Η “Πασοκαρία” ήταν εκεί ενωμένη δυνατή, τι Στέφανος Τζουμάκας, τι Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, τι Οδυσσέας Βουδούρης, τι Παναγιώτης Κουρουμπλής, τι Αντώνης Κοτσακάς, τι Μάρκος Μπόλαρης, τι Τζάκρη, τι Σπιρτζης, τι Τοσκας,τι, τι, τι. Όλοι, μα όλοι οι παρατρεχάμενοι του Γιωργάκη Παπανδρέου, όλοι του Τσοχατζόπουλου και μερικοί του Σημίτη. Όλοι ήταν εκεί ευτυχισμένοι, χαμογελαστοί σαν να μην συνέβη τίποτε τα τελευταία 6 χρόνια. Όλο χαμόγελα και σφιχταγκαλιάσματα λες και δεν ήταν αυτοί που ψήφισαν το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο μνημόνιο που μας έστειλε αδιάβαστους στα τάρταρα της χρεοκοπίας. Που έστειλε στην ανεργία 1.500.000 εκατ. Έλληνες, που κατέστρεψε ουσιαστικά την μεσαία τάξη, που διέλυσε το τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ήταν εκεί οι παραπάνω κύριοι και κυρίες με τους νέους αριστερούς και δεξιούς συντρόφους τους, γιατί δεν αντέχουν να βρίσκονται μακριά από την εξουσία, όποια και αν είναι, ήταν εκεί ελπίζοντας σε κάτι.
Οι ψιλοαντιδράσεις από τους 53 plus του Τsacalotos και του Δρίτσα για κίνδυνο πασοκοποίησης του Σύριζα δεν αλλάζει τίποτε. Δείχνει απλώς την υποκρισία των αριστερών της πλάκας που χώνουν το κεφάλι τους στην άμμο για να μην παραδεχθούν ότι χωρίς την ψήφο των ΠΑΣΟΚΩΝ και του ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ, δεν θα ήταν Υπουργοί, θα είχαν μείνει στο 4 τοις εκατό, άντε στο 8.
Του Γιώργου Κυριακόπουλου
Η «Πασοκαρία» και οι 53
