Το… καθεστώς του δημάρχου Παν. Νίκα φαίνεται να τελείωσε το… οξυγόνο της τέως καλλιτεχνικής διευθύντριας
Χθες το πρωί, ανεβαίνοντας προς το Δημαρχείο, συνάντησα ένα φίλο και πιάσαμε μια σύντομη κουβέντα για την παραίτηση της Βίκυς Μαραγκοπούλου, από τη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Πέρα από την κριτική που άσκησε στη Δημοτική Αρχή για το γεγονός, μου διηγήθηκε και το εξής περιστατικό: Έχει μία φίλη, με ελληνικές ρίζες, η οποία για 25 χρόνια έρχεται στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ κάθε Αύγουστο. Φέτος που επικοινώνησαν του είπε ότι θα έρθει τον Ιούλιο, προκειμένου να παρακολουθήσει και το Φεστιβάλ Χορού, αφού η φήμη του απασχολούσε κάθε χρόνο μέχρι και τις μεγάλες αμερικάνικες εφημερίδες.
Βέβαια, η Δημοτική Αρχή μάς διαβεβαιώνει ότι και φέτος θα διεξαχθεί η διοργάνωση, αλλά η διήγηση του φίλου δείχνει με τον πλέον ισχυρό τρόπο το έργο της Βίκυς Μαραγκοπούλου για την παγκόσμια, πλέον, επί 21 συναπτά χρόνια, επιτυχία του Φεστιβάλ.
Εκτός από το παραπάνω περιστατικό, εκείνο που απασχολεί τους δημότες είναι ο λόγος που οδήγησε την κυρία Μαραγκοπούλου να αφήσει το… παιδί της, έστω και σε φάση ενηλικίωσης. Για το γεγονός μιλήσαμε με ανθρώπους που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι της πόλης. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το γυαλί είχε ραγίσει εδώ και δύο χρόνια, τουλάχιστον, αν και αγνοούσαμε τα προειδοποιητικά σημάδια.
Όπως έγραψε χθες και η Βένα Γεωργακοπούλου στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, η κα Μαραγκοπούλου ήδη από το 2009 ζητούσε επιτακτικά από κάθε ηγεσία του ΥΠΠΟ την αυτονόμηση του φεστιβάλ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το δήλωσε και προχθές στην εφημερίδα: “Είναι τραγωδία. Είμαι πια πεισμένη ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι σε θέση να χειρίζεται τέτοιους καλλιτεχνικούς θεσμούς”.
Και συνέχισε: «Δε θέλω να νομίσει κανείς ότι φεύγω από την Καλαμάτα “επειδή δεν άντεχα”. Είμαι σκληρό καρύδι. Στην Καλαμάτα πετύχαμε στα δύσκολα, να καθιερώσουμε διεθνώς ως κέντρο του σύγχρονου χορού μια μικρή πόλη του Νότου της Ευρώπης, χωρίς καμιά παράδοση στο είδος, και κολλήσαμε στα εύκολα. Όσο σκέφτομαι τι θα μπορούσε να έχει γίνει, ειδικά από τότε που αποκτήσαμε το Μέγαρο Χορού, αυτό το καταπληκτικό εργαλείο!».
Ήταν κοινό μυστικό οι συγκρούσεις της με το δήμαρχο Παναγιώτη Νίκα κι ας τις κάλυπτε κάτω από χαμόγελο και δουλειά. Πότε λόγω της υπαγωγής του φεστιβάλ στην Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου «Φάρις», κάτι που δυσχέραινε απελπιστικά τις οικονομικές αλλά και καλλιτεχνικές της κινήσεις. Πότε με τη σχεδόν περιθωριοποίησή της στο θέμα του Μεγάρου Χορού, το οποίο -κακά τα ψέματα- δύσκολα θα εντασσόταν στο ΕΣΠΑ και θα ολοκληρωνόταν, αν δεν υπήρχε στην πόλη ο σπουδαίος θεσμός που η ίδια είχε στήσει. Η Βίκυ Μαραγκοπούλου το καλοκαίρι του 2013 έμαθε από τις εφημερίδες για «τα εγκαίνια καμικάζι» του Μεγάρου, που είχε αποφασίσει μόνος του ο δήμαρχος.
Και ουδέποτε συζητήθηκαν σοβαρά οι ολοκληρωμένες και εμπεριστατωμένες προτάσεις της για τη λειτουργία του, πάνω στα πρότυπα των ευρωπαϊκών Κέντρων Χορού. «Έχω πολλά όνειρα», είχε πει στη Βένα Γεωργακοπούλου, τον Ιούλιο του 2013, «δε θέλω να γίνει αχταρμάς».
Διότι ούτε καν το αυτονόητο γινόταν δεκτό. Ότι, δηλαδή, η έδρα του Φεστιβάλ Χορού, όσο διευρυμένο κι αν γινόταν το καλλιτεχνικό της πρόσωπο (είχε άλλωστε και τεράστιες δυνατότητες – μεγάλη σκηνή, αίθουσα δοκιμών, αποδυτήρια κ.λπ.), έπρεπε να βρίσκεται στην ευθύνη της καλλιτεχνικής διευθύντριάς του.
Διάφοροι το διεκδικούσαν εν μέσω τοπικών μικροπολιτικών και φιλοδοξιών. Έτσι, τρία καλοκαίρια παραμένει «νεκρό», αναξιοποίητο όλο το χρόνο, ένα κέλυφος μόνο για τις παραστάσεις του φεστιβάλ. Τι να ξέρει, άραγε, από καλλιτεχνικό μάνατζμεντ το Δ.Σ. μιας Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης;
Τέλος, όπως μάθαμε, η τέως – πλέον- καλλιτεχνική διευθύντρια είχε στείλει τρεις επιστολές προς το δήμαρχο Παν. Νίκα, με την τελευταία να έχει ημερομηνία 11 Ιανουαρίου. Και είναι αυτή που διαβάστηκε στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δ.Σ. της «Φάρις».
Άνθρωποι γύρω από αυτήν υποστηρίζουν ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο, τις επόμενες ημέρες, να δώσει στη δημοσιότητα επιστολή που θα εξηγεί αναλυτικά τους λόγους παραίτησής της. Όσο για τις φήμες που εξαπλώθηκαν, εν ριπή οφθαλμού, ότι η παραίτησή της στοχεύει ανάλογη θέση στο Φεστιβάλ Αθηνών, τις διαψεύδει μετά βδελυγμίας.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Τα… παρελκόμενα της παραίτησης Μαραγκοπούλου
