Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι ελαιοπαραγωγοί εν όψει της νέας ελαιοκομικής περιόδου, που αναμένεται να ξεκινήσει το Νοέμβρη. Σε ελαιώνες με υψηλό ποσοστό καρποφορίας όπου η συγκομιδή μπορεί να γίνει όψιμα, αν επικρατήσουν ήπιες καιρικές συνθήκες, ενδέχεται να υπάρξουν ικανοί δακοπληθυσμοί, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιές στον ελαιόκαρπο. Καλούνται, επομένως, οι παραγωγοί να ελέγχουν σε τακτά χρονικά διαστήματα τα ελαιόδεντρα και τον ελαιόκαρπό τους και να μεριμνούν οι ίδιοι για την προστασία τους από το δάκο, χρησιμοποιώντας μόνο εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα πάντα σε συνεννόηση με τους τοπικούς γεωπόνους.
Η νέα ελαιοκομική περίοδος 2016/17, λοιπόν, είναι «επί θύραις» και οι εκτιμήσεις καταγράφουν μία αναμενόμενη μείωση της ελληνικής παραγωγής κατά 10% περίπου. Αυτός ο μέσος όρος κρύβει σημαντικές διακυμάνσεις ανά περιοχή, τις οποίες παρουσιάζουμε στον αντίστοιχο χάρτη, σύμφωνα με δημοσίευμα του Βασίλη Ζαμπούνη στην “Ύπαιθρο Χώρα”.
Όπως υποστηρίζει, με εξαίρεση τη Λέσβο, όπου έπειτα από μία σειρά από κακές χρονιές φέτος αναμένεται να διπλασιάσει την παραγωγή της, όπως και την Κεντρική Ελλάδα, όλη η υπόλοιπη ελαιοπαραγωγική Ελλάδα (Κρήτη, Πελοπόννησος, Ιόνια) προβλέπεται να έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη πτώση της παραγωγής.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, εκτός από τη φυσιολογική διακύμανση της παρενιαυτοφορίας, πρόκειται για αυτό που γενικά όλοι αποκαλούμε «φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής», τα οποία όμως ούτε έχουμε μελετήσει επαρκώς, ούτε μπορούμε να επισημάνουμε τις αιτίες, ούτε και τους τρόπους αντιμετώπισης, αν αυτοί υπάρχουν.
Η διεθνής εικόνα
Η υπ’ αριθμόν ένα δύναμη, η Ισπανία, που καθορίζει και τα δεδομένα της παγκόσμιας αγοράς, αναμένεται να έχει μια μικρή αύξηση από τους 1.397.000 τόνους (της 2015/16) στους 1.450.000 την περίοδο 2016/17. Οι αυξημένες πωλήσεις στην εγχώρια αγορά και οι εξαγωγές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οδήγησαν σε μείωση των αποθεμάτων έναρξης της 2016/17 περίπου στους 200.000 τόνους. Ελαφρώς αυξημένη αναμένεται και η Πορτογαλία, γύρω στους 100.000 τόνους. Η Ιταλία αποτελεί πάντοτε ένα μεγάλο ερώτημα, αλλά μάλλον θα κυμανθεί λίγο πάνω από τα ελληνικά επίπεδα, στους 200.000-220.000 τόνους.
Σε ό,τι αφορά τις τρίτες χώρες, η εικόνα είναι μεικτή:
Τυνησία: Περαιτέρω μείωση στους 90.000-100.000 τόνους (άρα, τσάμπα έγινε τόση φασαρία για τους αδασμολόγητους επιπλέον 35.000 τόνους). Τουρκία: Άνοδος, που ίσως φτάσει και τους 200.000 τόνους. Συρία: Περί τους 110.000-120.000 τόνους με ανοιχτό το ερώτημα του πολέμου και των επιπτώσεων που έχει στην παραγωγή και στο εμπόριο. Μαρόκο: Μειωμένη παραγωγή, που δύσκολα θα φθάσει τους 100.000 τόνους. Συνεπώς, τα παγκόσμια διαθέσιμα θα κυμανθούν στα επίπεδα της προηγούμενης εσοδείας 2015/16.
Τιμές
Από τα παραπάνω δε διαφαίνεται ότι η καμπάνια 2016/17 θα επιφέρει σημαντικές μεταβολές στο επίπεδο των τιμών. Τις επόμενες εβδομάδες θα μπορούμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι στις εκτιμήσεις μας. Πάντως, με δεδομένη τη μειωμένη παραγωγή σε ποσότητες, λογικά μειωμένο αναμένεται να είναι και το συνολικό (κατά μέσο όρο) εισόδημα των Ελλήνων ελαιοπαραγωγών.
Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν προϊόν εκτεταμένης και κατ’ αποκλειστικότητα έρευνας. Φυσικά, αποτελούν εκτιμήσεις και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί και δεν πρέπει να εκληφθούν ως συμβουλές ή ως οδηγός εμπορικών συναλλαγών.
Μείωση της παραγωγής ελαιολάδου δείχνουν οι πρώτες εκτιμήσεις
