ΚΑΥΣΤΙΚΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΡΙΤΑ ΣΕ ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ, ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Το σύνηθες είναι όταν υπάρχουν εσωτερικές διαφωνίες σε ένα σύλλογο κάποιοι να βλέπουν ή να επιλέγουν την πόρτα της εξόδου. Ο πρόεδρος του Ακρίτα, Χαράλαμπος Καρακύκλας διάλεξε όμως να εκθέσει δημόσια τα όσα συμβαίνουν στο τοπικό σωματείο που από ιδρύσεώς του έχει συνδέσει το όνομά του με τη Μαίρη Τσιριμπή, η οποία ήταν κεντρικό τιμώμενο πρόσωπο στη μεγάλη καλοκαιρινή γιορτή του Ακρίτα.
«Η εκδήλωση έπρεπε να γίνει κι έπρεπε να τιμηθεί η κα Τσιριμπή, η οποία είναι ιδρύτρια του Ακρίτα και έχει προσφέρει πάρα μα πάρα πολλά στο βόλεϊ» τονίζει ο εδώ και 1,5 χρόνο πρόεδρος του συλλόγου, ξεκαθαρίζοντας με αυτό τον τρόπο ότι το θέμα δεν είναι «προσωπικό» και ανοίγοντας παράλληλα τον ασκό του Αιόλου για να φωτίσει τις παθογένειες που διαιωνίζονται στο σύλλογο:
«Τα προβλήματα στον Ακρίτα έχουν αρχίσει από δύο χρόνια που συσσωρεύονται χρέη και αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε προπονητές και αθλητές. Είναι οικονομικό και είναι και διαρθρωτικό το ζήτημα. Εγώ θέλω μια διοίκηση νόμιμη και δεν θέλω να είμαι διορισμένος πρόεδρος.
Ο σκοπός μας δεν είναι να έρθουμε σε ρήξη με κανέναν, αλλά το κλίμα στο ΔΣ δεν είναι το καλύτερο. Στο ΔΣ δεν πρέπει να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι, αλλά να είναι μια γροθιά. Αυτή η σύνθεση και νοοτροπία δεν μπορεί κατά την ταπεινή μου γνώμη να βοηθήσει το σύλλογο ν’ αναπτυχθεί. Η πρόθεσή μου δεν είναι παραιτηθώ. Εγώ δεν θέλω να είμαι πρόεδρος. Θέλω να είμαι απλό μέλος, αλλά επειδή η διασκέδασή μας έγινε πρόβλημα, γι’ αυτό αναφέρω όλα αυτά.
Ο αθλητισμός είναι διασκέδαση, αλλά εδώ ο σύλλογος είναι προβληματικός. Θέλω διαδικασίες και νόμιμα πράγματα. Μέλη, συνέλευση, εκλογές…» τόνισε ο γνωστός καρδιολόγος και συνέχισε κάνοντας γνωστές τις προθέσεις του:
«Το εύκολο πράγμα είναι να παραιτηθεί κανείς, αλλά έχω τη γνώμη όπου περνάει ο καθένας από εμάς πρέπει να προσπαθεί ν’ αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Κι αυτή είναι η προσπάθεια εμένα. Εύκολο να παραιτηθείς. Αφήνεις τα πράγματα ως έχουν και λες “παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω”. Αλλά εγώ ούτε χρέη θέλω να αφήσω και θέλω να συμβάλω στη βελτίωση και της ομάδας και των χώρων και της νοοτροπίας. Ν’ αλλάξουμε μυαλά με λίγα λόγια…
Αλλιώς θα βολοδέρνουμε στο τοπικό κατεστημένο. Η πόλις πρέπει ν’ αποκτήσει εμβέλεια, να έχουμε ομάδες με αναφορά, να λένε Ακρίτας Καλαμάτας και να είμαστε υπερήφανοι!».
Λίγο νωρίτερα ο Χαράλαμπος Καρακύκλας είχε χειμαρρώδης ξεκινήσει να εκθέτει τα όσα συμβαίνουν στο σύλλογο και τις δικές του απόψεις για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένας υγιής αθλητικός οργανισμός:
«Πριν 1,5 χρόνο το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου Ακρίτας Καλαμάτας που ανέθεσε την προεδρεία όλων των τμημάτων (γυναικεία και ανδρική ομάδα βόλεϊ και στίβο).
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ανδρική ομάδα και το στίβο που έχουν την αυτοτέλειά τους, με υπεύθυνους τους Κώστα Κουτράκη και Πέτρο Παπαδόπουλο αντίστοιχα, οι οποίοι τα διαχειρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα και έχουν την ευθύνη της οικονομικής τους επάρκειας. Θέλω να συγχαρώ γιατί και οι δύο βοηθούν οικονομικά τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ, παρ’ ότι δεν είναι υποχρεωμένοι.
Η γυναικεία ομάδα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι: ή αλλάζει τη διαρθρωτική της δομή, τη λειτουργία της και τη νοοτροπία της και εξελίσσεται ή υποβιβάζεται στα τοπικά πρωταθλήματα και βολοδέρνει- γιατί προτάθηκε δυστυχώς και αυτή η σκέψη.
Τον τελευταίο 1,5 χρόνο διαπίστωσα ότι η ομάδα έχει συσσωρευμένα χρέη, τα οποία χρονολογούνται από διετίας. Η ομάδα κατ’ επίφασιν είναι ερασιτεχνική, είναι μια μικρογραφία του επαγγελματικού αθλητισμού.
Στα χρέη που υπάρχουν συσσωρεύονται και τα φετινά και δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι υπόλογος των χρεών αυτών ή να τα μεταβιβάσω στην επόμενη διοίκηση.
Η διαρθρωτική δομή του Ακρίτα έχει μια μοναδική ιδιαιτερότητα: 4 άτομα της ίδιας οικογένειας εμπλέκονται σε αυτή και έχουν ιδιοκτησιακή νοοτροπία, την οποία αισθάνεται ο οιοσδήποτε που είναι κοντά στην ομάδα (ΔΣ, τεχνικός, αθλήτρια ή φίλαθλοι).
Δεν τηρούνται οι καταστατικές διατάξεις και διαδικασίες. Δεν έχει γίνει ποτέ ΓΣ, δεν υπάρχουν μέλη που όπως λέει το καταστατικό συμβάλλουν με τη μηνιαία τους συνδρομή στην οικονομική επάρκεια του συλλόγου.
Οι ομάδες δεν είναι ιδιοκτησίες κάποιων. Όταν λέει Ακρίτας Καλαμάτας δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός, σημαίνει ότι είναι ομάδα της πόλεως.
Οι ομάδες πρέπει να έχουν μέλη, ν’ ανοίξουν στην κοινωνία και να έχουν εκλεγμένη διοίκηση. Στον Ακρίτα δεν έχουν γίνει ποτέ εκλογές.
Θα με ρωτήσετε γιατί δέχθηκα να γίνω πρόεδρος… Γιατί έβλεπα ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμουν σε αυτή εδώ τη θέση: να αλλάξει ο Ακρίτας και να γίνει μία σύγχρονη ομάδα και η Καλαμάτα να είναι περήφανη και για τη λειτουργία και για τις επιδόσεις και για τη γενική της εικόνα».
Ο πραγματικός ρόλος των ακαδημιών
«Η ομάδα βασίζεται για τα έσοδά της στις ακαδημίες, στην προσφορά κάποιων φίλων και ό,τι προσφέρουμε κάποια μέλη του ΔΣ. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και δεν είναι σωστό. Λίγα ευρώ πολλοί μπορεί να διαθέσουν, πολλά ευρώ ο ένας είναι δύσκολο, να επωμισθεί ένας τη λειτουργία όλου του συλλόγου.
Όσον αφορά στις ακαδημίες, αυτές πρέπει να είναι ένα φυτώριο ταλέντων, όπου θα εντοπίζονται τα ταλέντα και θα αξιοποιούνται. Θα έχουμε τον πήχη πάρα πολύ ψηλά, ώστε να αναδείξουμε τους αυριανούς αθλητές και πρωταθλητές. Μέχρι τώρα οι ακαδημίες δεν παράγουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, είναι δύσκολο να κάνεις το δάσκαλο και να έχεις αποτελέσματα.
Πρέπει να αναθεωρηθεί η λειτουργία τους κι εδώ θα σταθώ λίγο. Έχουμε μια πάρα πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία στη χώρα μας. Δεν πήγαν παιδιά από τη Μεσσηνία να σπουδάσουν σε Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας, γιατί οι γονείς τους δεν μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν την οικονομική επάρκεια που προϋποθέτει η οποιαδήποτε φοίτηση σε Ίδρυμα.
Σε μια οικογένεια που έχει 2-3 παιδιά και δεν μπορεί να πληρώσει τις ακαδημίες, αυτά τα παιδιά στερούνται τη δυνατότητα να μάθουν βόλεϊ ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Η άποψή μου είναι οι ακαδημίες να είναι δωρεάν, βέβαια υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να συνδράμουν. Όπως βλέπετε στην Καλαμάτα υπάρχουν εξαιρετικά κορμιά που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ την τύχη τους στον αθλητισμό, γιατί κοστίζουν οι ακαδημίες. Το έχω ακούσει από πάρα πολλούς αυτό.
Εμείς ως συμβούλιο πρέπει να είμαστε σε θέση να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή αυτών των παιδιών στις ακαδημίες. Οι ακαδημίες δεν είναι εισπρακτικός μηχανισμός στο σύλλογο. Είναι παραγωγή αθλητών. Είναι στις υποχρεώσεις του συλλόγου να έχει ακαδημίες.
Γι’ αυτό θέλουμε ένα ισχυρό Διοικητικό Συμβούλιο, θέλουμε πολλά μέλη, τα οποία με την συνδρομή τους θα εξασφαλίζουν αυτή την υποχρέωση και αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει».
Συνδρομή των σωματείων για τη χρήση του Κλειστού
«Μια ακόμη παρατήρηση που θα κάνω είναι στις αθλητικές εγκαταστάσεις. Τα περιμένουμε όλα από το Δήμο. Μα Δήμος είμαστε όλοι εμείς. Επομένως όλα τα σωματεία, τα οποία χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο Κλειστό Στάδιο της Παραλίας, πρέπει με μια μικρή συμμετοχή, ό,τι μπορεί το κάθε σωματείο, να εξασφαλίσουμε ένα ποσό, το οποίο θα διαθέσουμε στον πρόεδρο του Αθλητικού Φορέα, τον κ. Μπασακίδη, ώστε αυτός ο χώρος να συντηρηθεί όσο γίνεται καλύτερα (σ.σ. Η Αλεξανδρούπολη διαθέτει 1 ευρώ από τη μηνιαία συνδρομή των παιδιών της ακαδημίας για το γήπεδο). Έχω επισκεφθεί με την ομάδα πάρα πολλά γήπεδα βόλεϊ στην Ελλάδα και αν αφαιρέσεις το γήπεδο της Λάρισας και της Ελασσόνος, το Κλειστό της Παραλίας αν συντηρηθεί θα είναι από τα καλύτερα.
Δεν ξέρω κατά πόσο η Καλαμάτα μπορεί να γίνει πόλις του πολιτισμού. Μπορεί να έχουμε ένα θαυμάσιο Μέγαρο Χορού, αλλά οι προδιαγραφές μας δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν και σαν τόπος και σαν κουλτούρα και σαν μουσική παιδεία που έχουμε να είμαστε πόλις του πολιτισμού.
Πόλις του αθλητισμού όμως μπορούμε να γίνουμε, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι έχουμε θαυμάσιες αθλητικές εγκαταστάσεις, που χρειάζονται βέβαια συντήρηση, αν σκεφτούμε ότι το κλίμα της πόλεως είναι θαυμάσιο για προετοιμασία, για αθλητικές επιδόσεις κτλ. και αν σκεφτούμε ότι και οι αποστάσεις είναι μικρές, αντιλαμβάνεσθε ότι εκεί πρέπει να δώσει και ο Δήμος ιδιαίτερη βαρύτητα.
Όταν λέμε δωρεάν ακαδημίες… θα δω ένα παιδί αύριο το οποίο το γαλούχησα, το έμαθα να παίζει βόλεϊ και έγινε πρωταθλητής. Αυτή θα είναι η υπερηφάνεια για μένα, δεν θα κοιτάξω να μου φέρω τη μηνιαία συνδρομή το μήνα. Η επένδυσή μου είναι σε αυτό το παιδί…».
Όσοι αγαπάμε τον Ακρίτα θα τον κρατήσουμε στην Α2
«Η επόμενη μέρα είναι ή αλλάζουμε και αναπτυσσόμεθα ή πάμε στο τοπικό. Η δική τους απόφασή τους είναι να πέσει η ομάδα! Ε! Δεν θα πέσει η ομάδα η ομάδα επειδή το θέλετε εσείς! Πέφτει δηλαδή η ομάδα δεν ξοδεύουμε τίποτε και εισπράττουμε τα λεφτά από τις ακαδημίες…
Δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση ο αθλητισμός.
Η ομάδα θέλει 3.000 ευρώ το μήνα. Αν σταματήσουμε τις πληρωμές αθετούμε τις όποιες συμφωνίες. Οι οποίες δεν είναι έγγραφες, αλλά ο λόγος υπερισχύει έναντι οιουδήποτε ενυπόγραφου εγγράφου.
Θα πρέπει να κόψεις το λαιμό σου να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου. Αυτό είπα εγώ στο συμβούλιο!
Παντοιοτρόπως η ομάδα να μείνει στην εθνική κατηγορία και για εμάς, και για την πόλη και για όσους βάζουν μια δραχμή. Δεν είναι δύσκολο αρκεί να συμβάλουν όλοι! Όσοι τουλάχιστον «αγαπάμε» τον Ακρίτα θα εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή του στην Α2 Εθνική Κατηγορία.
Έχουμε ένα επάγγελμα μας περισσεύει κάτι και ρίχνουμε πέντε δραχμές στην ομάδα αυτή και κάνουμε το κέφι μας και αποκτούμε φίλους…».
Χ.Ε.
