Διεθνή διαγωνισμό για την ανάπλαση της θέλουν οι επαγγελματίες
Ανδρέας Ζαγάκος: «Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε αισιόδοξοι»
Η ομοιόμορφη ανάπλαση της παραλιακής ζώνης της Καλαμάτας, κυρίως της ανατολικής, είναι ζητούμενο πολλά χρόνια τώρα και επανέρχεται κάθε χρόνο με την έναρξη της νέας σαιζόν.
Αν και θα βοηθήσει πολύ τόσο την ίδια την πόλη, όσο και τη επιχειρηματικότητα της περιοχής, ωστόσο, πολύ λίγα βήματα προόδου έχουν γίνει, τα οποία αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό.
Οι επαγγελματίες της περιοχής επιδιώκουν και επιθυμούν την οριστική λύση και, όπως τόνισε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Καταστηματαρχών Υγειονομικού Ενδιαφέροντος Καλαμάτας και συνιδρυτής του Σχολείου Τουρισμού Ανδρέας Ζαγάκος, μιλώντας στο «Θάρρος», θα μπορούσε να προκηρυχθεί ένας διεθνής διαγωνισμός και η Καλαμάτα να εκμεταλλευτεί καλές πρακτικές που έχουν εφαρμόσει άλλες παραλιακές πόλεις που έχουν τα χαρακτηριστικά της Καλαμάτας.
Μαθητικός τουρισμός: Διπλό όφελος
Με αφορμή την έναρξη πια της καλοκαιρινής περιόδου και με δεδομένα τα μεγάλα οικονομικά ζητήματα, που αντιμετωπίζουν, λόγω κρίσης, πολίτες και καταστηματάρχες, ρωτήσαμε αρχικά τον κ. Ζαγάκο, πόσο αισιόδοξοι είναι για τη φετινή σεζόν:
«Είμαστε καταδικασμένοι, ως επαγγελματίες, να είμαστε αισιόδοξοι και ειδικά οι μικροί και μεσαίοι. Αν δεν είμαστε αισιόδοξοι, δε θα μπορέσουμε να κάνουμεκρατηθούμε. Όμως, η αισιοδοξία δε σταματάει τα προβλήματα, τα οποία είναι υπαρκτά. Η μικρή, πλέον, καταναλωτική δύναμη των πολιτών, ύστερα από τις περικοπές, πραγματικά έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δουλειά. Βέβαια γεγονός είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια η Καλαμάτας «αντέχει». Θέλετε, η μεγάλη διαφήμιση που έχει γίνει ότι είμαστε ο νέος τουριστικός προορισμός, θέλετε οι σχολικές εκδρομές που έχουν φέρει «μπροστά» την τουριστική περίοδο, «κρατάμε».
Τις προηγούμενες ημέρες, έφταναν συνεχώς σχολικά πούλμαν απ’ όλη την Ελλάδα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι και πρέπει να το κυνηγήσουμε πάρα πολύ και ως Δήμος και ως επιχειρηματίες και ως ξενοδόχοι. Οι μαθητές που έρχονται τώρα σχολική εκδρομή, βάσει μετρήσεων σε 3-5 χρόνια ένα μεγάλο ποσοστό τους, θα επιστρέψει για τη μαθητική ανάμνηση. Παράλληλα, υπάρχει και το άμεσο κέρδος, ότι αυτά τα παιδιά γυρνώντας στις οικογένειές τους και μεταφέροντας πολύ καλές εντυπώσεις για την περιοχή μας, προτρέπουν τους γονείς τους πιθανά να μας επισκεφτούν.
Επίσης, ο αυτοκινητόδρομος, πια, είναι δεδομένο και βοηθάει πάρα πολύ. Η ελπίδα λοιπόν, είναι αυτή που μας συντηρεί πάρα πολύ, γιατί όλα τ’ άλλα στοιχεία (οικονομικά, φορολογία των επιχειρήσεων, η επικείμενη αύξηση κατά μια μονάδα του ΦΠΑ), δε συμφέρουν να επιχειρείς, αλλά δεν μπορεί να κάνεις κι αλλιώς».
Ανάπλαση παραλιακής ζώνης
Ωστόσο, πάντα παραμένει ζητούμενο, η ολοκληρωμένη ανάπλασης της παραλιακής ζώνης:
«Σε ότι αφορά τώρα την ανάδειξη της παραλιακής ζώνης, πραγματικά εκεί με αποδοχή και της δημοτικής αρχής, αλλά και των παραγόντων της περιοχής, υστερούμε και υστερούμε χρόνια τώρα. Ενώ στις έρευνες που έκανε και το Kalamata 21, ο πρώτος χαρακτήρας που δίνεται στην πόλη είναι η θάλασσα, νομίζω ότι και εμείς ως πολίτες, αλλά και οι παράγοντες, δεν έχουμε δώσει το κατάλληλο βάρος στην παραλία της πόλης, όπου πρέπει να είναι το τοπόσημο της Καλαμάτας και ο άξονας ανάπτυξής της. Αυτό συμβαίνει κατά τη γνώμη μου, διότι θεωρούμε την παραλία δεδομένη. Ξέρουμε πως όσο και να την παραβλέψουμε,, όσο και να την παραμελήσουμε, όσο και την εκμεταλλευτούμε, είναι δεδομένη και θα είναι η «χρυσή αγελάδα» που 3-4 μήνες το καλοκαίρι θα την αρμέγουμε για να ζούμε τους υπόλοιπους. Δεν είναι έτσι.
Εδώ φέρνω και τις δικές μας ευθύνες, των επιχειρηματιών, που παρά πολλές φορές δε χρησιμοποιούμε σωστά τα δικαιώματά μας, είτε στον αιγιαλό, είτε στην παραλιακή ζώνη και εκεί χρειάζεται μια πολύ μεγαλύτερη συνέπεια από την πλευρά μας και όσον αφορά στη νομοθεσία αλλά και τις ανάγκες μας.
Πρέπει , λοιπόν, να υπάρξει μια στρατηγική ανάπτυξης του παραλιακού μετώπου, ως βασικού μετώπου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της πόλης, χωρίς να εξαιρείται το ιστορικό κέντρο, ούτε η κεντρική πλατεία, ούτε τα δημοτικά διαμερίσματα, ούτε οι όμορφες γειτονιές της πόλης. Αλλά ο επισκέπτης απορεί που δε βρίσκει το χειμώνα ζωή στην παραλία, ότι αυτό το εξαιρετικό κομμάτι της Καλαμάτας λειτουργεί μόνο δύο μήνες το καλοκαίρι.
Πρέπει, λοιπόν, να γίνουν προσπάθειες ανάδειξης. Στη θετική κατεύθυνση ήταν ο ηλεκτροφωτισμός του χιλιόμετρου, αισθητικά είναι πολύ ωραίο, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα και στην από δω πλευρά του λιμανιού και του αιγιαλού, τα οποία πρέπει να λυθούν και να υπάρχει μια στρατηγική», τόνισε ο κ. Ζαγάκος.
Σύλλογος
Σε ό,τι δε αφορά τη δραστηριοποίηση του Συλλόγου σε αυτά τα ζητήματα, ο κ. Ζαγάκος είπε: «Ως Σύλλογος, όποτε έχει ζητηθεί η γνώμη μας και στην επιτροπή διαβούλευσης, αλλά και σε προσωπικές συναντήσεις με το δήμαρχο και στελέχη της Δημοτικής Αρχής, πάντα καταθέτουμε απόψεις και προτάσεις. Τελευταία μας συνάντηση ήταν με τα μέτρα ασφαλείας των εργαζομένων που περνούν τη Ναυαρίνου για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο.
Βέβαια, να θυμηθούμε μιας και εστιάζουμε, λόγω του καλοκαιριού, στους συναδέλφους της παραλιακής ζώνης, ότι όλοι είναι όμηροι ενός νομικού καθεστώτος χρήσης του αιγιαλού σε μια μόνιμη παρανομία. Τα πρόστιμα πέφτουν σωρηδόν. Δεν υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας των καταστημάτων αν δεν αναπτύξουν στον αιγιαλό τραπεζοκαθίσματα και ξαπλώστρες και δεν υπάρχει και τουριστική λειτουργία της πόλης.
Έγινε, λοιπόν, μια σύσκεψη για να περνάει ο εργαζόμενος να σερβίρει σ’ ένα παράνομο χώρο. Ενώ δηλαδή αναγνωρίζουμε την ανάγκη να περάσει το δρόμο, δεν αναγνωρίζουμε την ανάγκη να είναι νόμιμη, αυτή η κατάσταση απέναντι του δρόμου, με το μίνιμουμ των δυνατοτήτων εξυπηρέτησης των πολιτών. Το να αφήσουμε το χώρο μόνο με άμμο, χωρίς καμία ελαφριά υποδομή, μπορεί να είναι νόμιμο, αλλά δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί ο πελάτης και είναι αθέμιτος ανταγωνισμός με τις χιλιάδες παραλίες της Ελλάδας, οι οποίες δεν ακολουθούν αυτή την τακτική. Είναι, τελικά, πάγια τακτική του ελληνικού κράτους να έχει τους πολίτες και τους επαγγελματίες όμηρους με διάφορα κόλπα για να μπορεί πιθανόν – τα παλαιότερα χρόνια περισσότερα, τα τωρινά λιγότερο- να εξυπηρετεί μικροκομματικά ρουσφετάκια.
Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που κάνουν άσχημη χρήση του γιαλού και γι’ αυτούς υπάρχουν τα κατασταλτικά μέτρα, τα οποία, όμως, ούτε αυτά εφαρμόζονται μέσα σε ένα πλαίσιο γενικής ομηρίας των επαγγελματιών. Τα οποία μέτρα, μάλιστα, μη εφαρμοζόμενα, ενισχύουν και το αθέμιτο ανταγωνισμό. Ένας συνάδελφος που ακολουθεί το γράμμα του νόμου, είναι σε μειονεκτική θέση απέναντι σ’ έναν συνάδελφο που δεν ακολουθεί το νόμο, πληρώνει τα πιθανά πρόστιμα αλλά δεν έχει καμία άλλη επίπτωση.
Για να κλείσουμε, ωστόσο, το θέμα με το Σύλλογο, από την αρχή της ίδρυσής του είχαμε πει ότι θα έχει να κάνει περισσότερο με την προβολή και προώθηση της επαγγελματικής μας δραστηριότητας και της προβολής του τουριστικού προϊόντος της Καλαμάτας και λιγότερο με τα στενά συνδικαλιστικά ή μικροσυντεχνιακά συμφέροντα.
Αρκετοί συνάδελφοι νόμισαν, ότι θα υπάρξει ένας φορέας, ο οποίος, τις οποιεσδήποτε μικροπαραβάσεις μας, θα μπορέσει να τις διαχειρισθεί μέσα από μια διαδικασία με το Δήμο, την Αστυνομία, ή την Κτηματική. Αυτοί οι φορείς εκφράζουν το νόμο και δεν διαπραγματεύονται με κανένα πολίτη και παράγοντα, την εφαρμογή του. Ο δικός μας σκοπός, ως Σύλλογος, είναι να αξιοποιηθεί η επαγγελματική δραστηριότητα με την καλύτερη ωφέλεια για τον επιχειρηματία, τις οικογένειες τους και τους εργαζόμενους και κατ΄ επέκταση και την πόλη».
Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός
Ποια όμως είναι η πρόταση του Συλλόγου για ολοκληρωμένη λύση όσον αφορά την ανάπλαση:
«Μακάρι να βρεθεί αύριο μια αρχιτεκτονική μελέτη που να λέει πως θα διαμορφωθεί η παραλία της Καλαμάτας, πως θα είναι η χρήση του αιγιαλού, πως θα λειτουργεί η Ναυαρίνου. Εμείς, οι επαγγελματίες, δε θέλουμε να μας χαϊδεύουν τα αυτιά. Η κουβέντα αυτή πρέπει ν’ αρχίσει με πρώτο το συμφέρον της πόλης, μετά το συμφέρον των μόνιμων κατοίκων της παραλίας και μετά το συμφέρον και η λειτουργία των επιχειρήσεων. Αυτή πρέπει να είναι η ιεράρχηση. Ο επαγγελματίας σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Η πόλη θα είναι εδώ και βάση των δικαιωμάτων της πόλης και των κατοίκων, πρέπει να αξιοποιηθεί η παραλία.
Ακούστηκε πρόσφατα ότι ένα μεγάλο μέρος προγράμματος του Δήμου θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης. Παρά ταύτα αποσπασματικά στην περιοχή της Ανάστασης έγινε μια μικρή ανάπλαση, η οποία δεν ξέρω αν προέρχεται από ένα παλαιότερο σχέδιο. Εντάχθηκε εκεί, ξεκομμένα, χωρίς να κρίνω το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα. Μακάρι όλο αυτό να έχει μια λογική ένταξης σε μια μεγαλύτερη ανάπλαση. Το αποσπασματικό έργο που έγινε με την πρόσβαση των ΑμεΑ στη θάλασσα είναι πάρα πολύ σοβαρό και βοήθησε. Ελπίζω κάποια στιγμή να γίνει μια σωστή κουβέντα – όχι Μάιο μήνα βέβαια – να προκηρυχτεί ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, όπως η σκέψη παρουσιάσθηκε στην εκδήλωση «Φαντάσου την πόλη». Να αντιγράψουμε καλές πρακτικές παραθαλάσσιων πόλεων του εξωτερικού. Πρόσφατα είδαμε την ανάπλαση της παραλίας του Τελ Αβίβ, ξέρουμε την ανάπλαση της παραλίας της Βαρκελώνης. Μπορεί να μην είμαστε μέγεθος τέτοιων πόλεων, αλλά έχουμε περίπου το γεωγραφικό σχήμα αυτών των πόλεων. Γιατί να μην αντιγράψουμε δύο σωστές πρακτικές;
Και βέβαια να έχουμε τη δυνατότητα και ως πόλη και ως πολίτες να αποδεχτούμε κάποια πράγματα. Επειδή ποτέ δεν θα είμαστε όλοι 100% ικανοποιημένοι, πρέπει να βάλουμε όλοι λίγο πίσω το μικροσυμφέρον μας και να αποδεχθούμε ότι η ανάπλαση της παραλιακής ζώνης θα είναι ο μοχλός ανάπτυξης της πόλης για τα επόμενα 100 χρόνια. Για τέτοια ανάπλαση μιλάω, δεν αναφέρομαι στο να τοποθετηθούν κάποιοι κυβόλιθοι, κάποια φωτιστικά, κάποια παγκάκια. Όλα αυτά είναι χρήσιμα, αλλά άμα είναι αποσπασματικά δίνουν μια αίσθηση προχειρότητας και δημόσιου έργου της δεκαετίας του 1970», κατέληξε ο κ. Ζαγάκος.
Της Βίκυς Βετουλάκη
