Είναι, πλέον, βέβαιο ότι το Στρατόπεδο της Καλαμάτας σε λίγους μήνες θα κλείσει. Η συμβολή του στην οικονομική στήριξη της πόλης μας είναι αδιαμφισβήτητη, αφού από τους αξιωματικούς, αλλά και από τους 500 με 600 νεοσύλλεκτους κάθε σειράς και τους γονείς τους, που έρχονται στα επισκεπτήρια, ωφελούνται πολλά επαγγέλματα στην Καλαμάτα, όπως εστιατόρια, καφέ, ξενοδοχεία, ταξί, ΚΤΕΛ και παραγωγοί προϊόντων.
Αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για έργα υποδομής και πετύχαμε δρόμους και έργα που τα ζηλεύουν άλλες περιοχές της χώρας.
Έχει τελειώσει, εδώ και χρόνια, ο δρόμος Τρίπολης-Καλαμάτας, όταν ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί ο δρόμος Κόρινθος-Πάτρα ή δεν έχει ξεκινήσει ακόμη ο κεντρικός άξονας της Κρήτης.
Υπάρχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη στο νομό μας και στηρίζουμε κάθε προσπάθεια για ακόμη μεγαλύτερη.
Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε για κάθε μορφής ανάπτυξη στο νομό σε όλους τους τομείς.
Δε θέλουμε, όμως, να φύγει αυτό το Στρατόπεδο από την Καλαμάτα, που έχει μια μεγάλη ιστορία αγώνων για ελευθερία και ανεξαρτησία και που στήριξε και στηρίζει την πόλη μας οικονομικά στις σημερινές δύσκολες εποχές.
Το κλείσιμο του 9ου Συντάγματος δεν εμπίπτει σε καμία θεωρία αναδιάρθρωσης του Στρατεύματος, αφού κατά κανόνα όλα τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων ποτέ και πουθενά δεν ήταν κοντά στα σύνορα, ήταν και είναι πάντα στα μετόπισθεν.
Γιατί παραμένουν τα κέντρα στον Αυλώνα στην Αττική και στη Θήβα; Γιατί δημιουργούνται άλλα κέντρα νεοσυλλέκτων στη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη, αυτά δε θα έχουν κόστος και έξοδα;
Γιατί δε διατηρείται της Καλαμάτας, που είναι το καλύτερο των Βαλκανίων, αφού είναι και καινούργιο και έχει μικρό κόστος συντήρησης, συγκριτικά για παράδειγμα με τον Αυλώνα;
Το ερώτημα είναι ένα: Μήπως, επειδή, μέχρι τώρα δεν έχουν βρει χώρο για εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στο νομό μας, σκέφτηκαν το 9ο Σύνταγμα Πεζικού;
Τότε, θα είναι αργά για σχόλια και αντιδράσεις.
Ιωάννης Δ. Λαμπρόπουλος