Ο ξεναγός φωτογραφικός μας φακός συνεχίζει την ενημερωτική του περιήγηση και δίνει την ευκαιρία στους φίλους της παλιάς Καλαμάτας να γνωρίσουν γεγονότα, χρονολογίες και άγνωστες πτυχές της ζωής και κίνησης των τότε Καλαματιανών.
Ο σιδηρόδρομος, το τραίνο όπως συνηθίζουμε να λέμε, υπήρξε ζωτικό για τις μεγάλες μετακινήσεις ανθρώπων και εμπορευμάτων.
Έχει, λοιπόν, κι αυτό – όπως το τραμ – μια αξιόλογη ιστορική παρουσία στην πόλη μας.
Ο γνωστός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης μας χτίστηκε το 1899. Τα χρόνια εκείνα εκεί ήταν ένας έρημος τόπος, γεμάτος βάλτους και καλάμια.
Τα εγκαίνια της πρώτης γραμμής Καλαμάτα – Αθήνα το 1901 έγιναν με πανηγυρισμούς, γιατί αποτελούσε μεγάλη πρόοδο στον τομέα των μετακινήσεων.
Τα πρώτα τραίνα ήταν ατμοκίνητα. Εκινούντο με την πίεση του ατμού. Είχαν τεράστιο καζάνι το οποίο γέμιζαν νερό -βλέπε φωτογραφία- και στη συνέχεια έκαιγε κάρβουνο που παρήγαγε ατμό.
Αυτό ήταν το πρώτο τραίνο και το έλεγαν «μουντζούρη», γιατί απ’ τα καρβουνίδια, όπου ακουμπούσες, λερωνόσουν.
Λίγο αργότερα έγινε και η γραμμή με τη γείτονα Μεσσήνη (νησί) και έτσι μεγάλωσαν οι επαφές και οι εμπορικές συναλλαγές.
Η εξέλιξη υπήρξε αλματώδης. Γίνονταν συχνές επικοινωνίες με τις διάφορες πόλεις, όποιος ήθελε να πάει στην Πάτρα, έπαιρνε το αθηναϊκό που πήγαινε μέσω Πατρών κ.λπ.
Ύστερα από χρόνια καταργήθηκαν οι ατμομηχανές και έγιναν οι μηχανές «ντίζελ», που έκαιγαν ακάθαρτο πετρέλαιο.
Η φωτογραφική συλλογή του γράφοντος για τα ιστορικά τραίνα διατίθεται για τους φίλους της παλιάς Καλαμάτας.
Ο μουντζούρης εν δράσει…
Μηχανή «ντίζελ»
Το εσωτερικό του σταθμού
Για την ιστορία της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
