Ο «θάνατος» του λιανεμπορίου στα χρόνια της κρίσης
Λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων δεν βλέπουν “φως” ούτε καν εν μέσω εορταστικής περιόδου. Η υψηλή φορολογία, οι επιλογές των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια και μία πορεία προδιαγεγραμμένη είναι ο συνδυασμός, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο “θάνατο” του λιανεμπορίου.
Σε δηλώσεις της στο “Θάρρος” η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Καλαμάτας, Λίλιαν Ψηλάκη, μας αποκάλυψε το μέγεθος της καταστροφής, υπογραμμίζοντας ότι το 65% των εμπόρων στην πόλη είναι ανασφάλιστο, αφού λόγω της ύφεσης που ταλανίζει και την περιοχή μας δεν είναι σε θέση να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στον Ο.Α.Ε.Ε..
Σε δηλώσεις τους στην εφημερίδα, έμποροι της πόλης, ενισχύουν την παραπάνω άποψη. “Η κατάσταση που βιώνουμε είναι ζοφερή και εξαρτάται, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από την οικονομική κατάσταση που υπάρχει.
Την αγορά επηρέασαν πάρα πολύ οι φόροι και η υψηλή φορολογία εισοδήματος. Σε μας που είμαστε μικρές επιχειρήσεις, στην ουσία αυτοαπασχολούμενοι, πληρώνουμε τέλος επιτηδεύματος, εισφορά αλληλεγγύης κι αυτά είναι 500άρικα. Δεν νοείται να πληρώνεις ένα μισθό το δίμηνο για να έχεις την ασφαλιστική σου κάλυψη“, ήταν η μόνιμη επωδός των περισσότερων.
Στην παραπάνω διαπίστωση να προσθέσουμε ότι, όπως μας έλεγαν, “πολλά είναι στοχευμένα, με την έννοια ότι όλες οι κυβερνήσεις είχαν ένα σχέδιο. Έλεγαν, ότι το λιανικό εμπόριο ήταν πολύ ανοιχτό για την Ελλάδα.
Αυτό ήθελαν να το μειώσουν, με τις πολυεθνικές να έρχονται και να θέλουν να πάρουν το μερίδιό τους. Το άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, πέρα και από το παρεμπόριο, είναι το κινέζικο λόμπι που έχει έρθει. Η οικονομία δεν πιστεύω ότι θα σταθεί. Ήδη, με τις Κυριακές που πέρασαν, η κατανάλωση διοχετεύεται μόνο στις πολυεθνικές επιχειρήσεις της πόλης.
Δεν γνωρίζουμε πόσο θα μπορέσει να κρατήσει όλο αυτό. Η ζωή προχωράει, αυτά που λένε οι οικονομολόγοι είναι με ορίζοντα δεκαετίας. Εμείς είχαμε κι ένα στρεβλό πολιτικό σύστημα. Θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί πάρα πολλά. Κάποια στιγμή θα φρακάρει το λιανικό εμπόριο, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει. Ήδη, κλείνουν καταστήματα κι ανοίγουν άλλα, μεταφέρεται το στέκι από τη μία στην άλλη περιοχή. Θα καθίσει εκεί λίγα χρόνια και θα μεταφερθεί.
Κι αυτό προϋποθέτει κεφάλαια, τα οποία δεν ξέρω πού βρίσκονται και τα οποία πέφτουν και χάνονται. Εδώ είναι το μεγάλο ερωτηματικό. Πού βρίσκονται αυτά τα χρήματα; Υπάρχει τόσο μεγάλο χρηματικό ποσό εκτός τραπεζικού συστήματος;
Η λογική λέει να χρηματοδοτηθούν πρωτότυπες επιχειρήσεις, που θα δημιουργούν πρωτογενές πλεόνασμα και το θέμα είναι να ανακουφίσει το τραπεζικό σύστημα τις επιχειρήσεις. Αν τα καταφέρουμε αυτά, οι μικρές επιχειρήσεις θα επιβιώσουν“.
