Κύριοι, θα ασχοληθώ μόνο με το ελαιόλαδο, θέμα το οποίο κατέχω πολύ καλά, αφού είμαι ελαιοπαραγωγός και συνταξιούχος εξαγωγέας. Προ ετών δημοσίευσα μια επιστολή για την τύχη που περιμένει το ελαιόλαδο με τη συνεχιζόμενη τακτική φορέων και παραγόντων. Δυστυχώς, αν συνεχιστεί αυτή η τακτική, πολύ γρήγορα το εξαιρετικό ελληνικό ελαιόλαδο, που δεν κατέκτησε τα ράφια του εξωτερικού, θα πάει για αποθεματοποίηση και στο τέλος για βιομηχανικό έλαιο!
Τόσα χρόνια που το ελληνικό ελαιόλαδο έπρεπε να είναι ανεβασμένο λόγω αρίστης ποιότητας σ’ όλα τα ράφια του εξωτερικού και να μείνει για πάντα, σήμερα είναι ανύπαρκτο στα ράφια των μεγάλων σούπερ μάρκετ του εξωτερικού. Αντιθέτως, τα ράφια είναι γεμάτα από λάδια άλλων χωρών, όπως της Ισπανίας, της Ιταλίας κ.λπ., φτιαγμένα με το δικό μας ελαιόλαδο, αφού εξάγεται χύμα στα βυτία, πράγμα που θεωρούμε μέγα κατόρθωμα!
Εδώ και 30 χρόνια (το 1990) έχω στείλει την πρώτη επιστολή, την οποία είχε δημοσιεύσει ο τοπικός Τύπος, και μπορώ να την παρουσιάσω, στην οποία έγραφα, λες και ήμουν μάντης, για τη σημερινή τύχη του ελληνικού ελαιολάδου. Λόγω δε της μεγάλης παγκόσμιας καλλιέργειας και καλής ποιότητας, διότι η ελιά αναπτύσσεται σχεδόν σ’ όλες τις ζώνες, αυξάνει η παραγωγή ετησίως σε ποσότητα και περισσότερο σε καλή ποιότητα. Η δε κατανάλωση αυξάνει με μικρότερο ποσοστό σε σχέση με την παραγωγή και φτάσαμε στο σημείο της προσφοράς και ζήτησης. Παράδειγμα η φετινή περίοδος: λόγω καιρικών συνθηκών και δάκου μειώθηκε η παραγωγή και η καλή ποιότητα και ανέβηκε η τιμή, λόγω ελλείψεως καλού ελαιολάδου, αλλιώς η τιμή θα ήταν πολύ χαμηλή.
Πολλά εκατομμύρια ευρώ έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα, τελείως αδικαιολόγητα, σε προγράμματα – συνέδρια – συγκεντρώσεις, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Και επιπροσθέτως, καμία σωστή πολιτική στη διάθεση του εξαιρετικού ελαιολάδου.
Παράδειγμα: το 1990-1995 έφυγε για εξαγωγή το 72% της παραγωγής. Χωρίς καμία κρατική παρέμβαση και με τραπεζικό τόκο 35%, λόγω της καλής ποιότητας και τίποτε άλλο.
Τελείως αποτυχημένη τακτική παρέμβασης, με αρνητικά αποτελέσματα, τα οποία ζούμε σήμερα, της Ελαιουργικής ΚΑΣΙΑΤΕ – Ενώσεις Συνεταιρισμών και Συνεταιρισμοί, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα εδώ που φτάσαμε. Γνωστά σε όλους τους παραγωγούς και το μεγαλύτερο κακό έχει γίνει η παρέμβαση της πολιτικής στις Ενώσεις και τους Συνεταιρισμούς. Σε τέτοιο σημείο που στην Ελλάδα, χώρα καθαρά αγροτική, 81%, να μη μείνει ούτε Αγροτική Τράπεζα. Σήμερα οι αγρότες δεν έχουν τράπεζα να τους υποστηρίξει και να πάρουν έστω και ένα μικρό καλλιεργητικό δάνειο που έπαιρναν. Αυτή είναι η αγροτική πολιτική των κυβερνήσεων. Αυτή είναι η τύχη του ελληνικού εξαιρετικού ελαιολάδου λόγω κρατικής πολιτικής αδιαφορίας σε όλα και περισσότερο στην κατανάλωση, όπου δεν ενίσχυσαν τις ιδιωτικές τυποποιητικές εξαγωγικές μονάδες. Ερήμωσαν τα χωριά και καταστράφηκε η ύπαιθρος.
Την τύχη του ελαιολάδου τη δοκίμασαν πρώτα τα σύκα, που από 27.000 τόνους έχουν φτάσει στους 3.000, και η σταφίδα, που κάνουμε εισαγωγή!!!
Η Μεσσηνία, δυστυχώς, πληγώθηκε περισσότερο από τους άλλους νομούς και το βλέπουμε αυτό, διότι από 3η που ήταν στην οικονομία, τώρα είναι στον πάτο του πάτου. Το λιμάνι από 3ο λιμάνι της χώρας δεν έχει ούτε μια βάρκα και από 105 λιμενεργάτες, δεν υπάρχει ούτε ένας.
Ευτυχώς που ο μεγάλος Θεός έδωσε πολλά φυσικά χαρίσματα στο νομό μας και θα αναπτυχθεί ο τουρισμός αρκετά γρήγορα. Αρκεί να το χειριστούν κατάλληλοι άνθρωποι, με όραμα και φαντασία και να κάνουν σωστές αξιοποιήσεις.
Μετά τιμής,
Λυκούργος Γαϊτανάρος
Προς συμμετέχοντες στο 3ο Φεστιβάλ Ελαιολάδου & Ελιάς και όσους ασχολούνται με το ελαιόλαδο
