Από τους πιο ενεργούς συλλόγους της Καλαμάτας ο Ορειβατικός, διοργανώνει κάθε σχεδόν εβδομάδα μια εκδρομή- ορειβασία. Κάθε μία είναι και διαφορετικού επίπεδου δυσκολίας, κάτι που, μάλιστα, διευκρινίζει στις ανακοινώσεις του, προκειμένου να το γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι.
Μέχρι σήμερα τα μέλη του έχουν καταφέρει να κατακτήσουν πολλές κορυφές, με τελευταία και εντυπωσιακή εκείνη της Fansipan στο Βιετνάμ, στα 3.144 μέτρα.
Μια κορυφή που βρίσκεται στα σύνορα Κίνας και Βιετνάμ, ενώ η ανάβαση για τους Μανώλη Αλοίμονο, Κώστα Φύκιρη, Γιώργο Στεφανούρη, Θανάση Μαούνη, Κώστα Κωνσταντόπουλο και Ντιάνα Μαούνη ξεκίνησε από την πόλη Sapa.
Εμείς μιλήσαμε για αυτή την εμπειρία, όπως και για πολλά άλλα, με την Ντιάνα Μαούνη, τη δικηγόρο που αποφάσισε να πάει στον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας πριν από 3 χρόνια, ώστε να κάνει κάτι διαφορετικό τις Κυριακές της:
Πώς και πότε μπήκε η ορειβασία στη ζωή σου;
Ανέκαθεν και για κάποιον λόγο είχα στο μυαλό μου ότι η ορειβασία θα ήταν μια δραστηριότητα που θα μου άρεσε και θα μου ταίριαζε. Το γεγονός ότι ζούσα στην Αθήνα, δεν είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο και ανάλογη παρέα, δεν βοήθησε στο να ασχοληθώ με το χόμπι αυτό νωρίτερα.
Τυχαία, λοιπόν, και πριν από περίπου τρία χρόνια παρακινήθηκα από μια φίλη να ακολουθήσουμε μία εξόρμηση του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας στο Καλάθι, το βουνό πάνω από τη Βέργα, και από τότε αισθάνθηκα ότι η ορειβασία ήταν κάτι που έλειπε από τη ζωή μου.
Τι σου είπαν οι δικοί σου άνθρωποι, όταν τους είπες ότι θες να ασχοληθείς με αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι οι δικοί μου άνθρωποι αρχικά δεν πίστεψαν ότι, όντως, θα ασχοληθώ με την ορειβασία.
Δεδομένου ότι ήμουν άμαθη σε οποιοδήποτε είδος σωματικής καταπόνησης, θεωρούσαν ότι δύσκολα θα μπορέσω να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις μιας τέτοιας δραστηριότητας.
Στην πορεία, ακόμα και σήμερα, συνεχίζω να εκπλήσσω τους ίδιους και τον εαυτό μου όταν κατακτώ έναν ακόμα πιο δύσκολο στόχο.
Τι σημαίνει για εσένα αυτή;
Η ορειβασία για μένα είναι πολλά περισσότερα από ένα χόμπι με το οποίο περνάω δημιουργικά και ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο μου. Είναι μία συνεχής πρόκληση, ένας τρόπος να ξεπερνάω κάθε φορά τον εαυτό μου και τα όριά του.
Η ορειβασία επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου και λειτουργεί ως βιωματικό μάθημα, ότι πάντα, όσο δύσκολη κι αν είναι μία πρόκληση, μπορώ να τα καταφέρω υπερβάλλοντας εαυτόν.
Ποια η αίσθηση που έχεις όταν φτάνεις στο στόχο σου;
Όταν τα καταφέρνω με ένα στόχο μου, όπως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, ενισχύεται και βελτιώνεται η αυτοπεποίθησή μου και αισθάνομαι ότι τα προσωπικά μου όρια κάθε φορά τα θέτω, προκειμένου να τα ξεπερνάω την επόμενη.
Υπήρξε φορά που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Φυσικά και υπήρξε διαδρομή που σκέφτηκα να τα παρατήσω. Οι συνθήκες στο βουνό είναι ακραίες ούτως ή άλλως, με αποτέλεσμα, όσο καλή φυσική κατάσταση και να έχεις και όσο προετοιμασμένος να είσαι, το τι τελικά θα βιώσεις και το πώς θα αντεπεξέλθεις σε αυτό, να είναι ένας ανεξάρτητος εξωγενής παράγοντας, ο οποίος κάθε φορά σού δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα και σε φέρνει στα όρια της αντοχής σου.
Έχω σκεφτεί αρκετές φορές, λοιπόν, να τα παρατήσω στη μέση του πουθενά και να έλθει ελικόπτερο να με πάρει, το οποίο εκείνη την ώρα μού μοιάζει ως αρκετά ρεαλιστικό σενάριο, μέχρι που συνειδητοποιώ ότι έχω λίγο παραπάνω και μπορώ να τα καταφέρω.
Πόσο εύκολη είναι η ορειβασία και ποιος μπορεί να ασχοληθεί με αυτή;
Η ορειβασία εν γένει έχει μεγάλο εύρος δυσκολίας, με συνέπεια να απευθύνεται σε αρκετούς ανθρώπους.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν εύκολες πεζοπορικές διαδρομές, οι οποίες απευθύνονται στο μέσο άνθρωπο ο οποίος έχει στοιχειώδη φυσική κατάσταση και είναι υγιής και φτάνει μέχρι απαιτητικές ορειβατικές διαδρομές, με μεγάλες τεχνικές δυσκολίες και απαιτήσεις, οι οποίες προϋποθέτουν μεγαλύτερη εμπειρία και ενασχόληση με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Η ομαδικότητα είναι κάτι που χρειάζεται;
Θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί με μια πρώτη πρόχειρη προσέγγιση ως ατομικό άθλημα, δεδομένου ότι έχεις να κάνεις με τον εαυτό σου και τη δική σου προσωπική αντοχή και δύναμη να τα καταφέρεις.
Προσωπικά, θεωρώ ότι κάτι τέτοιο τελικά δεν ισχύει και η αλληλεγγύη, η ηθική υποστήριξη και η ψυχική ενδυνάμωση της ομάδας παίζει σημαντικό ρόλο στο να τα καταφέρει μεμονωμένα το κάθε μέλος της.
Πες μας κάποια σημεία που έχεις πάει μέχρι σήμερα…
Μέχρι σήμερα έχω βρεθεί σε αρκετά βουνά της Ελλάδας και για πρώτη φορά στο εξωτερικό με την πρόσφατη ανάβαση, στην κορυφή «Fansipan» στο Βιετνάμ.
Έχω ανέβει στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, στον Όλυμπο, το οποίο πραγματικά με μάγεψε και δικαιολόγησε το γεγονός ότι αποτελούσε την κατοικία των δώδεκα θεών, στην Πίνδο, στο Καϊμακτσαλάν, στην Δίρφυ στην Εύβοια και άλλα ενδιαφέροντα ελληνικά βουνά και κορυφές.
Όσον αφορά στην τελευταία διαδρομή στο Βιετνάμ, πώς αποφάσισες να συμμετάσχεις;
Το ταξίδι αυτό ήταν ιδέα μιας παρέας φίλων και μελών του Ορειβατικού Καλαμάτας, την οποία και υλοποίησαν, τελικά, με μεγάλη επιτυχία και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.
Δεδομένου ότι έχουμε πραγματοποιήσει κι άλλες εκδρομές μαζί με διάθεση περιπέτειας και εξερεύνησης, θεώρησα ότι το ταξίδι αυτό θα ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Ένα ταξίδι ζωής, το οποίο δύσκολα θα μπορούσα να ξανακάνω και, άρα, μια μοναδική ευκαιρία, την οποία αποφάσισα να εκμεταλλευτώ.
Πες μας για αυτή την ανάβαση…
Η συγκεκριμένη ανάβαση ήταν αρκετά δύσκολη και απαιτητική, την οποία αρχικά υποτιμήσαμε ως διαδρομή.
Με βάση το γεγονός ότι είχε προσεγμένο και καλοδιατηρημένο μονοπάτι με αρκετές ανθρώπινες επεμβάσεις σε σημεία δυσκολίας, όπως σιδερένιες βοηθητικές κλίμακες, θεωρήσαμε ότι η ανάβαση θα ήταν μέτριας δυσκολίας χωρίς πολλές απαιτήσεις.
Η πραγματικότητα, βέβαια, ήταν ότι ήταν αρκετά κοπιώδης διαδρομή, με υψομετρική διαφορά και μεγάλη κλίση στο μεγαλύτερο μέρος της, η οποία δε σου επέτρεπε στο ελάχιστο να ελαττώσεις το ρυθμό σου και να ξεκουραστείς.
Η κορυφή που θες να κατακτήσεις…
Στην απάντηση μου θα είμαι προβλέψιμη και χωρίς καμία έκπληξη. Όπως οποιοσδήποτε που του αρέσει το βουνό και ασχοληθεί με την ορειβασία έχει ως όνειρο το γίγαντα των βουνών, το Έβερεστ, έτσι κι εγώ.
Βέβαια γνωρίζω ότι η επιθυμία μου αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνει ανεκπλήρωτο όνειρο, αλλά η συγκεκριμένη κορυφή δεν παύει να μου ασκεί μιαν ιδιαίτερη γοητεία.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να ασχοληθεί με την ορειβασία;
Θα ήθελα να πω σε κάποιον που το σκέφτεται να έρθει να δοκιμάσει να πραγματοποιήσει αρχικά μια εύκολη πεζοπορία, προκειμένου να βρεθεί στη φύση και να απολαύσει τα πολλαπλά οφέλη της. Η επαφή με τη φύση μπορεί να επιδράσει ευεργετικά στο σύγχρονο άνθρωπο σε πολλά επίπεδα και, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί πολιτιστικό στοιχείο μιας κοινωνίας.
Και φυσικά, ο καθένας που σκέπτεται να το δοκιμάσει, ας έχει στο μυαλό του ότι κάθε ανάβαση έχει τις δυσκολίες της, αλλά στο τέλος η κατάκτηση της κορυφής σε αποζημιώνει.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
