Το λαδόξιδο «κατάρα» για την Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι η μόνη ελαιοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει νομοθετήσει την απαγόρευση επαναγεμιζόμενων συσκευασιών νωπού ελαιολάδου στην εστίαση, το γνωστό λαδόξιδο, που φτάνει στο τραπέζι μαζί με τη σαλάτα.
Η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, και από τις αρχές του 2014 και η Κύπρος, όπως αναφέρει η Τάνια Γεωργιοπούλου στην “Ύπαιθρο Χώρα”, νομοθέτησαν για την εστίαση υποχρεωτική χρήση επώνυμου ελαιολάδου σε σκούρα φιαλίδια με σήμανση, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, όταν το ελαιόλαδο δίνεται στον πελάτη για να χρησιμοποιηθεί νωπό. Η σχετική νομοθετική ρύθμιση, μάλιστα, στην Ισπανία συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις από τους εστιάτορες, αλλά παρ’ όλα αυτά θεσμοθετήθηκε. Σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό αριθ. 1335/2013 της Επιτροπής της ΕΕ της 13ης Δεκεμβρίου 2013 για τα πρότυπα εμπορίας του ελαιολάδου, είναι προαιρετική η διάθεση του ελαιολάδου σε κλειστές επώνυμες μικρές συσκευασίες στη μαζική εστίαση.
Όμως, οι ελαιοπαραγωγοί χώρες, προκειμένου να προφυλάξουν το προϊόν τους, αλλά και να το προωθήσουν μέσω των εστιατορίων και των ξενοδοχείων σε γηγενείς και τουρίστες, αποφάσισαν να ψηφίσουν τη συγκεκριμένη νομοθεσία. Το σκεπτικό είναι απλό: ο πελάτης, εφόσον του αρέσει το λάδι που θα γευτεί στο εστιατόριο, θα το αναζητήσει στη συνέχεια και για το σπίτι του. Στην Ελλάδα, αντίστοιχη νομοθεσία δεν υπάρχει, παρά το γεγονός ότι το 2014 ο τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Καρασμάνης, στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είχε εξαγγείλει σχετική νομοθεσία στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του υπουργείου για την αγροτική ανάπτυξη.
Ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) έχει πολλές φορές με υπομνήματά του απευθυνθεί στο ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ζητώντας να υπάρξει σχετική νομοθεσία και στην Ελλάδα. Όμως, δεν έχει εισακουστεί. «Το νωπό ελαιόλαδο δεν πρέπει να πωλείται σε επαναγεμιζόμενες φιάλες, αλλά σε επώνυμες κλειστές συσκευασίες. Έτσι, όποιος βάζει το ονοματεπώνυμό του στη συσκευασία, θα έχει και την ευθύνη του περιεχομένου, όσον αφορά τόσο τα καλά όσο και τα κακά στοιχεία», αναφέρει στην «ΥΧ» ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ, δρ. Νίκος Μιχελάκης. Πρόκειται, όπως επισημαίνει, για μια απλή αγορανονομική διάταξη, που δεν θα έχει κανένα κόστος για το κράτος. Μάλιστα, ο ΣΕΔΗΚ, που το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα σχεδιάζει να απευθυνθεί και πάλι στο υπουργείο για το συγκεκριμένο ζήτημα, πηγαίνει ακόμα πιο μακριά, ζητώντας να υπάρχουν ατομικές συσκευασίες ελαιολάδου στα τραπέζια, έτσι ώστε να μη χρησιμοποιείται πολλές φορές ένα ήδη ανοιγμένο μπουκαλάκι ελαιόλαδο. «Σερβίρεις ένα ανοιγμένο μπουκάλι κρασί; Γιατί, λοιπόν, να το κάνεις με το ελαιόλαδο;» επισημαίνει ο κ. Μιχελάκης.
Όμως, οι εστιάτορες δεν συμφωνούν με την υποχρεωτική θεσμοθέτηση κατάργησης του λαδόξιδου, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει το κόστος του ελαιολάδου για τα καταστήματα εστίασης χωρίς να μπορούν αντίστοιχα να αυξήσουν τις τιμές. Πάντως, πολλά εστιατόρια έχουν ήδη υιοθετήσει το μέτρο οικειοθελώς.