Θλίψη και απογοήτευση αισθάνεται κανείς αντικρίζοντας την εγκατάλειψη που υφίσταται η παραλία – σύμβολο της Μεσσηνίας, η Βοϊδοκοιλιά. Δε χρειάζονται περιττά λόγια για την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, αφού σε όλους είναι γνωστή και στον κόσμο ολόκληρο ξακουστή και φημισμένη , η οποία φωτογραφικά κοσμεί όλα τα έντυπα της Μεσσηνίας μα και της χώρας ακόμα.
Η Βοϊδοκοιλιά θεωρείται από τις ομορφότερες της Μεσογείου. Είναι διάσημη κυρίως για το ολοστρόγγυλο σχήμα της που θυμίζει το γράμμα «Ω». Στην παραλία αυτή πιστεύεται πως έφτασε, σύμφωνα με την Ομηρική αφήγηση, το πλοίο του Τηλέμαχου, όταν ταξίδεψε στην Πελοπόννησο για να συναντήσει το Νέστορα και το Μενέλαο. Βρίσκεται βόρεια της Πύλου, στις ακτές του Ιονίου, και εφάπτεται με τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας από την οποία χωρίζεται με μία λωρίδα αμμόλοφων. Η παραλία και η ευρύτερη περιοχή έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura 2000. “Googlαροντας” τη φράση «παραλία Μεσσηνίας» πρώτη- πρώτη εμφανίζεται η Βοϊδοκοιλιά και χιλιάδες είναι τα αποτελέσματα της αναζήτησης που αναφέρονται στη συγκεκριμένη παραλία, ενώ από τις φωτογραφίες οι περισσότερες απεικονίζουν αυτή. Τι άλλο προσθέσεις για να αποδειχθεί ότι η παραλία έπρεπε και πρέπει να τυγχάνει της φροντίδας και μέριμνας των αρμοδίων; χωρίς, βεβαίως, παρεμβάσεις που αλλοιώνουν το φυσικό της χαρακτήρα, την αγνή και συνάμα εξωτική ομορφιά της, το αμόλευτο περιβάλλον! Κι όμως.
Στη Βοϊδοκοιλιά είναι εμφανή, δυστυχώς, τα σημάδια της εγκατάλειψης. Σημάδια τα οποία αντικρίζουν οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του δήμου Πύλου – Νέστορος και της Μεσσηνίας, όπως και χιλιάδες επισκέπτες κάθε εποχή του χρόνου, όπου κάνουν εξορμήσεις, και κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, που διαμένουν είτε στην Costa Navarino είτε σε άλλα τουριστικά καταλύματα και ξενοδοχεία της περιοχής. Όπως ανέφεραν στο «Θ» επισκέπτες της παραλίας, οι οποίοι μας έδωσαν και σχετικές φωτογραφίες, ήδη από τις προηγούμενες εβδομάδες, που ο καιρός το επέτρεπε, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επέλεξαν τη Βοϊδοκοιλιά για το μπάνιο τους ή τη βόλτα τους, για χαλάρωση και γαλήνη. Αυτό το πραγματικό στολίδι, όμως, δεν έλαμπε όπως του αξίζει. Ήταν θαμπό και χλωμό. Η θλίψη από την εγκατάλειψη αναδυόταν από μέσα του. Ο δρόμος πρόσβασης – προσέγγισης στην παραλία είναι δύσβατος και σχεδόν έχει μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας. Αν τύχει κάποιος κινούμενος με όχημα σε αυτόν, συναντηθεί με άλλο από την αντίθετη κατεύθυνση, προκαλείται μεγάλο πρόβλημα. Επισκέπτες που επιχειρούν να φτάσουν στην παραλία, ταλαιπωρούνται και αγανακτούν. Το, δε, γεφύρι είναι σε άθλια κατάσταση και πολλοί εκφράζουν φόβους επικινδυνότητας διέλευσης οχημάτων από αυτό. Επίσης, κάθε λογής σκουπίδια είναι διασκορπισμένα παντού καθώς δεν υπάρχει κάδος ή καλάθι απορριμμάτων. Το «παρκινγκ» για τα οχήματα, αφού με τα μύρια βάσανα φτάσεις στην παραλία, είναι σε τέτοια θέση που τρομάζεις μη τυχόν και «βουλιάξει» στην άμμο το όχημά σου. Θέσεις – στηρίγματα για ποδήλατα ούτε που υπάρχουν, παρόλο που καθημερινά δεκάδες και εκατοντάδες ποδηλάτες, κυρίως ξένοι επισκέπτες που κάνουν τις διακοπές τους στην περιοχή και διαμένουν είτε στην Costa Navarino είτε σε άλλα τουριστικά καταλύματα και ξενοδοχεία της περιοχής, πηγαίνουν στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
