Παρέμβαση από τον πρόεδρο ΣΥΜΕΠΟΠ Θ. Μαυρούλη
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το φλέγον θέμα της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, ο πρόεδρος του Συλλόγου Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων ΠΟΠ (ΣΥΜΕΠΟΠ), Θανάσης Μαυρούλης, σημειώνει σε δηλώσεις του στο “Θάρρος” ότι οι αποφάσεις κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Επισημαίνει, μάλιστα, ότι ο Σύλλογος δεν έχει κανένα πρόβλημα επέκτασης του ΠΟΠ σε Λακωνία, Νότια Κυνουρία και Νότια Ηλεία, αρκεί όλες οι κινήσεις να γίνουν με βάση τη νομιμότητα και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
Το κείμενο της παρέμβασης του κ. Μαυρούλη έχει ως εξής:
“Θεωρούμε πολύ θετικό γεγονός την αποτυχία της ακυρωθείσας από τον υπουργό παράτολμης προσπάθειας κατάργησης της προστασίας της ονομασίας ΠΟΠ “ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ”, η οποία αποσκοπούσε στην δημιουργία κεκτημένων δικαιωμάτων και την άφεση αμαρτιών υπέρ των επί εικοσαετία καταχραστών της ονομασίας προέλευσης.
Και μέσω των κεκτημένων δικαιωμάτων αυτών στην παράκαμψη του νόμου και στη μετατροπή της ονομασίας σε ονομασία γενικής φύσης (generic), και ελεύθερης παγκοσμίως χρήσης. Προσπάθεια με εμφανές υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας όσον αφορά στις δυνατότητες αίσιου τέλους, που, όπως φαίνεται, την τελευταία στιγμή αντιλήφθηκε ο υπουργός.
Όλα ξεκινάνε από το προπατορικό αμάρτημα, την κουλτούρα της διαστρέβλωσης των ιδρυτικών κοινοτικών κανονισμών των συστημάτων ποιότητας προστατευόμενων ενδείξεων (ΠΕ). Διαστρέβλωση που βάζει σαν κεντρικό στόχο της όχι το δεσμό της ΠΕ με την γεωγραφική ζώνη και τα συμφέροντα που με αυτόν εκπροσωπούνται, αλλά τη μετατροπή των ΠΕ σε εμπορικά σήματα στην υπηρεσία των εξαγωγών οποιωνδήποτε αγροδιατροφικών προϊόντων.
Μια μετακίνηση του κέντρου βάρους από την αλυσίδα της αγροτικής (ιδιαίτερα) και της τοπικής βιομηχανίας επεξεργασίας του προϊόντος (η ενίσχυση της οποίας αποτελεί τον κύριο στόχο των συστημάτων ποιότητας ΠΕ) στην εμπορία, χωρίς κόπο και κόστος, κι ό,τι με αυτό συνεπάγεται.
Η λεβαντίνικη, δηλαδή, κουλτούρα που βρίσκεται στην κορφή της πυραμίδας του εικοσάχρονου σκανδάλου που φύτρωσε γύρω από την ΠΟΠ ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ! Κι άλλαξαν οι κυβερνήσεις, αλλά δεν άλλαξε η κουλτούρα!
Η διαστρέβλωση αυτή είναι προϊόν της κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους του κράτους, δεδομένου ότι η κοινοτική νομοθεσία δε δίνει το δικαίωμα στα κράτη μέλη να αποφασίζουν αυτά για το ποιες θα είναι οι ΠΕ και τα χαρακτηριστικά τους. Ανήκει στα κράτη μέλη η εξέταση του έννομου των αιτημάτων των οργανισμών που παρουσιάζουν την αίτηση καταχώρησης.
Η πολιτική αυτή της διαστρέβλωσης των συστημάτων ΠΕ, που άρχισε με την εκκένωση εκ έσω της ΠΟΠ Πράσινη ελιά Χαλκιδικής, βάζει σε κίνδυνο και τις άλλες ελληνικές ελιές ΠΟΠ, και ακόμη και την ίδια τη ΦΕΤΑ. Και αποτελεί τον κύριο παράγοντα της μη απογείωσης της τυπολογίας αυτής των προϊόντων στην χώρα μας, καταδικάζοντάς τα στη λήθη.
Η ερμηνεία των ΠΕ ως σήματα μάρκετινγκ αποδεσμευμένα από τη γεωγραφική προέλευση και την παραδοσιακή επεξεργασία ταυτίζεται απόλυτα με τη νεοφιλελεύθερη λογική των εμπορικών συμφωνιών της Ε.Ε. με τις τρίτες χώρες (νοτιοαφρικανικές χώρες, CETA κ.λπ.). Η λογική της ΤΤΙΡ (Τransatlantic Τrade Ιnvestment Partnership). Λογική που αντιμάχεται την φιλοσοφία των ευρωπαϊκών συστημάτων ποιότητας ΠΕ.
Θέλουμε να πιστεύομε κι ευελπιστούμε ότι η απόφαση του κ. Αποστόλου περί επιστροφής στο μέχρι της 19.12.2016 ισχύον νομικό καθεστώς αποτελεί την απαρχή του τέλους της πιο πάνω διαστρέβλωσης και την επιστροφή στο πλαίσιο της κοινοτικής νομιμότητας.
Γιατί πιστεύουμε ότι η εθνική αξιοποίηση της ΠΟΠ ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ είναι εφικτή στο πλαίσιο μιας επέκτασης που μπορεί να αγκαλιάσει πάνω από τα 50% της ελληνικής παραγωγής ελιάς Καλαμών.
Καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν ικανοποιεί όλους. Σε μια διένεξη που αναπτύσσεται στο πλαίσιο της νομιμότητας η παρέμβαση της Πολιτικής πρέπει να επιδιώκει τον συμβιβασμό κι όχι να οξύνει την σύγκρουση. Το να φουσκώνεις τα μπράτσα προς τους πισθάγκωνα δεμένους, αποτελεί ένδειξη έλλειψης επιχειρημάτων.
Ύστερα μια τέτοια ΠΟΠ, σαν αυτή που προτείνεται από την Πελοπόννησο και που θα έπρεπε να προερχότανε από το υπουργείο, θα γινόταν άμεσα η ατμομηχανή έλξης όλης της εθνικής παραγωγής επιτραπέζιων ελιών με μια κατάλληλη αναπτυξιακή πολιτική.
Και να σταματήσουμε, επιτέλους, να παίζουμε με το ψεύτικο δίλημμα επιλογής ανάμεσα στους μερικούς εκατοντάδες τόνους ΠΟΠ ΕΛΙΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ και τη μη εφικτή προστασία δεκάδων χιλιάδων τόνων εθνικού προϊόντος ελιάς Καλαμών.
Αν όλα αυτά τα χρόνια, αντί να αγωνιζόμαστε για την κατάργηση της ΠΟΠ και να την εκβιάζουμε με την άρνηση της τροποποίησης των προδιαγραφών, αγωνιζόμαστε για την εφικτή διεύρυνση, η χώρα θα είχε κερδίσει πολλές φορές περισσότερα από κερδίζει σήμερα.
Ποιος λογάριασε πόσα εκατομμύρια ευρώ χάθηκαν αυτά τα 20 χρόνια από τις εξαγωγές του 50% της εθνικής παραγωγής ελιάς Καλαμών κάτω από την ομπρέλα της προστατευόμενης ονομασίας, η οποία θα τραβούσε προς τα επάνω και την προστιθέμενη αξία και της απροστάτευτης παραγωγής;».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας με νομιμότητα και κανονισμούς
