Να προλάβει την καταστροφή σε περιοχές της Μεσσηνίας που δεν έχουν εργολάβους ψεκασμών δακοκτονίας, σπεύδει η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας. Για όλο τον υπόλοιπο νομό δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμα παγίδες και έχουν ξεκινήσει ψεκασμοί μόνο σε πρώιμες περιοχές με αυξημένους πληθυσμούς δάκου, πριν την υπογραφή συμβάσεων με τους εργολάβους για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Μάλιστα, η διεύθυνση εκτιμά ότι τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να γίνουν ψεκασμοί, για τους ίδιους λόγους, και σε άλλες πρώιμες περιοχές της Μεσσηνίας, με βάση την ενδεικτική ανάρτηση παγίδων.
Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις η υπηρεσία σκοντάφτει στις επιφυλάξεις και την άρνηση των εργολάβων, οι οποίοι ακόμα, ένα χρόνο μετά, δεν έχουν πληρωθεί για την περσινή δουλειά τους.
Τα προβλήματα που υπάρχουν στη Μεσσηνία και όχι μόνο, αφού καταγγελίες υπάρχουν και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, οδήγησε τον Βασίλη Φραντζολά (Food Policy, M.Sc., Σύμβουλος Ποιότητος Ελαιολάδου να καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου στην Εισαγγελία Αθηνών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωσή του, “την Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017, ο Βασίλης Φραντζολάς κατέθεσε στην Εισαγγελία Αθηνών μήνυση κατά παντός υπευθύνου, σχετικά με την μη εμπρόθεσμη έναρξη η και την πλήρη αδυναμία εφαρμογής της δακοκτονίας εφέτος, στις περισσότερες περιοχές της χώρας.
Η δακοκτονία σύμφωνα και με τις σαφείς οδηγίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, πρέπει να ξεκινά (ιδιαίτερα ο 1ος, πλέον κρίσιμος ψεκασμός) περί το 1ο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου κα επίσης πρέπει να εκτελούνται ψεκασμοί μόνον όταν η θερμοκρασία είναι μέχρι 28 βαθμούς κατ’ ανώτατο.
Δυστυχώς παρά την μεγάλη εμπειρία των Υπηρεσιών από τα 30 προηγούμενα χρόνια, κάθε χρόνο παρατηρείται τελείως αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην έναρξη των ψεκασμών, ενώ από 15 Μαΐου οι περισσότερες Νομαρχίες έχουν προσλάβει και αποζημιώνουν συνολικά περί τα 1.000 άτομα !
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του προβλήματος αποτελεί η Νομαρχία Πρεβέζης η οποία σε μια πρωτοφανή, αλλά ειλικρινή ανακοίνωση της, πληροφορεί τους παραγωγούς για την πλήρη εγκατάλειψη του έργου της δακοκτονίας για εφέτος, και καλεί τους παραγωγούς να βρουν τα κατάλληλα μέσα και ανθρώπους, ώστε να υποκαταστήσουν το νομοθετημένο έργο και υποχρέωση της Πολιτείας.
Η μεγάλη ζημιά που επέρχεται στο εισόδημα των παραγωγών και κατ’ επέκταση στην Εθνική Οικονομία, από παρόμοιες πρακτικές, λόγω μη κανονικής εφαρμογής της κρατικής δακοκτονίας, είναι εμφανής.
Στόχος πλέον πρέπει να είναι η κατάργηση του συστήματος της κρατικής δακοκτονίας, ώστε να ακολουθηθούν πρότυπα άλλων χωρών όπως η Κύπρος, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Τουρκία, Κροατία, δηλαδή όλων ανεξαιρέτως των ελαιοπαραγωγικών χωρών.
Το κράτος οφείλει να εκτελεί μόνο το έργο της τοποθέτησης παγίδων για την παρακολούθηση του δακοπληθυσμού και μέσα από μία ιντερνετική πλατφόρμα να υπάρχει καθημερινή ενημέρωση των παραγωγών, ώστε μόνοι τους πλέον να προβαίνουν στις απαραίτητες ενέργειες για ψεκασμό των ελαιοδέντρων τους. Δυστυχώς, μόνον μικροπολιτικοί λόγοι συντηρούν αυτό το παράλογο, μοναδικό παγκοσμίως, σύστημα κρατικής δακοκτονίας, προκειμένου να γίνονται κάθε χρόνο οι 1.000 εποχιακές προσλήψεις, από τις κατά τόπους αρχές.
Ο δρόμος για το ποιοτικό Ελληνικό ελαιόλαδο είναι ακόμη πολύ μακρύς, παρά τις περί αντιθέτου συνεχείς καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις και δηλώσεις πολιτικών, παραγόντων, κλπ..
Αυτό είναι αποτέλεσμα βεβαίως της πολιτικής ετών που έχει επικρατήσει στην χώρα μας, να μην παρέχεται σε κανένα εκπαιδευτικό επίπεδο, καμία απολύτως ελαιοκομική Παιδεία. Απολύτως καμία, όσο και αν αυτό πολλοί αδυνατούν να πιστέψουν…”.
Α.Π.