Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το λιμάνι της Κυπαρισσίας έχουν καταγραφεί επανειλημμένως από το «Θάρρος», με συνεχή ρεπορτάζ. Σύμφωνα με το θεματικό αντιπεριφερειάρχη Περικλή Μαντά, στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, «από τις πρώτες ενέργειες της Περιφερειακής Αρχής ήταν η προσπάθεια εξεύρεσης πόρων για την αποκατάσταση των ζημιών του λιμανιού της Κυπαρισσίας.
Η τελική ένταξη του λιμανιού της Κυπαρισσίας στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων δρομολογεί την άμεση αποκατάσταση των ζημιών και λύνει ένα σοβαρό πρόβλημα για την περιοχή. Οι τεχνικές μας υπηρεσίες σύντομα θα ολοκληρώσουν τις απαραίτητες διαδικασίες για τη δημοπράτηση του έργου.
Η Περιφερειακή Αρχή, θέλοντας να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, σε συνεργασία με το Δήμο Τριφυλίας και το Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας χρηματοδοτεί την εκπόνηση ενός master plan.
Το επιχειρησιακό αυτό σχέδιο θα δώσει τη στόχευση που χρειάζεται η χρήση του λιμανιού της Κυπαρισσίας, θα μελετήσει τις δυνατότητες ανάπτυξής του, θα αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και του περιβάλλοντος χώρου και θα αποτελέσει το κρίσιμο εργαλείο ανάπτυξης για μελλοντικές επενδύσεις».
Θα πρέπει να σημειώσουμε, όμως, σχετικά με το master plan, ότι όποιος παρακολουθεί τα προβλήματα που υπάρχουν στο συγκεκριμένο λιμάνι, θα περιέγραφε την απόφαση που ελήφθη μέσω της παροιμιώδους φράσης, που ανάγεται στα χρόνια του Όθωνα, «μωρέ, όλα τα ‘χει η Μαριορή, ο φερετζές τής λείπει».
Ειδικότερα, έχουμε ένα λιμάνι με κατεστραμμένο το μεγαλύτερο τμήμα του προσήνεμου μόλου, χωρίς τις στοιχειώδεις παροχές για σκάφη, και οι υπεύθυνοι υπογράφουν έργο ύψους 110.000 ευρώ, το οποίο επί της ουσίας δε λέει τίποτα. Κι αυτό, γιατί το master plan δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προμελέτη, άνευ σημασίας, η οποία θα καταχωνιαστεί σε κάποιο συρτάρι. Το λιμάνι της Κυπαρισσίας έχει χαρακτηριστεί ως τοπικής σημασίας και, ως εκ τούτου, δε συντρέχει καμία προϋπόθεση για ένα τέτοιο έργο, σε καιρούς, μάλιστα, χαλεπούς για την ελληνική οικονομία.
Το master plan ενός λιμανιού, εφόσον απαιτείται, θα πρέπει να βασίζεται σε ρεαλιστικά δεδομένα, να προτείνει πραγματικώς απαιτούμενα έργα. Οι προδιαγραφές για την εκπόνηση ενός τέτοιου έργου έχουν καθοριστεί από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και δεν μπορεί να είναι προϊόν αυτοσχεδιασμού.
Επίσης, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, με διάδοχο σχήμα την Περιφέρεια, έχει στα συρτάρια της εμπεριστατωμένη μελέτη εδώ και δέκα χρόνια περίπου για την τύχη του συγκεκριμένου λιμανιού, ενώ και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει προχωρήσει σε αναλυτική περιγραφή και στα έργα που πρέπει να γίνουν, ώστε το λιμάνι της Κυπαρισσίας να μην καταρρεύσει τελείως.
Εν κατακλείδι, με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο έργο μόνο ως… σπατάλη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, τη στιγμή που απουσιάζουν άλλα πολύ πιο σημαντικά έργα, για τα οποία απαιτούνται χρήματα…
Και ο νοών νοείτω.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
