«Οι νόμοι καταντούν σαν τον ιστό της αράχνης, που πιάνει μεν τα μικρά έντομα, αφήνει όμως τα μεγάλα ζώα να περάσουν». Αυτόν τον κανόνα έρχονται να επιβεβαιώσουν οι αποκαλύψεις των περίφημων Panama Papers, δηλαδή των εκατομμυρίων εγγράφων που δείχνουν ότι χιλιάδες ισχυροί του πλανήτη φοροδιαφεύγουν συστηματικά μέσω των offshore εταιρειών, αφήνοντας τους οικονομικά αδύνατους να πληρώνουν σχεδόν όλους τους φόρους.
Μέσα σε λίγους μήνες μαθαίνουμε, τόσο από τα Lux leaks όσο και από τα Panama Papers, ότι για την πολιτική και οικονομική ελίτ ισχύει το δόγμα «οι νόμοι είναι για να τους παραβαίνουμε». Ακόμη και εκείνους τους μισερούς και ανεπαρκείς νόμους που οι ίδιοι εισηγούνται υπό την επιρροή των κάθε είδους λόμπι.
Δεν πρέπει, όμως, να αγνοήσουμε αυτό που πολλοί επισήμαναν: ότι η διαρροή των Panama Papers στοχοποιεί και απαξιώνει κυρίως ένα συγκεκριμένο τμήμα της πολιτικής ελίτ, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους ισχυρούς του πλούτου, οι οποίοι και διαχειρίζονται το «μεγάλο παιχνίδι».
Α.Π.
Η αράχνη…
