Ο πρόεδρος του μακροβιότερου θεατρικού σχήματος στη Μεσσηνία, Γιώργος Παντελόπουλος, μιλά εφ’ όλης της ύλης στο «Θάρρος»
-«Η πόλη δεν έχασε την Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 2021… ηττήθηκε η ακριβοθώρητη, αφυδατωμένη και κακοπροαίρετη τεχνοκρατική αντίληψη κάποιων»
Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας παράστασης του Μεσσηνιακού Ερασιτεχνικού Θεάτρου, «Κόμισσα της Φάμπρικας», που σημείωσε μάλιστα μεγάλη επιτυχία, και λίγο πριν από την έλευση του 2017, που σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 40 ετών από τη «γέννηση» του μακροβιότερου ερασιτεχνικού θεατρικού σχήματος σε ολόκληρη τη χώρα, συναντήσαμε τον πρόεδρο του συλλόγου, οδοντίατρο στο επάγγελμα, Γιώργο Παντελόπουλο…
Σε μια «ζεστή» συζήτηση που ξεπέρασε τη μια ώρα, μ’ έναν άνθρωπο που από την πρώτη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι «ζει» για τον Πολιτισμό, μιλήσαμε για τα «μυστικά» της επιτυχημένης πορείας του ΜΕΘ, την τελευταία παράσταση με την «επιστροφή» του Περικλή Αλμπάνη, για το πώς οι ερασιτεχνικοί πολιτιστικοί σύλλογοι «επιβιώνουν» στα χρόνια της κρίσης… αλλά και για την υπόθεση «Πολιτιστική Πρωτεύουσα».
Ο λόγος στον ίδιο…
-Ας ξεκινήσουμε με την τελευταία παραγωγή – παράσταση του «ΜΕΘ», την «Κόμισσα της Φάμπρικας», που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες… Τι εντυπώσεις άφησε;
Τώρα που ολοκληρώθηκε νομίζω μπορούμε να μιλήσουμε και πιο ελεύθερα, καθώς δεν αποτελεί «διαφήμιση» ό,τι πούμε… Πιστεύω ότι ήταν η πιο άρτια παράσταση της χρονιάς στην Καλαμάτα. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι οι ίδιοι, αλλά και για το γεγονός ότι οι εντυπώσεις και οι κριτικές που απέσπασε η παράσταση, και όλα όσα μας μετέφεραν, ήταν πάρα πολύ θετικά… Πραγματικά ήταν μια παράσταση με μεγάλη προσέλευση, που ο κόσμος χάρηκε με την ψυχή του… Αν είχαμε ακόμα μερικές ημέρες, σίγουρα το αμφιθέατρο θα ήταν γεμάτο…
-Η τελευταία παράσταση σηματοδοτήθηκε από την επιστροφή στο ΜΕθ του Περικλή Αλμπάνη, ύστερα από περίπου 25 χρόνια… ως σκηνοθέτης αυτή τη φορά… Πώς ήταν η συνεργασία;
Βρίσκομαι 15 χρόνια περίπου στα κοινά του ΜΕΘ… Έχω συνεργαστεί και έχω συναντήσει πάρα πολλούς καλλιτέχνες… Οι περισσότεροι, μετά το πέρας της συνεργασίας τους μaζί μας, δεν το ανέφεραν στα βιογραφικά τους και το έκρυβαν… Όχι το ΜΕΘ, αλλά γενικότερα ότι δούλεψαν σ’ ένα ερασιτεχνικό σχήμα… Αντιθέτως, ο Περικλής Αλμπάνης, ένας τόσο καταξιωμένος ηθοποιός στη χώρα μας, «διατυμπανίζει» ότι ξεκίνησε από το ΜΕΘ… Είναι πολύ συγκινητικό για μένα να τον ακούω στις συνεντεύξεις Τύπου, στις παραστάσεις, να το «φωνάζει» ότι ξεκίνησε από «εδώ»… Αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει έναν άνθρωπο που δεν έχει κόμπλεξ, ξέρει πού πατάει, και τιμά και αγαπά τόσο την περιοχή του όσο και το σύλλογο.
Η δουλειά, δε, που έκανε ήταν εξαιρετική… Δούλεψε σχεδόν 3 μήνες με τα παιδιά, τους έμαθε πάρα πολλά πράγματα και τα παιδιά τον λάτρεψαν… Ο άνθρωπος αυτός ήρθε για να μείνει μαζί μας και θα συνεργαστούμε μαζί του και στις επόμενες παραστάσεις, που ήδη σχεδιάζουμε…
-Με την έλευση του 2017, σε λίγες ημέρες, το ΜΕΘ συμπληρώνει «40 χρόνια ζωής» … Πώς προετοιμάζεται γι’ αυτό το γεγονός;
Το γεγονός αυτό για εμένα αποτελεί ευχή, αλλά και… «κατάρα», με την καλή έννοια, και εξηγώ… Ευχή γιατί όταν είσαι πρόεδρος σ’ ένα σχήμα με τέτοια διαδρομή, ξέρεις ποια είναι η πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις, αλλά αυτό ακριβώς είναι και η «κατάρα», καθώς πρέπει να δουλέψεις πολύ περισσότερο… και για το παρόν και για το μέλλον, αλλά και για να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου, με το παρελθόν κυρίως… Να μπορείς να δείξεις ότι αυτοί που σε εμπιστεύτηκαν σ’ αυτή τη θέση, έκαναν καλά. Έτσι, λοιπόν, τώρα που το ΜΕΘ έγινε «Δεσποινίς ετών 39» και ετοιμάζεται για τα 40… εμείς βάζουμε πλώρη και σχεδιάζουμε, όχι τα «γενέθλια» για τα 40, αλλά τα επόμενα 20 χρόνια! Όπως είπαμε και το τελευταίο βράδυ της παράστασης της «Κόμισσας της Φάμπρικας», η παράσταση αυτή σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου και την αρχή μιας νέας, με πολλές «φρέσκιες» ιδέες, «φρέσκα» πρόσωπα και πολλές καινοτομίες σε επίπεδο συνεργασιών…
-Ερασιτεχνικό θέατρο στα χρόνια της κρίσης… Πόσο έχει επηρεαστεί;
Η κρίση θέλει πολιτισμό, σε αναγκάζει να βρεις διεξόδους… Οι δυσκολίες είναι αυτές που αναγκάζουν τον άνθρωπο να ψάξει καταστάσεις που θα ηρεμήσουν την καρδιά του… Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι το ΜΕΘ «γεννήθηκε» σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες… Βλέπουμε, λοιπόν, ερασιτεχνικούς συλλόγους ή συλλόγους εθελοντών του Πολιτισμού, πιο σωστός όρος κατά την άποψή μου, να είναι πολυπληθείς στην περιοχή μας τα χρόνια της κρίσης.
Τέλος, πρέπει να συμπληρώσω ότι η κρίση… αυξάνει και τις δικές μας ευθύνες… καθώς πρέπει να διατηρήσουμε το επίπεδο της παράστασης και σ’ αυτόν που θα έρθει να παίξει και σ’ αυτόν που θα έρθει ως θεατής και θα πληρώσει για το εισιτήριο από το υστέρημά του… Η απάντηση στην κρίση, με λίγα λόγια, είναι να δώσουμε περισσότερη ποιότητα, αν θέλουμε να λεγόμαστε πραγματικά άνθρωποι του πολιτισμού.
-Είπατε πιο πάνω ότι η πόλη έχει πολλά ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα… Αντέχει, αλήθεια, τόσο πολλά; Μήπως χάνεται λόγω αυτού και η ποιότητα;
Προσωπικά δε με «φοβίζουν» τα πολλά θεατρικά σχήματα, αντιθέτως μου αρέσει… Μου αρέσει γιατί φαίνεται ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να εξωτερικεύσει κάποια συναισθήματά του, θέλει κάπως να παίξει… Όσον αφορά τώρα στο αν πέφτει η ποιότητα από την παρουσία πολλών σχημάτων… κριτής είναι ο κόσμος… Ο κόσμος είναι αυτός που επικροτεί και κρίνει τη μακροβιότητα των θεατρικών σχημάτων. Η επιτυχία δεν κρύβεται στο εφήμερο, σε ένα ή δυο έργα, αλλά στη μακρά πορεία και μοναδικός κριτής σ’ όλο αυτό είναι ο θεατής. Το κοινό της Καλαμάτας είναι πολιτιστικά «μορφωμένο», ειδικά στο θέατρο… Έχει πολύ ωριμότητα και ξέρει να κρίνει. Όσο περισσότερα ποιοτικά θεατρικά σχήματα υπάρχουν, είναι πολύ καλό για την πόλη και τους πολίτες της, κατά την άποψή μου.
-Η Πολιτεία είναι «αρωγός» στις προσπάθειές σας;
Πρόσφατα σχετικά είχαμε μια συνάντηση τα τρία μακροβιότερα ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα, τόσο με το δήμαρχο όσο και με τους υπευθύνους της «Φάρις»… Εκεί «έπεσε» στο τραπέζι η πρόταση να μας δίνουν το Πνευματικό Κέντρο και τους δημοτικούς χώρους για 2 μόνο ημέρες… Ευτυχώς δεν πέρασε, καθώς αντιλαμβάνεστε ότι αυτό θα μας ωθούσε σε κλείσιμο… Είπα τότε σ’ εκείνη τη συνάντηση: «Είμαστε θεατρικά σχήματα με μακρά πορεία δεκαετιών, κάθε παράσταση τη βλέπουν 2 με 3 χιλιάδες κόσμου… Επίσης σε κάθε έργο «δουλεύουν» με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο περίπου 40 με 50 άτομα… Αν δεν ήμασταν ποιοτικοί σε ό,τι προσφέρουμε, δε θα είχαμε ούτε αυτή την πορεία, αλλά ούτε και τόσο κόσμο. Όλα αυτά, λοιπόν, αποδεικνύουν ότι τα ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα καλύπτουν μια ανάγκη του κόσμου που δεν μπορεί να καλύψει η Πολιτεία. Άρα, πρέπει να βρούμε τρόπο συνεργασίας να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε και όχι να μας ωθήσετε σε κλείσιμο». Δε ζητάμε «λεφτά» από την Πολιτεία, απλά ζητάμε να μη μας βάζει «εμπόδια» σ’ αυτό που κάνουμε, και όπως είπα και πιο πάνω, έχει ανάγκη ο κόσμος αποδεδειγμένα. Ζητάμε καλύτερη συνεργασία και τη δυνατότητα να μας δώσει ένα χώρο… μια «αποθήκη» π.χ., για να μπορούμε να κρατάμε τα σκηνικά μας, τα οποία ανακυκλώνουμε, για να ρίχνουμε το κόστος της παραγωγής για παράδειγμα… Μας είχε παραχωρηθεί ένας χώρος στη Θουρία, αλλά μας εξώθησαν σε μια «προβληματική μετακόμιση», γιατί έπρεπε να μπει κάποιος άλλος φορέας… Αυτό μας πειράζει, τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε συχνά πυκνά…
-Γενικά τι εντύπωση αποκομίσατε; Ο Δήμος έχει διάθεση να σας βοηθήσει και να βρει λύσεις πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;
Πρέπει να καταλάβουν οι αρμόδιοι ότι Πολιτισμός για την πόλη δεν είναι μόνο ό,τι παράγεται από τις δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά οτιδήποτε στο οποίο συμμετέχουν οι πολίτες της πόλης… Δεν υπάρχει μόνο η Πολιτεία, υπάρχει και ο άνθρωπος… και χιλιάδες άνθρωποι – πολίτες της Καλαμάτας συμμετέχουν εθελοντικά στους ανιδιοτελείς εθελοντικούς – ερασιτεχνικούς συλλόγους. Άρα χρειάζεται η προσοχή της Πολιτείας… Αφού δεν υπάρχει ο σχεδιασμός, ας υπάρχει η στήριξη… Πριν από κάποια χρόνια είχαμε βρεθεί με το ΜΕΘ στην Κύπρο… Ο τότε διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου της Κύπρου μάς είχε ενημερώσει ότι υπάρχει στο ΘΟΚ ειδικό τμήμα για τα ερασιτεχνικά σχήματα… Αυτή είναι μια καλή πρόταση για την Πολιτεία. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να επιβλέψει και τη σωστή κατανομή των χρημάτων που δαπανά η Πολιτεία προς τους ερασιτεχνικούς συλλόγους. Για παράδειγμα, εγώ δεν επιθυμώ επιχορήγηση απλά για να πάρει ο σύλλογος κάποια χρήματα, θέλω όμως την «επιχορήγηση» αυτή ως βοήθεια, ώστε να μπορούμε τις παραστάσεις μας να τις παίξουμε και στα χωριά μας. Να δει κι αυτός που δεν μπορεί να βρεθεί στην Καλαμάτα την παράσταση. Έτσι με πολύ λίγα χρήματα μπορεί η Πολιτεία να «μεταφέρει» πολιτισμό σε όλη την περιφέρεια, πράγμα που είναι αρκετά δύσκολο και πολύ πιο κοστοβόρο για τα επαγγελματικά σχήματα. Εμείς θέλουμε, με λίγα λόγια, αυτό που παράγουμε να το δώσουμε σ’ όλο τον κόσμο! Το ερώτημα για την Πολιτεία γενικότερα, για το κλείσουμε, είναι αν πιστεύει ότι ο πολιτισμός έχει αξία… Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ, τότε ψάχνεις και βρίσκεις διεξόδους να βάλεις τον Πολιτισμό ακόμα και στα μέρη που δεν μπορεί να πάει… Εκεί βρίσκεται η ουσία, αλλά και ο ρόλος των ερασιτεχνικών σχημάτων, που έρχονται να καλύψουν το «κενό» που είναι ανέφικτο να καλύψει το κράτος.
-Θα ήταν παράλειψη να μη σας ρωτήσω, και ως πρόεδρο ενός από τους ιστορικότερους πολιτιστικούς συλλόγους της Καλαμάτας, την άποψή σας για την υπόθεση «Πολιτιστική Πρωτεύουσα»…
«Πολιτιστική Πρωτεύουσα» κατά την άποψή μου σημαίνει κινητοποιώ όλο το πολιτιστικό δυναμικό της πόλης… καθώς είναι μια υπόθεση που αφορά στην πόλη και τι θα αφήσει σε αυτή. Έπρεπε να δημιουργηθεί ένα «Πολιτιστικό Κίνημα» που θα έφτανε στο ’21 από το ’16 και ακόμα πιο πέρα από αυτό. Δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα απ’ αυτά… Η πόλη δεν έχασε την Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 2021. Αν κάποιος ηττήθηκε… ηττήθηκε η ακριβοθώρητη, αφυδατωμένη και κακοπροαίρετη τεχνοκρατική αντίληψη κάποιων… Η Καλαμάτα μπορεί το ’21 να μην είναι Πολιτιστική Πρωτεύουσα, αλλά ξεκινώντας από τώρα μπορεί να γίνει μια πόλη του Πολιτισμού, με «επίκεντρο» τον άνθρωπο… και βάση όλους «εμάς» τους εθελοντές του πολιτισμού.
-Πώς συνδυάζετε το επάγγελμα του οδοντιάτρου με την ενασχόληση με το ιστορικό σχήμα του ΜΕΘ;
Ουσιαστικά δε συνδυάζονται… πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι θα κάνεις θυσίες… Θα βλέπεις λίγο την οικογένειά σου, δε θα κοιμάσαι πολύ, πολλές φορές δε θα τρως… Αν δεν το αγαπάς πολύ αυτό, δε γίνεται και να το κάνεις…
-Το όνειρό σας για το ΜΕΘ…
Σε προσωπικό επίπεδο θα ήταν «ιεροσυλία» να πω, να μπορέσω να φθάσω την 35ετή διαδρομή του Θεόδωρου Σινάνη… Αυτό που θα ήθελα, είναι να μπορέσω να κρατήσω «ψηλά» το ΜΕΘ, αλλά και να συνεισφέρω με τις δυνάμεις μου να μείνει «ψηλά» ο πολιτισμός στην πόλη της Καλαμάτας.
Ευχαριστίες
«Με την ευκαιρία θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες και όλους τους φίλους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βοηθούν να κάνουμε πράξη το όνειρό μας για το ΜΕΘ και τον πολιτισμό της πόλης.
Ευχαριστώ από καρδιάς τους συναδέλφους – μέλη του Δ.Σ., τους ερασιτέχνες ηθοποιούς, τους τεχνικούς μας συνεργάτες. Τους τιμώ γιατί προσφέρουν με ανιδιοτέλεια, εντελώς εθελοντικά, γνωρίζοντας ότι ανήκουν στο ΜΕΘ και όχι ότι το ΜΕΘ τους ανήκει.
Οφείλουμε την αγάπη μας στους δικούς μας ανθρώπους, στις φυσικές μας οικογένειες που ανέχονται την απουσία μας, μας στηρίζουν στις δυσκολίες, μας εμπνέουν για το αύριο.
Ιδιαιτέρως ευχαριστώ τους συμπολίτες μας που μας στηρίζουν με το χειροκρότημά τους.
Ευχαριστώ ολόψυχα και εσάς, κε Γαζούλη, για την τόσο ζεστή συνομιλία και την εφημερίδα για τη φιλοξενία.
Εύχομαι σε όλους Χρόνια πολλά, Καλή Χρονιά με υγεία… και ας μην πάψουμε να ελπίζουμε γιατί… τα καλύτερα είναι μπροστά»
Του Κώστα Γαζούλη
