Πολλές φορές έχουμε γράψει για την εγκατάλειψη στο Πάρκο του ΟΣΕ, το οποίο μάλιστα η Δημοτική Αρχή το τελευταίο διάστημα όλο καμάρι θέλει να αναφέρει ως Δημοτικό Πάρκο.
Αφού, λοιπόν, θέλει να είναι περήφανη γι’ αυτό, ας φανεί αντάξια των υποχρεώσεών της για συντήρησή του.
Είναι ένα από τα μοναδικά σιδηροδρομικά πάρκα στην Ευρώπη και αποτελεί ένα μουσείο του ΟΣΕ. Τα τρένα, όμως, απλά δίνουν μάχη με την εγκατάλειψη και τους βανδάλους, μια μάχη που φαίνεται να χάνουν.
Αφού, λοιπόν, δεν μπορεί να φυλαχθεί, γιατί δεν μπαίνει περίφραξη; Περίφραξη όμως σωστή, όχι σαν τα ξύλινα που μπήκαν κάποτε περιμετρικά και έπεσαν σε χρόνο μηδέν, ούτε σαν αυτή που έχει τοποθετηθεί τώρα, την οποία μπορεί να υπερπηδήσει ο καθένας, αφού είναι πολύ χαμηλή και έχει πολλά κενά.
Στο εξωτερικό, όπως πλέον και στο Πεδίο του Άρεως, έπειτα από κάποια ώρα οι πόρτες κλείνουν.
Δεν είναι κακό να παραδεχτείς ότι δεν μπορείς να ελέγξεις έναν τέτοιο χώρο, το κακό είναι να μένεις απλά θεατής σε μια τέτοια καταστροφή.
Μερικές φωτογραφίες είναι ενδεικτικές για την κατάσταση που επικρατεί: Τρένα που έπειτα από πολλά χρόνια μπήκαν στη θέση τους ανακαινισμένα καταστράφηκαν ξανά σε ελάχιστο χρόνο. Όργανα παιδικής χαράς που, επειδή έχουν υποστεί φθορές, έχουν καταργηθεί. Ένα δέντρο παραμένει πεσμένο εδώ και καιρό και, δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά…
Τι γράφει η ιστοσελίδα του ΟΣΕ για το Πάρκο της Καλαμάτας:
Το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας είναι το μοναδικό στο είδος του υπαίθριο μουσείο στην Ελλάδα και είναι γνωστό σε όλους τους φίλους των Σιδηροδρόμων ανά τον κόσμο.
Ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1986, αλλά λόγω του καταστρεπτικού σεισμού που έπληξε την πόλη το ίδιο διάστημα, η ολοκλήρωσή του έγινε το 1990.
Ο χώρος που επιλέχθηκε για να δημιουργηθεί το ανοιχτό αυτό μουσείο – εκθετήριο, ήταν ο παλαιός σταθμός «Καλαμάτα – Λιμήν», καθώς και η γειτονική έκταση του ΟΣΕ Α.Ε., που την εποχή του ατμού ήταν χώρος με καρβουναποθήκες.
Το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας καταλαμβάνει συνολική έκταση 54 στρεμμάτων σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης. Τα 24,6 στρέμματα παραχωρήθηκαν από τον ΟΣΕ Α.Ε., τα οποία περιελάμβαναν το διώροφο κτίριο του παλιού σταθμού «Καλαμάτα – Λιμήν», καθώς και έναν υδατόπυργο. Επίσης, 28 στρέμματα παραχωρήθηκαν από το Δήμο Καλαμάτας και 1,4 στρέμματα από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.
Στα εκθέματα του Μουσείου περιλαμβάνονται ο σταθμός και η περιοχή του, με διώροφο οικίσκο σταθμαρχείου, τέσσερις πλατφόρμες επιβίβασης με περίπτερο εισόδου, o υδατόπυργος, τρεις κρουνοί ατμαμαξών και τιμονιέρες, μεταλλική πεζογέφυρα μήκους 28 μ., κατά τον άξονα του σταθμαρχείου, καθώς και μικροστοιχεία οργάνωσης του σιδηροδρομικού τοπίου (κλειδιά αλλαγής, φανοί, στάνζες). Εκτίθενται επτά ατμάμαξες και μια ντηζελάμαξα, ένας χειροκίνητος γερανός (1890), δύο δραιζίνες (ποδήλατη και χειροκίνητη), τρία επιβατηγά οχήματα Α’ θέσης, πέντε Α’-Β’ θέσης (1885), οκτώ φορτηγά οχήματα διαφόρων τύπων (1885-1947).
Όλο το τροχαίο υλικό προέρχεται από τον ΟΣΕ Α.Ε. (από το δίκτυο της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας), εκτός από το συρμό του ΗΣΑΠ, και έχει παραχωρηθεί στο Δήμο Καλαμάτας με καθεστώς χρησιδανείου. Βρίσκεται σε μια απόσταση μόλις 5 λεπτών από την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, ακολουθώντας την οδό Αριστομένους με κατεύθυνση προς λιμάνι.
Η έκταση του Πάρκου οριοθετείται από την οδό Μακεδονίας μέχρι την οδό Κρήτης κοντά στο λιμάνι και από τις δύο κάθετες οδούς Αριστομένους και Ψαρών. Το Πάρκο, πέραν των σιδηροδρομικών εκθεμάτων που περιλαμβάνει, διαθέτει γήπεδο μπάσκετ και βόλεϊ, καθώς και άλλες εγκαταστάσεις για την ψυχαγωγία των παιδιών.
Επίσης, στο σημείο στεγάζονται και διάφοροι σύλλογοι, όπως ο Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Μεσσηνίας (ΣΦΣΜ), είτε στα σιδηροδρομικά οχήματα του πάρκου είτε στα κτήρια αυτού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το βασικό κτήριο του Πάρκου είναι ο ανακαινισμένος σταθμός «Καλαμάτα – Λιμήν», που σήμερα εκτελεί χρέη αναψυκτηρίου στο ισόγειο και την έδρα του ΣΦΣΜ στον όροφο, και έχει παραχωρηθεί για χρήση από τη Λέσχη Σιδηροδρομικών και τον ΟΣΕ Α.Ε.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
