Μια ακόμα ενδιαφέρουσα ομιλία δόθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα, στο πλαίσιο των Ανοικτών Πανεπιστημιακών Σεμιναρίων, που μέχρι σήμερα έχουν κερδίσει το κοινό της Καλαμάτας.
Ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, ένας άνθρωπος που γνωρίζει καλά τους πολιτικούς, όπως και το λόγο αυτών, μιας και η μάχιμη δημοσιογραφία που ασκεί τον έχει φέρει εδώ και 40 χρόνια κοντά τους.
Έχει εργαστεί σε πολλά Μέσα, όπως την Ελευθεροτυπία, την Πρώτη, την Καθημερινή, το Ποντίκι, τον Κόσμο του Επενδυτή, ενώ ραδιοφωνικά στον Σκαϊ, καθώς και στη ΝΕΤ. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει δύο βιβλία.
Τη Δευτέρα βρέθηκε στην Καλαμάτα για να μιλήσει «Περί του λόγου των πολιτικών σήμερα», μια ομιλία σύντομη αλλά μεστή, στην οποία ανέδειξε τον κενό λόγο των πολιτικών του σήμερα και τη διαφορά τους σε σχέση με εκείνους του παρελθόντος.
Ξεκινώντας αναφέρθηκε στην αιτία που κάνει τον πολιτικό λόγο κενό, αφού έχει αραιώσει το περιεχόμενό του στα νοήματα που υπάρχουν στις λέξεις. Πλέον ο λόγος των πολιτικών δεν έχει μέσα του λόγο. Συγκεκριμένα, να έχει αιτία, περιεχόμενο και τα νοήματα των λέξεων να αναδεικνύονται.
Μέσω, δε, της εμπειρίας του ξεχώρισε κάποια είδη εκφράσεως του Έλληνα πολιτικού ρήτορα:
Ο ροκ: Είδος που ανέπτυξε πολύ καλά ο Ανδρέας Παπανδρέου. Είναι ενθουσιώδες, κοντά στον κόσμο, με δυνατές ατάκες, μέχρι και το σώμα είναι προς το κοινό.
Μεγαλοπρεπής:Ένα άλλο είδος ρήτορα είναι αυτό του μεγαλοπρεπούς, που ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ένας ρήτορας ψυχρός, η κίνηση του σώματος είναι προς τα πίσω, απόσταση δηλαδή από τον κόσμο, που μπορεί να τον λατρεύει αλλά «δεν είμαστε το ίδιο». Το τελευταίο στυλ το είχε λίγο αλλά δεν το είχε δουλέψει όσο θα έπρεπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ήταν ψυχρός μεν, αλλά όχι τόσο μεγαλοπρεπής.
Τεχνοκρατικός: Υποτίθεται ότι είναι ψύχραιμος, με ψυχρό και επιστημονικό λόγο, τον οποίο έχει ανάγκη το κοινό. Όμως, αυτό το είδος για να μπορέσει να γοητεύσει το λαό, πρέπει να έχει μεγάλα αποτελέσματα, έτσι ώστε να καλύπτουν τη θέρμη που του λείπει.
Επιθετικός: Ένας λόγος που αναπτύσσεται πολύ στη Βουλή. Σε αυτόν στόχος δεν είναι πλέον η ανταλλαγή επιχειρημάτων, αλλά να μαλώνουμε όσο πιο πειστικά γίνεται. Στη Βουλή, λοιπόν, επικρατεί αυτός ο ερειστικός λόγος και πάει να δημιουργήσει μια διχαστική ατμόσφαιρα, ενώ έχει γίνει βαρετός.
Ρήτορας της τηλεόρασης: Ο χειρότερος, κατά τη γνώμη του κ. Αγγελόπουλου, είναι ο λόγος του ρήτορα της τηλεόρασης. Ελπίζει ότι η εικόνα θα του δώσει τη δυνατότητα να κερδίσει τις εντυπώσεις. Δεν κάνει τίποτα που να έχει ποιότητα εκφερόμενου λόγου και καταλήγει το κοινό να θυμώνει και να γελά.
Αφού τελειώνει μια τέτοια εκπομπή δεν έχει μείνει πολιτικά τίποτα σε κανέναν.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι όλα έχουν να κάνουν με το αν υπάρχει πίσω από το ρήτορα μια πολιτική πράξη, η πράξη κάνει τον πολιτικό να υπάρχει, είτε μικρό είτε μεγάλο.
Για να αλλάξει κάτι πρέπει να υπάρξει πίστη στα δημόσια αγαθά και πίστη στη χώρα, αν συμβούν αυτά, αναγκαστικά θα αναβαθμιστεί και ο λόγος του ρήτορα.
«Πολιτική και Λογοτεχνία»
Να σημειωθεί πως τα Πανεπιστημιακά Σεμινάρια συνεχίζονται με επόμενο ομιλητή τον Γιώργο Ανδρειωμένο, καθηγητή Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα «Πολιτική και Λογοτεχνία».
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
