Έχουν περάσει μόνο μερικοί μήνες από το φονικό χτύπημα στο Παρίσι, ένα χτύπημα που έκανε την Ευρώπη να νιώσει ότι δεν είναι ασφαλής και ανίκητη.
Όσο περνούσε, όμως, ο καιρός όλο και ηρεμούσαν τα πράγματα, μέχρι και χθες το πρωί. Ένα εφιαλτικό πρωινό για τις Βρυξέλλες, αλλά και όλη την Ευρώπη, αφού αποτελούν την πρωτεύουσα της Ένωσης, μιας και τα περισσότερα Όργανά της είναι εκεί.
Ένα δολοφονικό χτύπημα που δεν έγινε βράδυ ούτε σε κάποιον κλειστό χώρο, όπως στο Παρίσι… Ένα χτύπημα που θύμισε έντονα εικόνες από την 11η Σεπτεμβρίου, με κόσμο να τρέχει πανικόβλητος, με δεκάδες νεκρούς και τραυματισμένους, σε σημεία μάλιστα που θεωρούνται άκρως φυλασσόμενα, όπως αυτό του αεροδρομίου.
Το «Θάρρος» βρήκε νέους ανθρώπους από την Καλαμάτα που εργάζονται στις Βρυξέλλες και μας μιλούν για αυτή την «αποφράδα ημέρα», που θα θυμούνται για πάντα:
Εύη Μπαμπαρούτση
Η Εύη ζει και εργάζεται μόνιμα στο Βέλγιο. Όπως μας είπε, την ώρα των εκρήξεων ήταν στο τρένο για τη δουλειά της στις Βρυξέλλες. Μισή ώρα μετά τα χτυπήματα στο αεροδρόμιο έφθασε σε έναν κεντρικό σταθμό τρένων κοντά στην Κομισιόν, απ’ όπου συνέχισε αλλάζοντας κι άλλα Μέσα. Το Μετρό και όλα τα άλλα Μέσα ήταν γεμάτα κόσμο. Ήταν μια φυσιολογική ημέρα για τα δεδομένα της πρωτεύουσας του Βελγίου.
Για τις επιθέσεις ενημερώθηκε μόλις έφθασε στο γραφείο. Όπως μας εξηγεί, ήταν κάτι που περίμενε να συμβεί, αφού σίγουρα θα αποτελούσαν στόχο των τρομοκρατών τα ευρωπαϊκά Όργανα.
Στάθηκε τυχερή, όπως μας λέει, αφού ήταν θέμα χρόνου να βρίσκεται στο μετρό την ώρα που έγινε η έκρηξη.
Πλέον έχει ηρεμήσει, αφού πιστεύει ότι οι τρομοκράτες πέτυχαν το σκοπό τους, και όταν χαλαρώσουν ξανά τα μέτρα, κάτι ανάλογο πιθανότατα θα γίνει κάπου αλλού.
Όπως μας μετέφερε, τις πρώτες στιγμές των εκρήξεων ακούγονταν παντού σειρήνες από ασθενοφόρα και περιπολικά, αλλά όσο περνούσε η ώρα αυτό γινόταν πιο σπάνιο. Μετά μειώθηκε έως και μηδενίστηκε η κίνηση στους δρόμους, ενώ προς το μεσημέρι «η ζωή έδειξε» να επιστρέφει στα καθημερινά επίπεδα στην εργασία της, μιας και οι συνάδελφοί της έπρεπε να φύγουν για να πάρουν τα παιδιά τους από τα σχολεία.
Αλέξανδρος Βίγκος
Κατά την πρώτη έκρηξη στο αεροδρόμιο βρισκόταν στο δρόμο για το γραφείο και ο Αλέξανδρος. Κατά τη δεύτερη ήταν ήδη στο γραφείο, που βρίσκεται 500 περίπου μέτρα από το σταθμό Maelbeek, όπου έγινε η έκρηξη στο βαγόνι.
Προφανώς και είχε σκεφτεί, όπως μας είπε, ότι μπορεί να γινόταν μια τέτοια επίθεση στις Βρυξέλλες, αφού δεν ήταν μυστικό πως υπήρχαν φόβοι για τέτοιου είδους επιθέσεις. Ακόμα και πολιτικοί είχαν εκφράσει ανάλογες ανησυχίες.
«Οπότε είναι, όντως, κάτι που όλοι όσοι ζούμε στις Βρυξέλλες είχαμε σκεφτεί» είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
Τη στιγμή που μας μίλησε βρισκόταν στο γραφείο και οι συμβουλές που είχαν λάβει ήταν να παραμείνουν στο χώρο. Σε όσους δε βρίσκονταν εκεί, τους είπαν να παραμείνουν στα σπίτια τους ή σε σημείο όπου είναι ασφαλείς.
«Γενικά κυκλοφορούν διάφορες πληροφορίες σχετικά με το τι γίνεται σε διάφορα σημεία της πόλης, αρκετές από τις οποίες είναι ανακριβείς. Γενικότερα επικρατεί σχετική ψυχραιμία και το μέλημα όλων είναι να επικοινωνήσουμε με οικογένεια και φίλους και να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις» ανέφερε ο Αλέξανδρος.
Τέλος, μας είπε ότι φοβάται για τη ζωή στις Βρυξέλλες, αφού παραμένει μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ανάμεσα σε αυτές με μεγάλη επικινδυνότητα για τρομοκρατικές επιθέσεις. Ωστόσο, θα ξαναπάρει το Μετρό για να φτάσει στη δουλειά (ίσως όχι από σήμερα), θα ξαναπάει στο αεροδρόμιο και είναι σίγουρος πως γενικά η πόλη θα επανέλθει στους φυσικούς της ρυθμούς σύντομα.
Χαρά Κουδούνη
«Ήμουν σπίτι και ετοιμαζόμουν για δουλειά. Δεν είχα καταλάβει το μέγεθος της κατάστασης. Ήμουν στο δρόμο, όταν συνειδητοποίησα τι έχει συμβεί και άκουγα τις σειρήνες από την Αστυνομία και τα ασθενοφόρα» σημείωσε από την πλευρά της η Χαρά Κουδούνη, όταν επικοινωνήσαμε.
Στην ερώτηση, δε, αν ήταν κάτι που είχε σκεφτεί ότι μπορεί να συμβεί, απάντησε: «Μετά τα γεγονότα στο Παρίσι και το Σαββατοκύριακο που είχαμε περάσει κλειδωμένοι στα σπίτια μας, το είχα στο μυαλό μου ως ενδεχόμενο. Αλλά από το να το σκεφτείς μέχρι να συμβεί η απόσταση είναι μεγάλη».
«Πώς είσαι αυτή τη στιγμή; Τι κλίμα επικρατεί στον κόσμο και τα Μέσα;» ήταν η επόμενη ερώτηση. «Είμαι ακόμα στο γραφείο, είμαι καλά και προσπαθώ να είμαι πολύ ήρεμη. Οι συνάδελφοι και φίλοι μου είναι όσο γίνεται ψύχραιμοι, αν όχι μουδιασμένοι σε αυτή τη φάση.
Συνειδητά διαβάζω μόνο ό,τι γίνεται online, δεν ανοίγω τηλεοράσεις, οπότε δεν μπορώ να σου μεταφέρω το γενικό κλίμα. Μόνο ό,τι συμβαίνει δίπλα μου».
Όσο για το αν φοβάται πλέον στις Βρυξέλες, είπε: «Όχι, δε φοβάμαι. Τουλάχιστον ακόμα. Άσχημα πράγματα συμβαίνουν σε όλον τον κόσμο. Δεν είμαι σε θέση να τα ελέγχω και δεν είναι δυνατόν να φοβάμαι όλα όσα δεν είναι υπό τον έλεγχό μου. Ψυχραιμία χρειαζόμαστε».
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
