακτηριστικά. Aναθρεμμένος στη βυζαντινή Θεσσαλονίκη, βαθύς γνώστης της βυζαντινής γραμματείας και τέχνης αλλά και κάτοχος, από πολύ νωρίς όλων των ρευμάτων και των τάσεων του ευρωπαϊκoύ μοντερνισμού και της αβανγκάρντ, συνδύασε στα έργα του την παράδοση με στοιχεία των μετεμπρεσιονιστών φτάνοντας σε εντελώς προσωπικές διατυπώσεις.
Η ζωγραφική του Πεντζίκη είναι σε άμεση συνάρτηση με τον πνευματικό του κόσμο, τον ιδιαίτερο ψυχισμό του, τα νεωτερικά, τόσο τολμηρά πεζογραφήματά του. Όπως τόσες φορές είχε πει, το κέντρο αλλά και το έναυσμα της καλλιτεχνικής του παραγωγής ήταν η ορθόδοξη πίστη και τα πατερικά κείμενα.
Έζησε και πέθανε στη «Μητέρα Θεσσαλονίκη». Σπούδασε Φαρμακευτική και Εφηρμοσμένη Οπτική στο Στρασβούργο και στο Παρίσι (1926-1929). Τα χρόνια 1930-1955 διηύθυνε το φαρμακείο που κληρονόμησε από τον πατέρα του στην οδό Εγνατία και το διάστημα 1955-1968 εργάστηκε σε φαρμακευτική εταιρεία.
Πρωτοπαρουσίασε ζωγραφική του το 1944, έχοντας ήδη βρει τη φωνή του στην πεζογραφία και στην ποίηση, έχοντας εκδώσει δηλαδή τα πεζογραφήματα «Ανδρέας Δημακούδης» και «Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση», καθώς και την ποιητική συλλογή «Εικόνες».
Η εικαστική του παιδεία τον ώθησε στη συγγραφή τεχνοκριτικών σημειωμάτων και μελετών (για τον Παπαλουκά, για τον Γκίκα). Τα πρώτα χρόνια ζωγραφίζει με μολύβια και λάδια, όμως πολύ νωρίς στρέφεται στην τέμπερα, που θα χρησιμοποιήσει ως το τέλος, γιατί θεωρεί το λάδι αισθησιακό.
