Tο ερώτημα τίθεται από μόνο του: Τι να τον κάνει τον τρίτο όροφο ένα κτήριο που τα θεμέλια και οι άλλοι δύο όροφοι είναι σάπιοι; Γιατί από εκεί ξεκινά η πραγματική δημόσια ιατρική περίθαλψη. Απ’ τα θεμέλια. Η διαπίστωση θεμελιώνεται από τις τελευταίες εξαγγελίες του υπουργού Υγείας για την… ΤοΜΥ στην Πρωτοβάθμια Υγεία.
Στο γενικό πλαίσιο του νομοσχεδίου, στόχος, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός, είναι να επιτευχθεί μια μεγάλη μεταρρύθμιση στην Υγεία και να δημιουργηθεί ουσιαστική και ενεργή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας -με την αρωγή και του ιδιωτικού τομέα-, η οποία θα αποσυμφορήσει τόσο τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων όσο και τα τμήματα επειγόντων.
Το κόστος υλοποίησης σε πρώτη φάση αναμένεται να φτάσει τα 80 εκατομμύρια και σε πλήρη ανάπτυξη τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Το δε υπουργείο φιλοδοξεί ότι με την πλήρη ανάπτυξη του προγράμματος μέσα στην επόμενη τριετία θα μειωθούν κατά 5,5 εκατομμύρια οι επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Κανείς νοήμων δεν πρόκειται να διαφωνήσει με τις παραπάνω διακηρύξεις. Αλλά καλό θα είναι να κρατάμε… μικρό καλάθι. Κι αυτό, γιατί, με αφορμή την ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ για το… φάντασμα του Κέντρου Υγείας Αίπειας, διαπιστώνει ο καθένας ότι ένα μεγάλο κομμάτι της Μεσσηνίας, με ιδιαίτερη τουριστική κίνηση, όπως είναι αυτό της Νοτιοανατολικής Πυλίας, δε διαθέτει Κέντρο Υγείας.
Και το περίεργο είναι ότι, ενώ έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες μελέτες και λείπουν μόνο κάποια διαδικαστικά για την έκδοση της οικοδομικής άδειας, το κτήριο στον Άγιο Ανδρέα, στις αποθήκες του ΑΣΟ, παραμένει στα… χαρτιά.
Αυτό που θέλουμε να καταγράψουμε είναι ότι μια ουσιαστική μεταρρύθμιση προς όφελος των πολιτών θα ήταν ένας πλήρης και λειτουργικός εκσυγχρονισμός των Κέντρων Υγείας του νομού και μετά βλέπουμε το θέμα με την… ΤοΜΥ. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι καλές είναι οι αλλαγές, αλλά αυτές θα πρέπει να ξεκινούν από τη βάση.
Η Μεσσηνία έχει ένα λειτουργικό νοσοκομείο στην Καλαμάτα κι ακόμα ένα στην Κυπαρισσία, αλλά η επαρχία της υποφέρει.
Ακόμα ακόμα, θα προτιμούσαμε μαζί με την ενίσχυση των Κέντρων Υγείας να υπάρξει και μια ποιοτική βελτίωση του ΕΚΑΒ, παρά να χτίζουμε δομές που δε θα δώσουν τα προσδοκώμενα.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
