Χθες έκλεισαν δύο χρόνια από την αποφράδα ημέρα της 14ης Αυγούστου 2015, όταν 222 βουλευτές ψήφισαν το 3ο σκληρότατο μνημόνιο. Υπέρ τάχθηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ., το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ και το ΠΑΣΟΚ. «Όχι» ψήφισαν 64 βουλευτές.
Από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ 32 βουλευτές καταψηφίσαμε το 3ο μνημόνιο, 11 δήλωσαν «παρών», τρεις διαφοροποιήθηκαν ψηφίζοντας «ναι» επί της αρχής και «παρών» σε επιμέρους άρθρα, ενώ ένας βουλευτής ήταν απών.
«Όχι σε όλα» ψηφίσαμε οι: Αγλαΐα Κυρίτση, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάνης Βαρουφάκης, Νάντια Βαλαβάνη,
Δημήτρης Στρατούλης, Κώστας Ήσυχος, Δημήτρης Κοδέλας, Κώστας Ζαχαριάς, Ελένη Σωτηρίου, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Γιάννης Σταθάς, Θανάσης Σκούμας,
Θωμάς Κώτσιας, Κώστας Λαπαβίτσας, Μιχάλης Κριτσωτάκης, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Ιωάννα Γαϊτάνη,
Λίτσα Αμμανατίδου, Ηλίας Ιωαννίδης, Αλεξάνδρα Τσανάκα, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, Στέφανος Σαμοΐλης,
Ραχήλ Μακρή, Ευγενία Ουζουνίδου, Γιάννης Ζερδελής, Κώστας Δελημήτρος, Θανάσης Πετράκος, Ελένη Ψαρρέα,
Στάθης Λεουτσάκος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ζήσης Ζάννας, Βασίλης Κυριακάκης.
Παρών δήλωσαν: Κατριβάνου Βασιλική, Καββαδία Αννέτα, Μητρόπουλος Αλέξης, Κανελλοπούλου Μαρία, Καραγιαννίδης Χρήστος, Μιχαλάκης Νίκος, Κουρεμπές Φάνης, Ηρώ Διώτη, Δερμιτζάκης Κων/νος, Τζήκα Δανάη,
Λέβα Βασιλική.
Ο καιρός πέρασε και είμαστε δύο χρόνια μετά. Η τρόικα έχει τελικά μια κυβέρνηση που περνά αυτά ακριβώς που θέλει χωρίς αντιστάσεις. Το ευρωζωνικό σύστημα και τα ντόπια παπαγαλάκια του επιδιώκουν να απαξιώσουν την αριστερά και τους ιστορικούς της αγώνες, επιδιώκουν να πείσουν την κοινωνία ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση στα μνημόνια.
Η ψήφιση και εφαρμογή του τρίτου μνημονίου έχει οδηγήσει στην παράδοση του δημόσιου πλούτου, των υποδομών, των δημοσίων εσόδων και της λαϊκής κυριαρχίας στους τροϊκανούς επικυρίαρχους. Το τρίτο μνημόνιο, όπως και τα προηγούμενα, οδηγεί την ελληνική οικονομία στην καταστροφή και την κοινωνία σε απόγνωση.
Ο ελληνικός λαός διαπίστωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, μαζί με το οδυνηρό σοκ από την προδοσία των ελπίδων του από το Τσίπρα, ότι στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν «εταίροι», αλλά εκβιαστές και επικυρίαρχοι. Ότι δεν υπάρχει δρόμος ανατροπής της λιτότητας και των μνημονίων μέσα στην ευρωζώνη.
Γι’ αυτό η Λαϊκή Ενότητα αγωνίζεται να συγκροτηθεί ένα ευρύτατο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, το οποίο να εμπνεύσει το λαό και να θέσει στην ημερήσια διάταξη μεγάλες προγραμματικές προτεραιότητες:
1) Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας, έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα
2) Στάση πληρωμών στο δημόσιο χρέος με προοπτική διαγραφής, τουλάχιστον, του μεγαλύτερου μέρους του, έπειτα από λογιστικό έλεγχο και δημοκρατική ενημέρωση του ελληνικού λαού
3) Ευρεία «σεισάχθεια» στο ιδιωτικό χρέος
4).Την άμεση εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών, και την πλήρη διερεύνηση του σκανδάλου των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ειδικά της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης
5) Άρση της λιτότητας, με μείωση των φόρων και αύξηση των δημοσίων δαπανών, ιδίως για επενδύσεις, ώστε να τονωθεί η συνολική ζήτηση
6) Βιομηχανική και αγροτική πολιτική, στηριγμένη στο δημόσιο τομέα και με δημόσιες τράπεζες.
Για να γίνουν, όμως, αυτά, πρέπει να ξεπεραστεί η απογοήτευση και η αποστράτευση. Απέναντι στη συνέχιση του εξευτελισμού της ζωής μας πρέπει όλοι και όλες να βρούμε ξανά το κουράγιο να ξανασταθούμε στα πόδια μας, και να αγωνιστούμε για να ανατραπεί αυτή η μνημονιακή πολιτική που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον του τόπου και του λαού και, κυρίως, καταστρέφει το μέλλον της νέας γενιάς.
Μπορεί και πρέπει ο ελληνικός λαός να πάρει πάλι τη ζωή τη δική του και των παιδιών του στα χέρια του.
Του Θανάση Πετράκου
-Ο Θανάσης Πετράκος είναι μέλος της Π.Γ. της ΛΑ.Ε. και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας
Δύο χρόνια από την ψήφιση του 3ου μνημονίου
