Η Μυρτώ Αθανασουλάκη αποτελεί ένα από τα χρυσά παιδιά του μεσσηνιακού αθλητισμού που δεν έμεινε στον χαρακτηρισμό του ταλέντου, αλλά με αστείρευτη αγάπη γι’ αυτό που κάνει, επιμονή και πολλή δουλειά έλαμψε στο πιο απαιτητικό ίσως άθλημα που υπάρχει, στη ρυθμική γυμναστική. Με σταθερή παρουσία ανάμεσα στις κορυφαίες του αθλήματος όλα τα προηγούμενα χρόνια και αποκορύφωμα φέτος, οπότε «σάρωσε» στο πανελλήνιο πρωτάθλημα νεανίδων, ανοίγοντας παράλληλα την πόρτα για την εθνική ομάδα.
Η πρωταθλήτρια του Φιλογυμναστικού Ομίλου Καλαμάτας είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Χόλον του Ισραήλ (17-19/6), πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις.
Το επίπεδο των αγώνων ήταν εξαιρετικά υψηλό με κορυφαίες αθλήτριες από 36 χώρες. Η Μυρτώ κατετάγη 20ή στο στεφάνι (15,350 β.), ενώ ήταν
40ή στις κορίνες (14,400 β.).
«Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Πήγε πολύ καλά και μια ατυχία στις κορίνες της στέρησε τη συμμετοχή στον τελικό. Χωρίς να έχει την ευκαιρία για άλλους αγώνες έκανε υπέροχα προγράμματα» σχολιάζει η πρόεδρος του ΦΟΚ, Βούλα Κουβάτσου, τονίζοντας ότι οι επιτυχίες της Αθανασουλάκη αντικατοπτρίζουν εκτός φυσικά από τον προσωπικό αγώνα της 15χρονης αθλήτριας, τις προσπάθειες της διοίκησης και των προπονητριών, τη δουλειά που γίνεται εν γένει στον ιστορικό καλαματιανό σύλλογο και που έχει να επιδείξει μεγάλο «βάθος» σε ταλέντο και επιτυχίες με κορίτσια που έπονται ηλικιακά και ήδη διακρίνονται σε πανελλήνιο επίπεδο.
Η Μυρτώ πάντως συνεχίζει αυτή την περίοδο μόνη της, καθώς αναχώρησε χθες για τη Βουλγαρία, όπου θα προετοιμαστεί για τρεις εβδομάδες υπό την καθοδήγηση της προπονήτριας του ΦΟΚ κ. Καρατάντσεβα, προκειμένου να καλύψει το πρόωρο «χαλάρωμα» που ακολούθησε μετά το Ισραήλ, ενώ αρχές Αυγούστου όλη η αγωνιστική ομάδα του Φιλογυμναστικού θα βρεθεί και πάλι …επί ποδός.
Λίγο πριν αναχωρήσει για τη Σόφια, η Μυρτώ Αθανασουλάκη μοιράστηκε μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα, τις δυσκολίες, τις χαρές και τα όνειρά της μέσα στον μαγικό κόσμο της ρυθμικής γυμναστικής, απαντώντας σε μια σειρά ερωτήσεων.…
-Τι γεύση σου άφησε η συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; Είσαι ευχαριστημένη από τον εαυτό σου;
Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων στο Χόλον του Ισραήλ για μένα. Αγωνίστηκα στο ίδιο ταπί με τις καλύτερες νεάνιδες της Ευρώπης. Έζησα μοναδικές στιγμές χαράς, γεμάτες υπερηφάνεια και ιδιαίτερης τιμής. Έκανα ένα εκπληκτικό πρόγραμμα στο στεφάνι και ένα εξαιρετικής δυσκολίας πρόγραμμα στις κορίνες, όπου όμως μια πτώση μου στέρησε μια μεγαλύτερη βαθμολογία και την είσοδό μου στον τελικό. Είμαι ευχαριστημένη γιατί με αυτή την εξαιρετική παρουσία απέδειξα σε όλους ότι άξιζα να είμαι μέλος της εθνικής ομάδας και δεν βρέθηκα τυχαία σε αυτή τη θέση.
-Τι σημαίνει για σένα να αγωνίζεσαι με τα χρώματα της εθνικής ομάδας; Αποτελεί δικαίωση των προσπαθειών σου; Δημιουργεί πιο έντονα συναισθήματα και πίεση σε σχέση με τους αγώνες του ΦΟΚ;
Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να αγωνιστώ με το εθνόσημο της χώρας μου πάνω στο κορμάκι μου. Αποτελεί σίγουρα δικαίωση των χρόνιων προσπαθειών μου να ενταχθώ στην εθνική ομάδα νεανίδων και να εκπροσωπήσω τη χώρα μου στο Πανευρωπαϊκό.
Τα συναισθήματά μου σαφώς και είναι πιο έντονα, περισσότερο το άγχος και αρκετή πίεση γιατί θέλεις πάση θυσία να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου και να αγωνιστείς με όλες σου τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
-Ποια θεωρείς ότι είναι τα στοιχεία του χαρακτήρα σου και το «μυστικό» που σε έχει κάνει να ξεχωρίζεις και να φτάσεις τόσο ψηλά;
Μυστικά δεν υπάρχουν! Όταν κάνεις σωστή προπόνηση, ακολουθείς πιστά τις οδηγίες της προπονήτριας, βάζεις στόχους και έχεις επιμονή και υπομονή κάποια στιγμή θα δικαιωθείς, θα πιάσεις τους στόχους σου και θ’ ανέβεις πολύ ψηλά. Τα προγράμματα που έχω είναι εξαιρετικής δυσκολίας οπότε όταν γίνονται σωστά έρχονται οι επιτυχίες και τα μετάλλια.
-Τι θα συμβούλευες τα μικρότερα κορίτσια που θέλουν να σου μοιάσουν;
Η ρυθμική γυμναστική είναι ένα δύσκολο άθλημα, όπου πρέπει να ξεκινήσεις από μικρή ηλικία, πρέπει να αφιερώνεις πολλές ώρες, έχει αρκετή κούραση, χρειάζονται πολλές θυσίες, αλλά είναι τόσο όμορφο άθλημα που αν ξεκινήσεις να ασχοληθείς δεν θα θέλεις να σταματήσεις ποτέ!
Το σώμα σου αλλάζει, η άσκηση σε ομορφαίνει και όλος ο κόσμος της ρυθμικής έχει μια λάμψη και χάρη που δεν θα σε αφήσουν αδιάφορη.
-Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις την καθημερινότητά σου και κυρίως τις υποχρεώσεις σου στο σχολείο με τις υποχρεώσεις σου στη ρυθμική; Υπάρχουν πολλές θυσίες, χάνοντας άλλα πράγματα που θα ήθελες να κάνεις;
Όταν κάνεις κάτι που αγαπάς προσπαθείς να τα συνδυάσεις όλα. Έτσι κι εγώ κάνω 5 ώρες προπόνηση την ημέρα, 6 ημέρες την εβδομάδα. Το πρωί σχολείο, διάβασμα στα διαλείμματα, φαγητό, διάβασμα και μετά την προπόνηση. Έτσι είναι ο ρυθμός της ζωής μου εδώ και 7 χρόνια, όμως δεν μου λείπουν ούτε οι βόλτες, ούτε η διασκέδαση, ούτε οι φίλοι μου. Άνετα τα συνδυάζω όλα αυτά μαζί και νιώθω “γεμάτη” που μπορώ και τα καταφέρνω όλα. Ένα είναι σίγουρο: ότι δεν θα αντικαθιστούσα τη ρυθμική με τίποτα από τα παραπάνω!
-Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι και το μεγάλο σου όνειρο μέσα από τη ρυθμική;
Με βοηθό τον Θεό και την καλή μου υγεία θα συνεχίσω να αγωνίζομαι με το ίδιο πάθος και την ίδια επιμονή για την επίτευξη της εισόδου μου στην εθνική ομάδα γυναικών.
Όπως όλοι οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό έτσι κι εγώ έχω ως όνειρο να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε μια Ολυμπιάδα. Μακάρι να τα καταφέρω…
Θα ήθελα επί τη ευκαιρία να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την προπονήτριά μου κ. Μπέλα Καρατάντσεβα για τα υπέροχα προγράμματα που χόρευα τόσα χρόνια, την καταπληκτική –παρ’ ότι σκληρή- προπόνηση που έκανα μαζί της, την ατέλειωτη υπομονή της να με συμβουλεύει και να διορθώνει τα λάθη μου. Στάθηκε σαν δεύτερη μητέρα μου στις χαρές και τις λύπες που περάσαμε μαζί. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην κ. Βούλα Κουβάτσου, πρόεδρο του ΦΟΚ, που με τις πολύτιμες συμβουλές της στις δύσκολες στιγμές, όταν κάτι δεν πήγαινε όπως έπρεπε μου έδινε θάρρος και κουράγιο να συνεχίσω.
Και τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά μου που στάθηκε και στέκεται δίπλα μου στα καλά και στα άσχημα, που με προστατεύει και μου δίνει δύναμη να προχωρώ μπροστά ευτυχισμένη και ικανοποιημένη γι’ αυτό που κάνω.
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
