Κάποιοι Δήμοι προσφέρουν μέχρι και στέγη και φαγητό, αλλά και πάλι δεν…
Πονοκέφαλος και για τους Δήμους της Μεσσηνίας στην αρχή κάθε καλοκαιριού αποτελεί το ζήτημα των ναυαγοσωστών, καθώς χρόνο με το χρόνο ο αριθμός των ενδιαφερομένων όλο και μειώνεται.
Ειδικότερα, όπως μας είπαν από τους Δήμους του νομού, τα τελευταία έτη καμία χρονιά δεν καλύφθηκαν αμέσως οι θέσεις, ενώ υπάρχουν Δήμοι που ακόμη και σήμερα δεν έχουν καλύψει όλες τις θέσεις ναυαγοσώστη.
Στο παρελθόν, τα χρήματα που δίνονταν στους «φύλακες αγγέλους» της παραλίας ήταν διπλάσια από αυτά που δίνονται σήμερα (κοντά στα 700 ευρώ), παράγοντας που προφανώς έχει επηρεάσει τους ενδιαφερομένους να αποκτήσουν πτυχίο Ναυαγοσωστικής, ένα πτυχίο που προσφέρει σίγουρη καλοκαιρινή δουλειά και έχει αναλογικά χαμηλό κόστος απόκτησης (περίπου στα 400 ευρώ).
Ο συνδυασμός έλλειψης ναυαγοσωστών με τους πνιγμούς που έχουμε στη Μεσσηνία, ειδικά σε παραλίες που δεν υπάρχουν, αποτελεί πρόβλημα που αναζητά λύση. Λύση που σίγουρα δεν μπορεί να δοθεί από τις τοπικές Αρχές με χρήματα, αφού το να δίνουν παραπάνω «δεν περνά από το χέρι τους», σίγουρα όμως μπορούν να πιέσουν με τη σειρά τους, αφού, όπως μας εξήγησε άνθρωπος που ξέρει το χώρο, «τα λίγα χρήματα που δίνονται πλέον δεν είναι δικαιολογία». Είναι υποχρεωμένοι οι Δήμοι να βρουν με κάθε τρόπο ναυαγοσώστη, σχολίασε, ενώ ψάχνουν πάντα τελευταία στιγμή, Μάιο-Ιούνιο, και είναι φυσικό να μη βρίσκουν.
Ο συνομιλητής μας παρατήρησε ακόμα ότι αν το Λιμεναρχείο, εκτός από πρόστιμα, γνωστοποιούσε το θέμα στον εισαγγελέα, θα έβαζαν σίγουρα οι Δήμοι ναυαγοσώστες, διαφορετικά θα υπήρχαν συλλήψεις. Κλείνοντας είπε ότι όσοι Δήμοι ενδιαφέρονται και θέλουν πραγματικά, βρίσκουν ναυαγοσώστες.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Δήμος Καλαμάτας
Ξεκινώντας από την Καλαμάτα, όπως μας ενημέρωσαν, οι ναυαγοσωστικοί πύργοι είναι έξι. Ειδικότερα, τέσσερις επί της Ναυαρίνου, ένας στον Αλμυρό και ένας στη Μ. Μαντίνεια.
Αυτό που μας επισήμαναν στο Δήμο είναι ότι υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος. Ειδικά το μήνα Ιούνιο, που συνήθως υπάρχει εξεταστική (πολλοί ναυαγοσώστες είναι φοιτητές), είναι αδύνατο να καλυφθούν οι θέσεις.
Πλέον, όμως, στο Δήμο Καλαμάτας και οι έξι πύργοι λειτουργούν κανονικά.
Δήμος Μεσσήνης
Στο Δήμο Μεσσήνης οι θέσεις των ναυαγοσωστών είναι δύο, αμφότερες στην παραλία της Μπούκας, οι οποίες και καλύφθηκαν.
Να σημειωθεί ότι από πλευράς Δήμου υπάρχει πρόθεση, αν είναι εφικτό οικονομικά, από του χρόνου να υπάρξει ναυαγοσώστης και στον Άγιο Ανδρέα.
Δήμος Τριφυλίας
Στο Δήμο Τριφυλίας υπάρχει ένας πύργος και είναι στην παραλία Αϊ-Λαγούδη, με τους ναυαγοσώστες φέτος εκεί να είναι τέσσερις.
Ο Δήμος έχει αποφασίσει, κι ας μην έχει συμβατική υποχρέωση, να στέλνει ναυαγοσώστες και στο Λαγκούβαρδο, αφού πρόκειται για επικίνδυνη παραλία.
Δήμος Δυτικής Μάνης
Στο Δήμο Δυτικής Μάνης παρατηρείται χρόνια το πρόβλημα να μην υπάρχουν ναυαγοσώστες, παρότι σε αυτόν εντάσσονται αρκετές από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες της Μεσσηνίας.
Ειδικότερα, οι παραλίες του που θα έπρεπε να έχουν ναυαγοσώστη είναι τρεις: δύο στη Στούπα (στην παραλία του χωριού και στην παραλία της Καλογριάς), ενώ πύργος υπάρχει και στην παραλία της Σάνταβας.
Όπως μας είπαν από το Δήμο, το πρόβλημα υφίσταται εδώ και χρόνια και, παρά τις συνεχόμενες προσκλήσεις ενδιαφέροντος, δεν υπάρχουν άτομα.
Σχετικά με τις υπάρχουσες καλυμμένες θέσεις, είναι δύο: η πρώτη στην παραλία της Καλογριάς, ενώ από προχθές ναυαγοσώστης υπάρχει και στην παραλία της Σάνταβας.
Δήμος Πύλου – Νέστορος
Κανένας ναυαγοσώστης δεν υπάρχει στο Δήμο Πύλου-Νέστορος. Όπως μας είπαν από το Δήμο, ο πύργος είναι ένας, στην παραλία της Φοινικούντας.
Παραμένει κενός και όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει έτσι, αφού κανένας δεν έχει δείξει ενδιαφέρον να καλύψει τη θέση.
Χαρακτηριστικά, δε, μας είπαν: «Μακάρι να βοηθήσει η Παναγιά να εμφανιστεί κάποιος».
Σπύρος Μητριτσάκης, εκπαιδευτής ναυαγοσωστών
Το «Θάρρος» μίλησε και με τον Σπύρο Μητριτσάκη, που είναι εκπαιδευτής ναυαγοσωστών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυαγοσωστικής Lifeguard Hellas, μία από τις αναγνωρισμένες από το κράτος σχολές για την απόκτηση πτυχίου ναυαγοσώστη.
Του ζητήσαμε να μας δώσει τη δική του ερμηνεία για την παρατηρούμενη έλλειψη στον τομέα του, αλλά και να μας πει πώς κάποιος μπορεί να γίνει ναυαγοσώστης:
Ποιες παραλίες με βάση τη νομοθεσία πρέπει να έχουν ναυαγοσώστη;
Οι παραλίες που σε πλάτος 1000 μέτρων έχουν 500 λουόμενους χαρακτηρίζονται ως «πολυσύχναστες». Με λίγα λόγια, όσες λέμε ότι έχουν κόσμο.
Στην Ελλάδα σε τι επίπεδα στελέχωσης βρισκόμαστε;
Περίπου το 50% είναι στελεχωμένες. Επίσης, κάποιες, δυστυχώς, οι Δήμοι τις αποχαρακτηρίζουν από πολυσύχναστες, ώστε να μη χρειαστεί να βάλουν ναυαγοσώστη. Για παράδειγμα, το Λουτράκι είχε εννέα και ξαφνικά σε μια χρονιά έπεσαν σε τρεις.
Είναι ένα επάγγελμα που στο παρελθόν είχε μεγάλη ζήτηση. Γιατί θεωρείτε ότι πλέον δεν υπάρχει τόσο μεγάλη προσφορά;
Έχει αυξηθεί παρά πολύ η ζήτηση. Επειδή, όμως, δεν ακολούθησε ανάλογη αύξηση στην προσφορά, υπάρχει τεράστια έλλειψη. Γι’ αυτό το λόγο εμείς ως σχολή έχουμε σκοπό να κάνουμε καμπάνια το χειμώνα.
Ένα ακόμα ζήτημα που υπήρχε ήταν η τεράστια γραφειοκρατία για να γίνει κάποιος ναυαγοσώστης. Πλέον αυτή μειώθηκε κάπως, αλλά χρειάζεται να μειωθεί περισσότερο.
Πώς κάποιος μπορεί να γίνει ναυαγοσώστης;
Εκπαιδεύεται στη Lifeguard Hellas ή σε οποιαδήποτε αναγνωρισμένη από το κράτος σχολή. Εδώ να πούμε ότι στο ναυαγοσώστη παρέχεται βάσει νόμου «μηχανοκίνητο μικρό σκάφος». Σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας και άσκοπη γραφειοκρατία είναι το εξής: ενώ για ένα τέτοιο μικρό σκάφος για κάθε Έλληνα πολίτη δεν απαιτείται (και σωστά) άδεια χειριστή ταχύπλοου, από λάθος στο νόμο για τους ναυαγοσώστες απαιτείται!
Μια μέση τιμή για την απόκτηση του διπλώματος;
Αυτή κυμαίνεται από 400 έως 600 ευρώ. Θεωρούμε ότι είναι μια επένδυση πολύ αποδοτική, αφού η επαγγελματική αποκατάσταση είναι άμεση, άρα και η απόσβεση, αφού οι μισθοί κυμαίνονται από 800-1200 ευρώ, αν κάποιος επιλέξει να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, ενώ γύρω στα 700 στους Δήμους.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
