Στεγνώνει τη Μεσσηνία η λειψυδρία


Παλαιωμένα συστήματα, διαρροές και υδροβόρες καλλιέργειες συνθέτους ένα απειλητικό πάζλ
 
 Είναι στραβό το κλίμα για τους αγρότες και στη Μεσσηνία, μετά τις ανακοινώσεις με τα φορολογικά μέτρα, έρχεται και το πρόβλημα της λειψυδρίας, με αποτέλεσμα να σκάσει ο…γάιδαρος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, αλλά και από συζήτηση με τον ειδικό επιστήμονα και επικεφαλής της “Συμμαχίας Πολιτών” στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, Μιχάλη Αντωνόπουλο, φαίνεται ότι το πρόβλημα στον πρωτογενή τομέα του Νομού μας, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
Ειδικότερα, στη Μεσσηνία, οι πλέον σκληρά δοκιμαζόμενες περιοχές σε ό,τι αφορά την άρδευσή τους είναι η περιοχή της Μάνης, της Πυλίας αλλά και της Μεσσήνης, με εξαίρεση κάποιες εκτάσεις που έχει ο ΓΟΕΒ.
Γενικότερα, όμως, η Μεσσηνία, με την παρατεταμένη ξηρασία, αντιμετωπίζει προβλήματα, αφού οι υπάρχουσες γεωτρήσεις δεν είναι δυνατόν να καλύψουν τις υπάρχουσες ανάγκες.
Ήδη στο δήμο Πύλου – Νέστορος ανακοινώθηκαν περιοριστικά μέτρα στην κατανάλωση νερού (σύμφωνα με τον κανονισμό ύδρευσης) από τη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης – Αποχέτευσης Πύλου (Δ.Ε.Υ.Α.Π.) λόγω μείωσης των υδατικών αποθεμάτων. Έτσι, αποφασίστηκε ο καθορισμός ανώτατων ορίων ημερήσιας κατανάλωσης νερού ανά άτομο τα 220 λίτρα, για το διάστημα έως 31/8/2016, καθώς και την προσωρινή διακοπή της παροχής νερού για όσους υπερβαίνουν τα ανωτέρω όρια.
Ο δε πρόεδρος της ΔΕΥΑ Πύλου θα ορίζει με απόφασή του την περιοχή και το χρόνο εφαρμογής των ορίων, σύμφωνα με τις κατά τόπους συνθήκες και τα υδατικά αποθέματα.
Παράλληλα, όμως, προκύπτει και κάτι ακόμη. Οι υπάρχουσες υποδομές στο Νομό αποδεικνύονται ανεπαρκείς για να καλύψουν το υδάτινο έλλειμμα, το οποίο μέρα με τη μέρα διογκώνεται εξαιτίας και της κλιματικής αλλαγής.
 
 
 
Προβλήματα και στους γειτονικούς νομούς
 
Αντιμέτωποι με τα προβλήματα που δημιουργεί η λειψυδρία στα περισσότερα μέρη της Πελοποννήσου είναι οι παραγωγοί της και πιέζουν να δοθούν λύσεις ώστε να μην υπάρξουν επιπτώσεις στην παραγωγή, σύμφωνα με ανάλογο ρεπορτάζ στην εφημερίδα “Ύπαιθρος Χώρα”.
Ειδικότερα, στην Αρκαδία, τα προβλήματα που υπάρχουν είναι δεδομένα. Ήδη, τα πιο έντονα  καταγράφονται στην περιοχή της Βόρειας Κυνουρίας.
Στη Λακωνία, φέτος, τα προβλήματα είναι μεγάλα, αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των παραγόντων το ποσοστό των βροχοπτώσεων είναι στο 20-25% σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές και το χαμηλότερο της τελευταίας 25ετίας, ενώ ο Δήμαρχος Μονεμβασιάς, Ηρακλής Τριχείλης, με σχετική ανακοίνωση, κατέγραψε το πρόβλημα της λειψυδρίας, καλώντας τους παραγωγούς να περιορίσουν την άρδευση.
 
Στερεύουν και οι γεωτρήσεις στην Κρήτη
 
Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι δήμαρχοι της Κρήτης, που με φόντο τη λειψυδρία έχουν περιορίσει την παροχή νερού για άρδευση, διευκρινίζοντας ότι η στάθμη στις γεωτρήσεις έχει πέσει δραματικά. Την ίδια ώρα, βάσει μετρήσιμων στοιχείων του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, η καταστροφή από τις καιρικές συνθήκες μόνο στα ελαιόδεντρα ξεπερνά τα 75 εκατομμύρια ευρώ καθώς έχει προκαλέσει προβλήματα σε 19 εκατομμύρια ελαιόδεντρα. Από τα Χανιά μέχρι και τη Σητεία, οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες, όπως εξηγούν οι παραγωγοί που σε μεγάλο ποσοστό έχουν αποφασίσει να καθυστερήσουν την νέα καλλιεργητική περίοδο.
 
Ελλείψεις και διαρροές
 
 
Ο κ. Αντωνόπουλος υπογραμμίζει ότι τα προβλήματα της αστικής χρήσης νερού στην περιοχή μας εντοπίζονται κυρίως στην ορθή διανομή και στον περιορισμό των απωλειών, που κυμαίνονται από 20% ως 30%, αλλά αναφέρονται και περιπτώσεις που ξεπερνούν το 50% της υδροδοτούμενης παροχής και οφείλονται κυρίως στην παλαιότητα, λειτουργία και συντήρηση των δικτύων και γενικά στη διαχείρισή τους.
Αναφορικά με τη γεωργική χρήση: Η ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα της οικονομίας έχει άμεση σχέση και απόλυτη εξάρτηση με τις ανθρώπινες επεμβάσεις στο ισοζύγιο νερού (ποσοτικό και ποιοτικό) και συνεπώς και με τις κύριες χρήσεις νερού.
Όπως σημειώνει, η ορθολογική διαχείριση (ανάπτυξη και προστασία) των πηγών νερού συνυπάρχουν και εξαρτώνται από τις δραστηριότητες και το περιβάλλον του αγροτικού χώρου (αναδασώσεις, διευθετήσεις λεκανών απορροής, κατασκευή επιφανειακών ταμιευτήρων, εμπλουτισμός υπόγειων υδροφόρων κλπ.). Δηλαδή, έργα αναγκαία για την εξασφάλιση νερού, που όμως δε γίνονται.
Ανάμεσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γεωργική χρήση νερού, συμπεριλαμβάνει: Τις υπεραρδεύσεις. Τις σοβαρές απώλειες στα δίκτυα διανομής. Την παντελή έλλειψη πληροφόρησης για τον προσδιορισμό και τις υδατικές ανάγκες των φυτικών καλλιεργειών. Την ανύπαρκτη ουσιαστικά παιδεία σε γυμνάσια και λύκεια. Και την έλλειψη προγραμμάτων έρευνας για την ανάπτυξη σχετικής τεχνογνωσίας και τεχνολογίας.
Προσθέτει, ότι «η έλλειψη έργων ανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης εκροών αστικών υγρών αποβλήτων, κυρίως για άρδευση, δημιουργεί πρόβλημα αξιοποίησης, προστασίας και διατήρηση άλλων υδατικών πόρων».
 
 
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη