Πέντε χρόνια φέτος από όταν ξεκίνησε την εταιρεία «Ραδίκι», ο Σωτήρης Λυμπερόπουλος εξηγεί τα διδάγματα και τα «κέρδη» μιας ζωής που, ακόμα κι όταν μεταφράστηκε σε επιχειρηματικότητα, βαθιά μέσα του –σαν χόρτο ριζωμένο στη γη– ήταν ταγμένη στη φύση και στην ελευθερία.
Πέντε χρόνια πριν, στην ίδια βεράντα που κάθομαι τώρα, αγνάντευα τη θάλασσα, χωρίς να έχω ιδέα τι πραγματικά θέλω να κάνω στη ζωή μου. Περνούσα τους πρώτους μήνες στο πατρικό σπίτι του πατέρα μου στις Ράχες Μεσσηνίας, όπου έμελλε να γίνει η μόνιμη κατοικία μου. Εκεί ήταν που μου έσκασε η ιδέα να μαζεύω χόρτα και να ζω από αυτό. Ήθελα να είμαι ελεύθερος και να ζω κοντά στη φύση. Αντί να κάτσω να ποτίζω τον κήπο μου και να ταΐζω τις κοτούλες μου, κατέληξα να έχω μια μικρή επιχείρηση που από το μικρό αυτό χωριό προσπαθεί να αλλάξει το γεωργικό μοντέλο της χώρας.
Σήμερα, όπως συνήθως συμβαίνει, η ζωή μου δεν έχει καμία σχέση με ό,τι είχα φανταστεί. Έχω μια τετραμελή οικογένεια με πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις, είμαι μέρος μιας εταιρείας που μεγαλώνει κάθε μέρα μέσα σε ένα νοσηρό οικονομικό περιβάλλον και, όπως όλοι οι επαγγελματίες, δεν προλαβαίνω να πληρώνω φόρους και εισφορές για να γεμίζει το τρύπιο πηγάδι του κρατικού προϋπολογισμού.
Αυτά τα πέντε χρόνια γνώρισα τόσους πολλούς ανθρώπους που δεν τους θυμάμαι όλους. Πλούσιοι, φτωχοί, αγενείς, ευγενικοί, εκνευριστικοί, λαμπεροί ή μίζεροι, όλοι μου έδωσαν κάτι σημαντικό και με πήγαν ένα βήμα μπροστά ή ένα βήμα πίσω. Και με ρωτάει τώρα ο φίλος μου ο Γιάννης Τζανετάκης: «Τι έμαθες μέσα από όλη αυτήν τη διαδρομή;»
Δεν ξέρω αν έμαθα κάτι σημαντικό, θα προσπαθήσω όμως να συνοψίσω τις σκέψεις μου σε μερικές προτάσεις, για να τις διαβάσετε γρήγορα και να γυρίσετε πίσω στη ζωή σας.
1. Κανείς δεν μπορεί να μπει μέσα στα όνειρα και στους στόχους σου. Το πιθανότερο είναι να σου πουν ότι αυτό που έχεις στο μυαλό σου δεν γίνεται. Αν όμως δεν δοκιμάσεις, ποτέ δεν θα μάθεις την αλήθεια. Αποτυχημένος δεν είναι αυτός που τόλμησε και δεν τα κατάφερε, αλλά αυτός που δεν σηκώθηκε ποτέ από τον καναπέ του.
2. Το σημαντικότερο κεφάλαιο σε μια δουλειά είναι οι Άνθρωποι. Τίποτα δεν θα είχε προχωρήσει αν δεν είχα συνεργαστεί με τον αδερφό μου τον Γιώργο, ο οποίος μοιράζεται τις χαρές και τις λύπες μου, και καλύπτει τα ελαττώματά μου.
3. Στη χώρα που ζεις μην περιμένεις τίποτα από το Κράτος. Είναι ο σημαντικότερος ανασταλτικός παράγοντας της επιτυχίας σου.
4. Μη σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα, αλλά τι σκέφτεσαι εσύ για τους άλλους.
5. Τα πάντα κάποτε ήταν μικρά. Αν θες να ξετυλίξεις το μεγάλο κουβάρι, βρες πρώτα την κλωστή. Από εκεί ξεκινούν όλα. Όσο και αν σας ακούγεται κλισέ, ο μπάρμπα Γιάννης ο Λάτσης κάποτε ξεφόρτωνε βαρέλια με λάδι στο Κατάκολο.
6. Μη ζεις για το αύριο – μπορεί να μην έρθει ποτέ ή να είναι χάλια μαύρα. Ζήσε το τώρα, που τό ’χεις σίγουρο.
7. Κανείς δεν αξίζει το θαυμασμό σου περισσότερο από τον εαυτό σου. Συνήθως περνάμε πολύ χρόνο με το να κρίνουμε τους άλλους, και ελάχιστο για να παρατηρούμε τον εαυτό μας. Αν όμως δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν πας πουθενά.
8. Φρόντιζε το σώμα σου όσο μπορείς, γιατί εκεί ζει η ψυχή σου. Μην το ταΐζεις συνέχεια με σκουπίδια, γιατί η ψυχή σου δεν θα προλαβαίνει να τα καθαρίσει και θα θέλει να φύγει.
9. Ζήσε την κάθε στιγμή της διαδρομής σου και να εύχεσαι να έχει πολύ δρόμο ακόμα. Εύκολο ή δύσκολο δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να είναι ο δρόμος που διάλεξες εσύ –και όχι οι άλλοι– για σένα.
10. Μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος με πολύ λιγότερα από αυτά που νομίζεις. Σκέψου μόνο ότι η ζωή σου, η οποία σου φαίνεται χάλια, είναι το απατηλό όνειρο περίπου 3 δις ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σε συνθήκες που δεν μπορείς να διανοηθείς.
Και αν όλα τα παραπάνω σου φαίνονται φιλοσοφικές μπαρούφες, δεν πειράζει. Πέταξέ τες στα σκουπίδια. Η ευτυχία και το πώς θα ζήσεις είναι ένα θέμα καθαρά προσωπικό, που κανείς δεν μπορεί να σου υποδείξει. Μόνο να έχεις επίγνωση…
Πηγή: andro.gr
