Οι παρασκηνιακές διεργασίες για το νέο πολιτικό φορέα στο χώρο του Κέντρου μαίνονται με αμείωτη ένταση. Οι υποψήφιοι για την ηγεσία είναι πολλοί, όμως το μεγάλο παράδοξο είναι πως ακόμη δεν έχει αποφασιστεί, εκτός από τη διαδικασία εκλογής, η μορφή που θα έχει ο νέος πολιτικός φορές, αν θα διαλυθούν τα κόμματα που θα τον απαρτίζουν, όπως και η τοποθέτησή του στον πολιτικό χάρτη, με ορισμένους να κάνουν λόγο για ανάγκη δημιουργίας «Κεντροαριστερού κόμματος» και άλλους, όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Γιώργος Καμίνης να αποφεύγουν πεισματικά αυτόν τον όρο, προβάλλοντας το «προοδευτικό κέντρο». Ζήτημα έχει τεθεί ακόμη και για τις μετεκλογικές συνεργασίες, με τον Γιάννη Ραγκούση να απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Ν.Δ. και να καλεί τους συνυποψηφίους να πάρουν ξεκάθαρη θέση.
Με αφορμή τον παραπάνω προβληματισμό και τα ερωτήματα που έρχονται ως επακόλουθο, το «Θάρρος» συνομίλησε με δύο στελέχη της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» στη Μεσσηνία, τον Γιάννη Πάζιο (γραμματέας Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ) και τον Αντώνη Τσώνη (εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΔΗΣΟ στο νομό).
Κοινός παρονομαστής στις απόψεις των δύο μελών είναι ότι οι διεργασίες που γίνονται στο χώρο της Κεντροαριστεράς πρέπει να “γεννήσουν” έναν καινούργιο σχηματισμό, τελείως ανεξάρτητο από τα κόμματα που συνέβαλαν στη δημιουργία του, τα οποία και θα πρέπει να περάσουν στο… παρελθόν.
Γιάννης Πάζιος
«Η συμμετοχή τόσων υποψηφίων δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι ο χώρος που απευθύνεται το εγχείρημα είναι ζωντανός και δεν απαξιώνεται από την κοινωνία” ήταν ο πρώτος του σχολιασμός του Γιάννη Πάζιου. Από εκεί και πέρα, τόνισε ότι ο νέος πολιτικός φορέας δεν είναι ασφαλώς θέμα προσώπου – επικεφαλής, αλλά της πολιτικής πλατφόρμας που θα καταθέσει.
«Ο κόσμος γύρω από το χώρο ΠΑΣΟΚ, αλλά θεωρώ και των άλλων κομμάτων που απαρτίζουν τη “Δημοκρατική Συμπαράταξη”, θα πρέπει να είναι “ενοχλητικός” στο νέο γίγνεσθαι που τείνει να δημιουργηθεί. Πρώτα απ’ όλα, γιατί από λίγο ως πολύ νιώθει απατημένος από τις πολιτικές των προηγούμενων χρόνων. Γι’ αυτό θα πρέπει το… καινούργιο που θα δημιουργηθεί, να μην κουβαλάει βαρίδια του παρελθόντος. Όσο πιο ξεκάθαρο είναι το πολιτικό του στίγμα, τόσο περισσότερα ποσοστά επιτυχίας έχει”, επισήμανε.
Επίσης, πρόσθεσε ότι ένα “αγκάθι” στην πορεία για το νέο πολιτικό φορέα είναι και το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που έπρεπε ήδη να έχει ανακοινωθεί, αλλά και να έχει πραγματοποιηθεί, ώστε να γνωρίζουν τα μέλη του ποια θα είναι η τύχη του.
Αντώνης Τσώνης
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο εκπρόσωπος του ΚΙΔΗΣΟ. Θεωρεί ότι πριν από τη δημιουργία του νέου φορέα όλα θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένα. Διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος της εσωστρέφειας και της αποτυχίας του όλου εγχειρήματος. Άποψή του είναι ότι θα πρέπει τα κόμματα που συγκροτούν τη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» να αυτοδιαλυθούν, αφού οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων που συμμετέχουν δεν είναι σημαντικές.
Για τον Αντώνη Τσώνη «η ενότητα είναι μονόδρομος» και η «ευκαιρία που δημιουργείται δε θα πρέπει να χαθεί».
«Δεν αρκεί να αλλάξουν ευκαιριακά οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις, πρέπει να αλλάξει η “μήτρα” που τους γεννά, το πολιτικό σύστημα και πρωτίστως τα κόμματα», συμπλήρωσε.
Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ να προσθέσουμε ότι από την επιτροπή Αλιβιζάτου θεωρείται δεδομένο ότι ο νέος φορέας δε θα είναι ένας συνασπισμός κομμάτων αλλά ένα νέο ενιαίο κόμμα, ενώ στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη τονίζουν ότι οι τελευταίες εξελίξεις καθιστούν επίκαιρη την πρόταση του κ. Θεοχαρόπουλου να αποφασίσουν τη μορφή του νέου φορέα οι πολίτες που θα πάρουν μέρος στην εκλογή του επικεφαλής. Άλλα στελέχη εκτιμούν ότι η απόφαση θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ενός εσωκομματικού δημοψηφίσματος.
Τέλος, οι λεπτομέρειες της διαδικασίας για την εκλογή του νέου αρχηγού αναμένεται να αποσαφηνιστούν στις αρχές Σεπτεμβρίου από την Επιτροπή του Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος έχει αναλάβει και το έργο του συγκερασμού των θέσεων των εμπλεκομένων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η ομάδα Αλιβιζάτου φέρεται να έχει καταλήξει σε μια μεικτή διαδικασία με κάλπες σε όλη τη χώρα και παράλληλη ηλεκτρονική ψηφοφορία. Ο τρόπος με τον οποίο θα διασφαλιστεί η διαφάνεια στην ηλεκτρονική ψηφοφορία… μένει να φανεί.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
